Performans Rity Jankowskiej i Mai Miro
Uwaga! Dla widzów 16+
Czas trwania: ok. 45 minut
Odwracam świat. Zaczynam go od początku. Nie pytam, czy mogę, czy idziesz ze mną. Idziesz? Robię Nic. Celebruję Jajo. Nieproduktywne, niewydajne, niecelowe, nieużyteczne, nonsensowne – Jajo.
Lśniące i czyste.
Zachowane skrawki mistycznych pieśni Safony dokończone muzycznie przez Maję Miro i fragmenty poematu Rity Jankowskiej o odwróceniu świata – podważają i przeoczają zasady kapitalizmu 24/7.
Idę spać.
Płynę kochać.
Tekst/wykonanie: Rita Jankowska
Muzyka: Maja Miro
Rita Jankowska
jest pisarką, dramaturżką, reżyserką off-teatru, performerką. Założycielka autorskiego Teatru Błękitna Sukienka (2010–2017). Autorka utworów dramatycznych i poematów dokumentalnych zrealizowanych scenicznie, w formie słuchowisk, czytań performatywnych, projektów teatralnych ze społecznościami Gdańska. Do realizowanych przez siebie projektów powołuje chóry społeczne, z którymi pracuje na przecięciu dramy, czytania performatywnego i performansu. W swojej twórczości podejmowała tematy praw kobiet, doświadczenia i końca przemocy, żałoby, straty i uchodźstwa, dziedziczenia biedy, przeżyć matek osieroconych przez dzieci, które popełniły samobójstwo, raka i transformacji przez chorobę, traumy i międzygeneracyjnej transmisji traumy oraz doświadczeń pacjentów psychiatrycznych. W 2016 została wyróżniona Nagrodą Specjalną Marszałka Województwa Pomorskiego za wybitne zasługi w dziedzinie twórczości artystycznej oraz upowszechnianie i ochronę kultury na rzecz mieszkańców Województwa Pomorskiego. Za spektakl „Trafiło Je” na 100-lecie praw kobiet z 30-osobowym chórem kobiet otrzymała w 2018 Nagrodę Teatralną Prezydenta Miasta Gdańska dla najlepszej reżyserki na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich Windowisko.
Wielokrotna stypendystka Miasta Gdańska, Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury w dziedzinie literatury i dramatu. Trzykrotnie w półfinale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. W 2023 roku ukazała się jej debiutancka książka prozatorska o transformacji traumy poprzez artystyczną drogę „Dryfujące słońca” wydana nakładem wydawnictwa papierwdole / Katalog Press.
Ostatnia premiera czytania performatywnego poematu „Zanim skończy nam się człowiek” przez 25-osobowy chór MATEK (z) MORZA odbyła się w maju 2024 w Instytucie Kultury Miejskiej w Gdańsku.
Maja Miro jest multiflecistką, improwizatorką, kompozytorką. Tworzy autorskie projekty z udziałem fletów dawnych i nietypowych. Współpracuje z artystami reprezentującymi różne dziedziny sztuki. Jest kuratorką festiwalu instrumentów historycznych Cappella Angelica i wykładowczynią Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Muzykę słyszy jako ruch w przestrzeni. Topograficznie porusza się w sferze dźwięków uznawanych za ciche – dzięki odpowiednim instrumentom odkrywa, że są to pasma dużo bardziej zagęszczone i nasycone niuansami, niż zwykło się o tym myśleć. W tym sensie strefa, do której sięga, może być rozumiana jako strefa cienia dźwięku. Inspirują ją zjawiska niespieszne.
W ramach projektu stypendialnego przyznanego przez MKiDN stworzyła własny instrument, the perfect kisser, który przybliża ją do poszumowych aspektów dźwięku. Przy współpracy z Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku uruchomiła dźwiękowo 200-letni flecik poprzeczny, fife, wyłowiony z wraku z dna Bałtyku.
