Cuncordu de Cuglieri to chór męski wykonujący pieśni na cztery głosy, który jest jednym z nielicznych przykładów połączenia tradycji wokalnej a tenores z rejonu Barbagii i tradycji Wielkiego Tygodnia reprezentowanego przez konfraternie.
Członkowie chóru wykonują Stabat Mater i Miserere, stojąc w półkręgu: głos basowy (su bassu) w środku, głos kontraltowy (su cuntraltu) po lewej, tenor (su tenore) – prowadzący melodię – po prawej, a trochę dalej „fałszywy tenor” (su tenore falzu). Fałszywy tenor odzywa się tylko sporadycznie, „poszukując” piątego głosu, tzn. naturalnej sumy pozostałych głosów, gdy harmonia osiąga punkt kulminacyjny. Przebywając w Cuglieri, członkowie chóru śpiewają, idąc pod górę w kierunku Bazyliki na szczycie, robiąc długie przerwy na zaczerpnięcie oddechu. Ten splot melodii i ciszy wyraża ducha Sardynii i duszę jej społeczności, pustkę i pełnię wyspy, jej piękno i smutek, jej dramat, jej ekstazę. Ale też radość. Bo chór z Cuglieri czerpie również z tradycji świeckiej, ze śpiewu ucztujących pasterzy.
Więcej informacji: www.cuncordudecuglieri.it