Czytelnia im. Ludwika Flaszena

Prosimy o wcześniejsze zarezerwowanie stanowiska i czasu w Czytelni. Kontakt mejlowy: t.papuczys@grotowski-institute.pl.

Czytelnia, znajdująca się w Przejściu Żelaźniczym, jest czynna w dni robocze w następujących godzinach:
Poniedziałek: 10.00–14.00
Wtorek, środa, czwartek: 13.00–18.00
Piątek: nieczynne
Bibliotekarz: Tobiasz Papuczys: t.papuczys@grotowski-institute.pl

W wyposażonej w stanowiska multimedialne Czytelni użytkownicy mogą korzystać z księgozbioru prywatnego Ludwika Flaszena oraz księgozbioru podręcznego Instytutu, a także przeglądać zasoby Archiwum.

Zbiory dostępne są dla badaczy, studentów, bibliofilów, a także dla wszystkich miłośników teatru i szeroko rozumianej kultury społecznej.

Korzystanie z księgozbioru jest bezpłatne i odbywa się na miejscu.

Sprawdź nasz katalog online: szukam.ksiazki.

Księgozbiór prywatny Ludwika Flaszena

To unikalny przykład nierozproszonego księgozbioru osobistego wybitnego przedstawiciela kultury polskiej i światowej. Biblioteka stanowi jedyny w swoim rodzaju portret intelektualny współtwórcy Teatru Laboratorium, daje również obraz jego wszechstronnych i głębokich poszukiwań. Księgozbiór liczy siedem tysięcy woluminów, w tym publikacje z dedykacjami poetów dla Ludwika Flaszena: Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Juliana Tuwima, Mieczysława Jastruna, Juliana Przybosia, Tadeusza Różewicza, Tadeusza Nowaka, Jerzego Harasymowicza i Urszuli Kozioł, a także pierwodruk „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego (1904), pierwodruk „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza (1938) oraz „Pożegnanie jesieni” (1927) i „Narkotyki” (1932) Stanisława Ignacego Witkiewicza. Do unikatów należą książki dziewiętnastowieczne – najstarsza z nich to wydanie dzieł Maurycego Mochnackiego „Powstanie narodu polskiego w r. 1830 i 1831” z 1850 roku. Księgozbiór zawiera publikacje nie tylko w języku polskim, lecz także rosyjskim, francuskim, włoskim, niemieckim, angielskim, węgierskim, hebrajskim, słoweńskim, uzbeckim czy łacińskim.

Patron

Ludwik Flaszen (ur. 4 czerwca 1930 roku w Krakowie – zm. 24 października 2020 roku w Paryżu) był współzałożycielem i współanimatorem Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego przez cały okres jego istnienia (1959–1984), a w latach osiemdziesiątych jego dyrektor. Krytyk, pisarz, wieloletni partner twórczego dialogu z Grotowskim, sam został praktykiem, prowadząc doświadczenia parateatralne i warsztaty aktorskie w wielu krajach świata. Jego pierwsza książka „Głowa i mur” (1958) została skonfiskowana przez cenzurę PRL. Autor „Cyrografu” – tomu esejów i małych próz o sytuacji jednostki w systemie totalitarnym (pierwsze wydanie 1971, ostatnie – 1996, Kraków; wersja francuska – Paryż 1990). Jego tom szkiców „Teatr skazany na magię” (Kraków 1983) zawiera teksty oraz wykłady związane ze współpracą autora z Jerzym Grotowskim i jego udziałem w kształtowaniu twórczej doktryny Teatru Laboratorium. Autor książki „Grotowski & Company” (wyd. angielskie 2010, wyd. włoskie 2013, wyd. polskie 2014, wyd. brazylijskie 2015, wyd. francuskie 2015, wyd. argentyńskie 2016). Za swoją działalność artystyczną i naukową otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Turyńskiego. Od 1984 roku, po rozwiązaniu Teatru Laboratorium, mieszkał w Paryżu.