Lech Raczak

Spektakl inspirowany powieścią Antonia Tabucchiego Piazza Italia. Na scenie w postaci zręcznych metafor przewija się ponad sto lat historii. Całość zaczyna się w małym miasteczku w Polsce na początku XX wieku, w którym pewnej rodzinie podrzucone zostaje dziecko. Chłopiec nienawidzi światła, przewiduje przyszłość, widzi więcej niż inni. Ucieleśnia pogmatwane losy całego stulecia. Jesteśmy świadkami dwóch wojen i powiązanych z nimi zdarzeń: wymordowania Żydów, działalności ruchu oporu, międzywojennych konfliktów socjalnych, stalinizmu. W te wydarzenia wpisują się indywidualne historie i z pozoru niezwiązany powtarzalny motyw – cyrk. Dochodzimy wreszcie do czasów obecnych – placu przemianowanego na „Wolności”. Współczesność to nie teatr, ale cyrk, w którym panują nadmiar i nadprodukcja, gdzie wszystko jest bardziej rzeczywiste od rzeczywistości, czy – mówiąc językiem Jeana Baudrillarda – hiperrealne. Prawdziwa władza oznacza zdolność wzbudzania śmiechu, strachu lub podziwu. Pojawia się w tym świecie tęsknota, ale nie za bardzo wiadomo za czym, bo przecież nie za przeszłością?

Spektakl zarejestrowano 26 i 27 maja 2007 w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.