Konferencja podsumowująca projekt „Dynamika metamorfozy” z udziałem zaproszonych gości: dr. hab. Krzysztofa Bielawskiego, prof. Ewy Guderian-Czaplińskiej, prof. Mirosława Kocura, prof. Krzysztofa Rutkowskiego, dr. Lecha Trzcionkowskiego, prowadzenie Paweł Passini, w ramach projektu artystyczno-badawczego Pawła Passiniego, Elżbiety Rojek, Przemysława Wasilkowskiego oraz zespołu neTTheatre – Teatr w Sieci Powiązań.
8/06/2014 {niedziela} 10:00–15:00
Sala Teatru Laboratorium
Wstęp wolny
Tematem konferencji będzie nakreślenie granic tego, czego możemy dowiedzieć się o antycznym aktorstwie i technikach przemiany. W podsumowaniu naszej dwuletniej pracy laboratoryjnej musimy przede wszystkim odpowiedzieć sobie na pytanie: co dalej? Jak powinno się zmienić nasze podejście do partytur Eurypidesa, mając na uwadze zgromadzoną wiedzę? Czy sekwencje kolejnych wcieleń antycznego aktora zawierają w sobie ukryty porządek – drabinę energetyczną prowadzącą do katharsis? A może ciągłe przeskakiwanie od postaci do postaci to prowadzona przez Eurypidesa świadoma próba rozbicia iluzji „ja”? Nie jestem jednym – zawsze jestem wieloma, zawsze w dialogu, zawsze w ruchu. Czy radykalizmem wyzwań stawianych aktorowi Eurypides zbliża się do Samuela Becketta?
Maska ukrywa mimikę aktora, ale równocześnie wydobywa głos i muzykę ciała. Grecki aktor pochyla się nad postacią głęboko, zanurza twarz w masce jak w zwierciadlanej tafli wody. Jak dzisiaj skutecznie można ten gest powtórzyć? Czy jesteśmy na taki teatr gotowi?
W konferencji wezmą udział wybitni znawcy praktyk teatru antycznego, naukowcy, którym bliski jest paradygmat „tragedii w działaniu”.
Paweł Passini
neTTheatre
Stowarzyszenie Artystów „Bliski Wschód”
Program
prof. Ewa Guderian-Czaplińska (UAM): Metamorfozy mitologii w tragediach Eurypidesa
prof. Mirosław Kocur (UWr): Aktorzy antyczni – świadectwa, czyli co możemy o nich wiedzieć
dr hab. Krzysztof Bielawski (UJ): Metamorfozy chóru
prof. Krzysztof Rutkowski (AL UW): Metamorfozy mądrości. Narodziny teatru, filozofii i literatury z ducha szaleństwa
dr Lech Trzcionkowski: Prosopon/persona – antyczna maska między rytuałem a dramatem
Podsumowanie pracy grupy badawczej w składzie: Katarzyna Huss, Monika Jangas, Aleksandra Konarska, Daria Kubisiak, Agnieszka Misiewicz, Magdalena Rewerenda, Agnieszka Szewczyk
Krzysztof Bielawski jest adiunktem w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentem Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, patrologiem, tłumaczem, współzałożycielem i wieloletnim redaktorem naczelnym Wydawnictwa Homini. Redaktorem naukowym serii monografii humanistycznych Wydawnictwa Homini. Affiliated Fellow Akademii Amerykańskiej w Rzymie, stypendysta m.in. Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Fundacji Batorego, Fundacji z Brzezia Lanckorońskich. Zajmuje się badaniami nad leksykografią grecką, antycznymi fragmentami muzycznymi, kultami misteryjnymi oraz związkami tragedii z teologią. Wydał m.in: Terminy rytualno-kultowe w tragedii greckiej epoki klasycznej (2004), Teksty poetyckie greckich fragmentów muzycznych (2012), Ani święty, ani spokój. Sylwy religijne – antyk, chrześcijaństwo (2013). Mieszka w Krakowie.
Ewa Guderian-Czaplińska jest profesorem Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, pracuje w Katedrze Dramatu, Teatru i Widowisk. Zajmuje się teatrem i dramatem antycznym i współczesnym, a najchętniej przenikaniem ich obu. Efektem wycieczek naukowych w polskie dwudziestolecie międzywojenne była książka Teatralna Arkadia (2004), poświęcona poznańskim teatrom dramatycznym tego okresu. Współpracuje z miesięcznikiem „Dialog” oraz pismem „Didaskalia”.
Prof. Mirosław Kocur jest antropologiem teatru i reżyserem, Dyrektorem Instytutu Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego i wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Jako absolwent Politechniki Wrocławskiej (1979) projektował i budował mosty na Pogórzu Karpackim. Uczestniczył w przedsięwzięciach Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego, był kierownikiem artystycznym teatru Drugie Studio Wrocławskie (1987–1990) i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Sztuki „Broken Walls” w Kalifornii (1991). W roku 2005 otrzymał stypendium naukowe Fundacji Fulbrighta. Reżyserował i wykładał w Polsce, Szwajcarii, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Grecji i Stanach Zjednoczonych. Opublikował Teatr antycznej Grecji (2001, Nagroda indywidualna MENiS i „Dolnośląski Brylant Roku”), We władzy teatru. Aktorzy i widzowie w antycznym Rzymie (2005, Nagroda im. Wojciecha Bogusławskiego), Drugie narodziny teatru. Performanse mnichów anglosaskich (2010) i Teatr bez teatru. Performanse w Anglii Wschodniej u schyłku średniowiecza (2012). W Złotej Serii Uniwersytetu Wrocławskiego ukazała się jego najnowsza książka Źródła teatru (2013).
Krzysztof Rutkowski jest pisarzem i tłumaczem, profesorem nauk humanistycznych. Pracuje na Wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego. Opublikował następujące książki: Przeciw(w)literaturze. Esej o poezji czynnej Mirona Białoszewskiego i Edwarda Stachury (1987), Braterstwo albo śmierć. Zabijanie Mickiewicza w Kole Sprawy Bożej (1989, trzy wydania), Stos dla Adama albo kacerze i kapłani (1994), Paryskie pasaże. Opowieść o tajemnych przejściach (1994, pięć wydań), Mistrz. Widowisko (1996), Raptularz końca wieku (1996), Śmierć w wodzie (1998), Xsiążę bezdomny (1999), Xiężniczka. Miejsce Xawery Deybel w rodzinie Mickiewiczów (1999), Kościół świętego Rocha. Przepowieści (2000), Requiem dla moich ulic (2003), Zakochany Stendhal. Dziennik podróży po imię (2006), Ostatni pasaż. Przepowieść o byciu byle-jakim (2006); Wokulski w Paryżu (2009); Dar Anioła. Przepowieści (2012), Artes liberales. O nauczycielach i uczniu (2014).
Przełożył, między innymi, książki Pascala Quignarda: Seks i trwoga, Taras w Rzymie, Życie sekretne i Butes.
Lech Trzcionkowski jest badaczem niezależnym, filologiem, historykiem starożytności, tłumaczem. Prowadzi badania nad religiami starożytnymi ze szczególnym uwzględnieniem religii greckiej w szerokim kontekście kulturowym. Ostatnio opublikował książkę na temat wczesnego orfizmu, Bios – Thanatos – Bios (2013). Obecnie pracuje w Instytucie Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego przy realizacji grantu poświęconego ofierze krwawej w religii greckiej.