Performans Aurory Lubos w ramach cyklu „Szczeliny”
Interesuje mnie człowiek ten, który jest bezpieczny, ale niechętny do przyjmowania innych, którzy uciekają przed wojną, konfliktem, opresjami, śmiercią, głodem. Interesuje mnie sytuacja konfliktu, zagrożenia, cierpienia. I to, co ten najedzony, zadowolony, zachodnioeuropejski człowiek czułby w takim miejscu; co czułby do ludzi, których codzienną rzeczywistością jest walka o życie.
Jednym z elementów wydarzenia jest dokumentacja performansu „Z wody”, który odbył się na plaży w Sopocie w październiku 2015 roku w Dniu Solidarności z Uchodźcami. Był to mój komentarz w sprawie imigrantów ginących na morzu, przeniesienie obrazów w naszą polską, namacalną rzeczywistość. Wzbudzenie empatii w oglądających, niereagujących obserwatorach.
„Tyle ludzi: niemowląt, dzieci, młodych mężczyzn i kobiet, par, rodzin, starszych i niepełnosprawnych, reprezentujących każdy etap życia i każdy typ człowieka, jakiego spotkalibyście w swoim sąsiedztwie”.
fragment tekstu wolontariuszki z obozu dla uchodźców w Dobovej (Słowenia)
Aurora Lubos od 1997 jest związana z trójmiejską sceną tańca, współpracowała między innymi z Teatrem tańca Gdańsk, Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku, Bałtyckim Uniwersytetem Tańca, Teatrem Dada von Bzdülöw, Klubem Winda przy Gdańskim Archipelagu Kultury, Klubem Żak w Gdańsku, Specjalistycznym Ośrodkiem Wsparcia Dla Ofiar Przemocy w Rodzinie w Rusocinie. Od 2000 aktorka angielskiego teatru Vincent Dance Theatre. Autorka kilku autorskich realizacji: solowych („Zanzibar”, „Niedokończone”, „Nóż, Koń i Schody”, „Akty”, „Nie wolno”, „Witajcie/Welcome”, „Ziemia”), instalacji („Still Alive”, „Cykl Pokarmowy”, „Bez domu”), performansów („Akt1”, „4 Kąty”, „Akt na dwie – Ostatki”, „Z wody”), krótkich animacji (cykl „Winter 2010”), audycji wizualno-słownych („Antoni Kępiński w czasie zarazy”, „Gertrude Finkler – Artysta w polu i w zagrodzie”, „Artysta na ulicy”), instalacji performatywnej („Idź, zatańcz z dziadkiem”) oraz wideo („Ziemia 1”, „Ziemia 2”). „Akty” były pokazywane w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014 oraz w wielu miejscach w Polsce i za granicą. W 2019 wraz z Honoratą Martin, Oskarem Martinem, Anną Domańską i Emilią Orzechowską założyła Stowarzyszenie Arbuz – audiowizualne studio mobilne, które działa na rzecz uchodźców.
Spektakl zrealizowany przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego.
Galeria zdjęć
