Isfahan – miasto polskich dzieci

Roxana Mehrafzoun jest reżyserką teatralną i edukatorką kultury. Prowadzi zajęcia wspierające twórczy i artystyczny rozwój dzieci oraz młodzieży. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych projektach kulturalnych dedykowanym młodym ludziom, m.in. w Indiach, Grecji i Francji. Przygotowała przedstawienia teatralne dla dzieci oraz grane przez dzieci: Princess Cooking, War, Vanish!, A Thousand Cranes. Od 2013 roku związana jest z Polską, była pomysłodawczynią kilku projektów teatralnych, w których brała udział polska i irańska młodzież: „Teatr tysiąca i jednej nocy” (2013), „Isfahan – miasto polskich dzieci” (2014), „Podróż do krańca nocy” (2015). W 2016 roku była dyrektorem artystycznym projektu „Ponad granicami”, który odbywał się w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w formie rocznej współpracy kulturalnej między Polską a Iranem.

Mohammad Czarmszir jest dramatopisarzem, dramaturgiem i wykładowcą uniwersyteckim. W 1979 roku rozpoczął naukę na wydziale sztuk dramatycznych w Teheranie oraz studiował teatrologię. Opublikował ponad sto dramatów. Jego dzieła przetłumaczono na języki angielski, niemiecki, francuski, japoński, turecki, ormiański, polski i szwedzki. Wystawiono je m.in.: w Niemczech, Anglii, Walii, Szkocji, Francji, we Włoszech, w Stanach Zjednoczonych, Indiach, Bangladeszu, Polsce, Japonii i na Tajwanie. Sztuki Czarmszira są czymś więcej niż zwykłym dialogiem na scenie. Są raczej wewnętrznym natchnieniem, intuicją, która rodząc słowa, spływa na scenę. Pisarz zajmuje się także dziennikarstwem i publikuje recenzje sztuk teatralnych. Jako ekspert w dziedzinie dramatopisarstwa organizował krótkie kursy teatralne oraz był członkiem komisji wielu festiwali. Oprócz pisania i wystawiania własnych dramatów artysta opracował również dzieła innych dramaturgów: m.in. Szekspira, Czechowa i Sofoklesa. Przygotował sceniczną adaptację m.in. Małej Apokalipsy Tadeusza Konwickiego, poezji Tadeusza Różewicza, powieści Patricka Modiano Ulica ciemnych sklepików, a także dziennika podróży Krzysztofa Kolumba. Czarmszir stara się w swoich dramatach wykorzystywać potencjał wszystkich sztuk (poprzez fotografię, malarstwo, adaptacje listów i dzienników z podróży), aby w formie sztuki teatralnej zwrócić uwagę na różne perspektywy i koncepcje współczesnego świata.