Przed „Kosmosem”. O artystycznej drodze Hiroshiego Koike

Spotkanie z Hiroshim Koike, prowadzenie Jarosław Siejkowski

wt. 7.02.2023, 19:00
Instytutu Grotowskiego, Czytelnia im. Ludwika Flaszena

W języku angielskim z tłumaczeniem na język polski
Wstęp wolny, wymagana rezerwacja bezpłatnej wejściówki

Przed „Kosmosem”. O artystycznej drodze Hiroshiego Koike
Ze zbiorow Hiroshi Koike Bridge Project

Hiroshi Koike jest reżyserem teatralnym, pisarzem i filmowcem z Japonii. Od 1982 roku tworzy produkcje łączące teatr, taniec, muzykę i sztukę. Koike przez 30 lat kierował zespołem Pappa TARAHUMARA, z którym zrealizował 55 spektakli prezentowanych w Japonii i za granicą. Teatr Pappa TARAHUMARA był znany z łączenia architektury, mediów cyfrowych, muzyki elektronicznej oraz różnych form i gatunków sztuki.

W marcu 2011 roku Japonia doświadczyła wielkiego trzęsienia ziemi: północno-wschodni region Japonii został zniszczony przez trzęsienie ziemi o sile 9 stopni w skali Richtera, które wywołało gigantyczne tsunami, tsunami z kolei spowodowało poważny wypadek w elektrowni jądrowej na wybrzeżu. Katastrofa ta skłoniła Koike do ponownego przemyślenia swojej artystycznej drogi. W 2012 roku rozwiązał on Pappa TARAHUMARA i założył Hiroshi Koike Bridge Project. Głównym celem Hiroshi Koike Bridge Project jest współpraca między krajami, regionami, ludźmi, różnymi gatunkami poprzez projekty artystyczne.

Pierwszym dużym projektem Hiroshi Koike Bridge Projects była adaptacja sceniczna „Mahabharaty” z udziałem azjatyckich artystów. W latach 2013–2019 Koike odbył serię długoterminowych rezydencji w Kambodży, Indiach, Indonezji i Tajlandii, podczas których zgłębiał filozofię „Mahabharaty” w różnych krajach azjatyckich oraz nawiązywał współpracę lokalnymi artystami. Do tej pory Hiroshi Koike Bridge Project zrealizował „Mahabharatę” z udziałem ponad 300 aktorów i muzykami w postaci 7 oddzielnych utworów i zaprezentował ją 40 razy w 9 krajach azjatyckich. Podsumowaniem projektu była trzymiesięczna rezydencja w Tokio z artystami z Japonii, Indonezji, Tajlandii i Malezji, której rezultatem było przygotowanie 6-godzinnego spektaklu, pokazanego w Tokio w sierpniu 2021 roku w ramach programu kulturalnego Igrzysk Olimpijskich w Tokio.

Hiroshi Koike Bridge Project obejmuje też pracę inspirowaną filozofią japońskiego autora Kenjiego Miyazawy, której sednem jest pokora człowieka wobec natury. Koike zajął się także filmem, w listopadzie 2022 roku w Tokio miała miejsce premiera jego pierwszego filmu fabularnego „Cosmos 2072”.

Koike przebywa obecnie w Polsce, gdzie we współpracy z Instytutem Grotowskiego przygotowuje adaptację teatralną „Kosmosu” Witolda Gombrowicza z udziałem artystów z Polski i Japonii. Pomysłodawcą projektu jest Nikodem Karolak z Fundacji Pomosty, dyrektor InlanDimentions International Arts Festival.

Fot. A N MinsaYOUHiroshi Koike jest założycielem zespołu Pappa TARAHUMARA, z którym w latach 1982–2012 zrealizował 55 spektakli jako reżyser i choreograf, nieustannie przekraczając granice gatunków w aktorstwie, tańcu, sztuce i muzyce. W 2012 roku zainicjował projekt Hiroshi Koike Bridge Project (HKBP), którego misją jest realizacja we współpracy z innymi artystami przedsięwzięć edukacyjnych, artystycznych i popularyzatorskich. W ramach HKBP Hiroshi Koike zrealizował w Azji 21 spektakli. Reżyser tworzył w 10 krajach, a jego spektakle zostały zaprezentowane w ponad 40. Był zapraszany do współpracy z artystami z całego świata. W jego warsztatach uczestniczyli zarówno zawodowi artyści, jak i widzowie. Pełnił funkcję dyrektora artystycznego Fundacji Kulturalnej w Tsukubie, przewodniczącego Azjatyckiego Forum Sztuk Performatywnych oraz członka Komitetu Fundacji Japońskiej (2005–2011). Związany z Uniwersytetem Sztuki Musashino, jako pierwszy reżyser teatralny wykłada na Wydziale Scenografii, Wystawiennictwa i Projektowania Ubioru. Jest również dyrektorem i założycielem Instytutu Sztuk Performatywnych, instytucji edukacyjnej kształcącej artystów oraz autorem dwóch książek. Jedna z nich to zbiór esejów z pogranicza sztuki i socjologii „Słuchaj głosu ciała” („Listen to the Voice of the Body), a druga „Teoria sztuk performatywnych – «Fūshi Kaden» XXI wieku („Performing Arts Theory – “Fūshi Kaden” for the 21st Century) przedstawia jego teorię reżyserii.

wt. 7.02.2023, 19:00

 

 

Galeria zdjęć