Muzeum jako scena zjawiania się „innego”

Wykład poświęcony będzie muzeum jako heterotopii z XIX wieku; przestrzenią muzealną jako przestrzenią widoczności i „zjawiania się” – historii, Innego, materialnej rzeczy – przestrzenią performansów i wizualizacji „niematerialnych idei” społecznych. Techniki spojrzenia i dawne techniki ekspozycji będą rozpatrywane m.in. w optyce nowej muzeologii i antropologii kolekcji Jamesa Clifforda, który definiuje nowoczesne muzeum jako unormowaną „strefę kontaktu” z tym, co w systemie klasyfikacji społecznej lokuje „poza kategoriami” (charakter nowoczesnej sztuki), wymuszając intensywną pracę klasyfikacyjną (i odsłaniając w ramach jej podejmowania skrywane stosunki władzy).

Scena muzealna – media ekspozycji
Sesja III
19–20/02/2016

Modernistyczne muzeum to instytucja, która łączy w sobie kilka różnych aspektów charakterystyki Foucaultowskiego archiwum, w którym zdeponowane zostaje „prawo tego, co może być powiedziane”, sytem, który „rządzi zjawianiem się wypowiedzi jako zdarzeń jednostkowych” przed nami – widzami, a więc stanowi splot spektaklu, dyskursów legitymizujących i gestów egzekwowania (np. performatywnego ustanawiania tego, co jest sztuką) z charakterystyką spektaklu i jego związkami z tym, co przemijające, efemeryczne.