Spotkanie z członkami Cuncordu de Orosei z Sardynii oraz Arciconfraternita del SS. Sacramento alla Madrice z Sycylii, połączone z prezentacją filmu Serce dźwięku; prowadzenie Jean-François Favreau
Program Mediterraneas
16/04/2016 {sobota} 15:00
Sala Teatru Laboratorium
W języku angielskim z tłumaczeniem na język polski
Wstęp wolny
Jean-François Favreau urodził się na Korsyce. Aktor, śpiewak, reżyser i badacz (doktor literatury francuskiej i filozofii). Prowadzi Ośrodek Poszukiwań Teatralnych Lavauzelle, jednocześnie, wspólnie z Marie-Geneviève L’Her tworzy teatr L’homme ivre. W latach 2008–2012 pracował z Teatrem ZAR, prowadząc poszukiwania w obszarze tradycyjnego śpiewu rejonu Morza Śródziemnego, dokąd organizował wyprawy, oraz biorąc udział w przedstawieniach tryptyku Ewangelie dzieciństwa. W 2010 roku stworzył we Wrocławiu zespół In Medias Res, który wykonuje pieśni łacińskie pochodzące z tradycji ustnej. Zespół przygotował koncert/dramaturgię muzyczną Ciemna jutrznia, prezentowany w Polsce, Francji i Włoszech. Jako aktor współpracował z Teatrem Tanto w Wiedniu, występując w Dociekaniach psa na podstawie tekstu Kafki. Brał udział w projekcie Pieśń nad pieśniami, kierowanym przez Serhija Kowałewycza. Obecnie współpracuje z Alexisem Forestierem (Les Endimanchés) w ramach projektów Mystery-of-mysteries i Le Dieu Bonheur. Po wystawieniu na początku lat 2000 tekstów Büchnera i Gombrowicza, asystując Valérie Grail (Théâtre du Soleil), pracuje teraz nad tekstem Marie, camera lucida Roberta Walsera.
W 2010 roku zaprogramował pierwszą edycję VoicEncounters, poświęconą fenomenowi łacińskich konfraterni.
Więcej informacji: www.lavauzelle.org
Arciconfraternita del SS. Sacramento alla Madrice, Mussomeli (Konfraternia Najświętszego Sakramentu z Placu Madrice w Mussomeli) powstała w 1553 roku. Do XVII wieku jej członkowie gromadzili się w Kaplicy Najświętszego Sakramentu. Ponieważ braci przybywało, konieczne było wybudowanie nowej kaplicy na placu Madrice.
Członkiem konfraterni może zostać każdy, niezależnie od pochodzenia, kto wyrazi chęć praktykowania cnót dobroczynności, skromności i oddania.
Cuncordu de Orosei powstał w 1978 roku. Członkowie zespołu pielęgnują unikatową tradycję swojej wioski, prezentując ją na licznych festiwalach. Dotychczas wystąpili m.in. we Włoszech, Francji, Austrii, Czechach, Portugalii, Belgii i Holandii. Zespół współpracował z takimi artystami jak: Stefan Winter, Uri Cain, Dave Douglas, Gary Thomas, z zespołem Paul Motian Trio, Garym Thomasem, a także z reżyserem filmowym Paulem Fenkartem.
Sardynia posiada wyjątkową tradycję śpiewu, muzyki i tańca, obejmującą dwie formy śpiewu polifonicznego: świecką tradycję śpiewanej muzyki tanecznej cantu a tenore (w której występuje śpiew gardłowy, tzw. caprizare, czyli „śpiew kozła”) oraz tradycję sakralnej muzyki obrzędowej cuncordu. Styl jest jednym z najbardziej archaicznych zjawisk językowych w gminie Orosei, która przez długi okres była odizolowana od bardziej dynamicznych ośrodków kulturowych.
Serce dźwięku
Film dokumentalny
Reżyseria: Paul Fenkart, występują: Vittorio Ghielmi członkowie Cuncordu de Orosei, zespół Il Suonar Parlante; producent BFMI; w językach angielskim i włoskim z angielskimi napisami, 50’
Sardynia posiada bogatą tradycję pieśni, muzyki i tańca, w tym dwa rodzaje śpiewu polifonicznego. Pierwszy z nich to świecka śpiewana muzyka taneczna, cantu a tenore, drugi to tradycja sakralnej muzyki rytualnej, cuncordu. Obie w niedawnej przeszłości były integralną częścią wielu socjoreligijnych rytuałów.
Cuncordu, zwane caprizare („śpiew kozła”), bazuje na śpiewie gardłowym. Styl ten jest jedną z najstarszych technik wokalnych w regionie, przez wiele lat izolowaną od centrów kulturalnych. Tradycja śpiewu sardyńskiego jest przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie. Śpiewacy odgrywają ważną rolę w swojej wspólnocie: pieśni są obiciem ich duszy, a oni są duszą wspólnoty. W 2005 roku UNESCO uznało cuncordu za Arcydzieło Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Kulturalnego Ludzkości.
Zespół Cuncordu de Orosei to mistrzowie tej rzadkiej formy śpiewu. Jej członkowie pielęgnują bogatą tradycję wyspy, choć żaden z nich nie zna nut ani nie ma muzycznego wykształcenia. W tle filmu przedstawione jest życie członków zespołu w miejscowości Orosei i regionie Baronia. Ten olśniewający widokowo region, położony na środkowo-wschodnim wybrzeżu Sardynii, to dom zespołu Cuncordu de Orosei. Znany na świecie muzyk grający na wioli de gamba, dyrygent i kompozytor Vittorio Ghielmi (występujący z takimi orkiestrami jak Il Giardino Armonico, Fryburska Orkiestra Barokowa czy Londyńska Orkiestra Filharmoniczna) tworzy autentyczne interpretacje dawnej muzyki klasycznej. Cuncordu de Orosei oraz Vittorio Ghielmi i jego zespół Il Suonar Parlante będą razem badać nowe obszary interpretacji wiekowych dźwięków. W tym inspirującym otoczeniu ma miejsce historyczne spotkanie naprawdę niezwykłych artystów.
Film dokumentuje wyjątkowy sposób muzykowania, umożliwiając bliższe przyjrzenie się Sardynii poza utartymi szlakami. Ścieżka dźwiękowa również prowadzi w nowe regiony muzyczne – współpraca muzyków zaowocowała świeżymi, nieznanymi dotąd interpretacjami.
Więcej informacji: http://www.bfmi.at/