2 / 9 / 16 / 23 lutego 2012
Sala Kinowa Instytutu Grotowskiego,
Rynek-Ratusz 27
Wstęp wolny
W lutym w Kinie Teatralnym prezentujemy filmy Marcela Łozińskiego, reżysera filmowego, jednego z najbardziej znanych i docenianych na świecie dokumentalistów polskich, laureata wielu festiwali filmowych, m.in. w Oberhausen, Krakowie, San Francisco, Lipsku, a także prestiżowych nagród filmowych, w tym: „Paszportu Polityki” w kategorii film za rok 1995, Nagrody Fundacji Kultury w 1995, Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2000, Nagrody „Jańcio Wodnik” na 11. Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia 2004″ we Wrześni, Nagrody Wolności im. Andrzeja Wajdy, przyznanej podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w 2004.
Nominowany do Oscara za film dokumentalny 89 mm od Europy w 1994.
2 lutego {czwartek} 18:00
Happy end scenariusz i realizacja z Pawłem Kędzierskim / 1972 /16’
Zebranie partyjne, podczas którego ma miejsce czystka w stylu Marca ’68, a które okazuje się psychodramą. Film, choć nie został oficjalnie zatrzymany przez cenzurę, został pokazany jedynie na festiwalu filmów krótkometrażowych w Krakowie oraz w Dyskusyjnych Klubach Filmowych.
Król 1974 / 7’
Sylwetka idealnego konformisty, człowieka, który w czasie wojny zajmował się szyciem mundurów dla niemieckich oficerów, po wojnie dla oficerów ludowego wojska, a teraz prowadzi kawiarnię i żyje niczym „król”.
Wizyta 1974 / 16’
Wizyta dziennikarki „Polityki” Marty Wesołowskiej i fotoreportera Erazma Ciołka u żyjącej na wsi i prowadzącej samotnie gospodarstwo Urszuli Flis, młodej kobiety, nietypowej jak na osobę ze wsi, interesującej się kulturą, korespondującej z pisarzami. Do tej samej bohaterki wróci Łoziński w 1998, 24 lata później, w filmie Żeby nie bolało.
Zderzenie czołowe 1975 / 11’
Bohaterem filmu jest kolejarz, który pół roku przed przejściem na emeryturę spowodował wypadek kolejowy, co przekreśliło wszystkie jego dotychczasowe zawodowe zasługi.
Dotknięcie 1978 / 13’
Opowieść o pobycie w Warszawie słynnego uzdrowiciela Clive’a Harrisa.
Egzamin dojrzałości 1978 / 17’
Film o egzaminie maturalnym z tzw. propedeutyki nauki o społeczeństwie i historii. Uczniowie filmowani na sali, gdzie wygłaszają propagandowe formułki i w korytarzu, gdzie się z nich śmieją.
9 lutego {czwartek} 18:00
Jak żyć 1977 / 82’
Dokument fabularyzowany, także z udziałem aktorów. Obóz ZSMP dla młodych małżeństw, w którym organizuje się konkurs na wzorową rodzinę. Dwa małżeństwa – o czym nie wiedzą uczestnicy obozu ani kierownik – są wprowadzone przez filmowców i ich zachowanie wywołuje konflikty na tle dostosowania się do rygorów konkursu.
16 lutego {czwartek} 18:00
Próba mikrofonu 1980 / 19’
Pracownik radiowęzła w warszawskiej fabryce kosmetyków „Pollena-Uroda” przygotowuje program, w którym zadaje robotnicom pytanie, czy czują się gospodarzami fabryki. Odpowiedzi są zaskakujące, szczególnie dla dyrekcji. Dwie postawy: rządzący i rządzeni w PRL.
Ćwiczenia warsztatowe 1984 / 12’
Uliczna sonda na temat współczesnej młodzieży. Następnie odpowiedzi zostają spreparowane. Pokaz manipulowania wypowiedziami przez propagandę, telewizję.
Moje miejsce 1985 / 14’
Metaforyczna i podana z humorem opowieść o sopockim Grand Hotelu i jego pracownikach. Wszyscy uważają się za potrzebnych, wszyscy stanowią element gmachu.
Świadkowie 1987 / 26’
Dokonany w 1987 zapis relacji świadków pogromu kieleckiego z lipca 1946. Ilustrowany archiwaliami Polskiej Kroniki Filmowej.
89 mm od Europy 1993 / 11’
Granica w Brześciu, gdzie dokonuje się wymiany kół pod wagonami jadącymi na teren byłego ZSRR. Tory są tam szersze o 89 milimetrów. Na peronie zderzone dwa światy, zachodni – pasażerów pociągu i wschodni – białoruskich robotników.
23 lutego {czwartek} 18:00
Wszystko się może przytrafić 1995, 39’
Opowieść o życiu i śmierci, której bohaterem jest sześcioletni syn reżysera Tomaszek i starsi ludzie, spędzający czas na ławeczkach jednego z warszawskich parków. Jeżdżący na hulajnodze Tomaszek zadaje starym ludziom nadzwyczaj dorosłe, choć podstawowe dla człowieka pytania, a oni chętnie odpowiadają. Zderzenie wyobrażeń o przyszłości chłopca u progu życia i ludzi stojących u kresu.
Żeby nie bolało 1998 / 47’
Zrealizowana po 24 latach druga część filmu Wizyta. Tym razem u Urszuli Flis, kobiety prowadzącej samotnie wiejskie gospodarstwo, którą filmowcy odwiedzili niegdyś, pojawia się ten sam fotoreporter Erazm Ciołek i dziennikarka „Gazety Wyborczej” Agnieszka Kublik. Film o samotności, przegranym, a może wygranym (?) życiu, wreszcie o granicach ingerencji filmowców w życie bohatera filmu dokumentalnego (tę granicę wyznacza bohaterka mówiąc: „Żeby nie bolało”).