Igor Stokfiszewski

Igor Stokfiszewski jest krytykiem literackim, dramaturgiem, publicystą i członkiem zespołu Krytyki Politycznej. Autor książki Zwrot polityczny (2009). Współredaktor (wraz z Piotrem Mareckim i Michałem Witkowskim) książki Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych” (2002) oraz (z Piotrem Mareckim i Renatą Serednicką) tomu Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy – ślady „nieistniejącego języka (2008). Jako dramaturg zrealizował z reżyserem Wojtkiem Klemmem Piekarnię Bertolta Brechta (Stary Teatr, Kraków 2008), Cement Heinera Müllera (Teatr Współczesny, Wrocław 2009), Yermę Federico Garcií Lorki (Teatr Studio, Warszawa 2009), Amfitriona Heinricha von Kleista (Stary Teatr, Kraków 2010) oraz Anatomię Tytusa Fall of Rome Heinera Müllera (Stary Teatr, Kraków 2012). Współpracował przy działaniach artystyczno-społecznych prowadzonych przez Bartosza Szydłowskiego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie/Nowej Hucie. Był dramaturgiem, współautorem tekstu oraz jednym z wykonawców w rozwijanym z mieszkańcami Nowej Huty, a następnie opracowywanym z udziałem nie-aktorów w różnych miejscach na świecie, spektaklu-performansie Fakir (Kraków/Nowa Huta, Oberhausen, Madryt, Meksyk 2010–2012). W Nowej Hucie pracował również z podopiecznymi tamtejszej świetlicy środowiskowej w ramach prowadzonego w Łaźni Nowej programu Uniwersytetu Patrzenia (2010–2011). Był dramaturgiem warszawskiej edycji międzynarodowego festiwalu interwencji miejskich „Miasta Równoległe/Ciudades Paralelas/Parallele Städte” pod opieką kuratorską Stefana Kaegi (Rimini Protokoll) oraz Loli Arias (Postnuclear) (Nowy Teatr, Warszawa 2011). Współpracował z Arturem Żmijewskim przy inscenizacji Mszy (Teatr Dramatyczny, Warszawa 2011). Jako badacz od 2009 roku zajmuje się wspólnotowymi aspektami aktualnych działań prowadzonych w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards we włoskiej Pontederze. Był członkiem zespołu 7. Berlin Biennale (2012), przygotowanego pod opieką kuratorską Artura Żmijewskiego we współpracy z Joanną Warszą i petersburską grupą Voina, pełniąc rolę konsultanta i będąc zaangażowany m.in. w działania Krytyki Politycznej w Berlinie oraz współpracę z międzynarodowymi ruchami Indignados i Occupy.