Chimery

Paula Jarmołowicz jest aktorką Teatru Abanoia od 2009 roku. Ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Szczecińskim (specjalizacja edukacja teatralna). Od 2012 roku jest członkinią Zachodniopomorskiej OFFensywy Teatralnej, a od 2013 roku należy do zespołu Ośrodka Teatralnego Kana. Była uczestniczką pierwszej edycji Akademii Teatru Alternatywnego w Goleniowie (2009), zaangażowana w organizację i realizację drugiej edycji. Od 2005 roku prowadzi działalność artystyczną i edukacyjną w zakresie teatru i sztuk performatywnych, realizując spektakle oraz prowadząc warsztaty dla młodzieży i dzieci. W latach 2009–2013 organizatorka Salezjańskiego Ogólnopolskiego Festiwalu Teatralnego SOFFT. W roku akademickim 2013/2014 za swoją działalność uzyskała stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz stypendium Prezydenta Miasta Szczecin. W latach 2010–2014 stypendystka Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego. Laureatka licznych konkursów oraz festiwali teatralnych i recytatorskich.

Katarzyna Mazurkiewicz jest aktorką Teatru Abanoia od 2006 roku. Współautorka wielokrotnie nagradzanego na festiwalach teatralnych spektaklu Fitness. W latach 2007–2012 organizowała festiwal teatralny SOFFT oraz była szefową jego ogólnopolskiego biura. Współpracuje z Młodzieżowym Ośrodkiem Wychowawczym w Trzebieży oraz Polskim Związkiem Głuchych w Szczecinie. W latach 1998–2002 członkini Młodzieżowej Żeńskiej Orkiestry Dętej „Olimpia” (nauka gry na saksofonie). Zawodowo związana z zamówieniami publicznymi.

Joanna Olejniczak jest aktorką Teatru Abanoia od 2009 roku. Ukończyła kulturoznawstwo o specjalności edukacja teatralna na Uniwersytecie Szczecińskim. W latach 2009–2013 organizatorka Ogólnopolskiego Festiwalu Teatralnego SOFFT. W 2013 roku uzyskała stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia artystyczne. W 2014 roku robiła ruch sceniczny do spektaklu No.body Teatru Abanoia. Członkini Zachodniopomorskiej OFFensywy Teatralnej. Od 2015 roku bierze udział w drugiej edycji Akademii Teatru Alternatywnego. Prowadzi warsztaty dla wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych, Młodzieżowych Ośrodków Socjoterapii oraz dla dzieci z rodzin dysfunkcyjnych.

Teatr Abanoia został założony w 2004 roku w Szczecinie przez Konrada Pachciarka. Autorzy nie wpisują swojej działalności w żaden nurt. Spektakle dotyczą tematów, które ich dotykają, interesują, inspirują i poruszają do działania. W tworzeniu istotna jest praca warsztatowo-treningowa, poszukiwania artystyczne sięgające różnych dziedzin sztuki i szerzej – życia. Teatr jest przede wszystkim narzędziem rozwoju i wyrażania wrażliwości. Ważnym aspektem jego działalności jest praca o charakterze społecznym. Abanoia współpracuje z licznymi instytucjami, np. Zachodniopomorskim Hospicjum dla Dzieci, Polskim Związkiem Głuchych, Zespołem Szkół Szpitalnych SPSZOZ „Zdroje” i Miejskim Ośrodkiem Wychowawczym w Trzebieży. Aktorzy Teatru Abanoia występują w szpitalach, ośrodkach szkolno-wychowawczych, prowadzą różnego rodzaju warsztaty, organizują wystawy fotograficzne, plastyczne oraz koncerty. Charakterystyczną cechą Abanoi jest pełna niezależność organizacyjna. Zespół powstał bez wsparcia jakiejkolwiek instytucji oświatowo-kulturalnej i funkcjonuje dzięki zaangażowaniu, pasji i determinacji uczestników.

Przemysław Błaszczak studiował filozofię na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Aktor, pedagog, od 1995 roku związany z Instytutem Grotowskiego (do 2007 Ośrodkiem Grotowskiego). W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła pod kierownictwem Grzegorza Brala (udział w spektaklu Pieśń kozła – dytyramb). W latach 2002–2003 przygotował własny monodram Ecce homo.

Od 2004 roku jest aktorem Teatru ZAR, prowadzonego przez Jarosława Freta przy Instytucie Grotowskiego. Uczestniczył w projekcie „Ewangelie dzieciństwa”. Występuje w dwóch częściach tryptyku Ewangelie dzieciństwa (Uwerturze i Anhellim. Wołaniu) oraz spektaklu Armine, Sister.

Gra też w Mauzerze Heinera Müllera (polska premiera w Instytucie Grotowskiego w 2012 roku) w reżyserii Theodorosa Terzopoulosa. Obecnie pod okiem Terzopoulosa studiuje jego autorską metodę treningu aktorskiego wypracowaną w Teatrze Attis w Grecji.

W Instytucie Grotowskiego zagrał z Alexandrą Kazazou w 2015 roku w spektaklu KassandER na podstawie tekstu Dymitrisa Dymitriadisa w reżyserii Io Voulgaraki, a w ramach projektu „Flores en las Cunetas” (Kwiaty przydrożne) wyreżyserował spektakl o tym samym tytule, w którym wystąpiła Maite Tarazona. Obecnie kontynuuje projekt „Flores en las Cunetas”, poświęcony zaginionym i ofiarom wojny domowej w Hiszpanii w pierwszej połowie XX wieku. We wrześniu 2016 roku w ramach Goleniowskich Spotkań Teatralnych Bramat odbyła się premiera spektaklu Witaj w moim domu. Medytacja o kobiecie z wydm w jego reżyserii.

Z Nini Julią Bang założył platformę warsztatową Objęcia. Dialogi przez ciało i głos (Embraces. Dialogues through Voice and Body). Prowadził warsztaty w Polsce, m.in. we Wrocławiu, w Szczecinie, Bydgoszczy, Poznaniu, Opolu, i za granicą, m.in. we Francji, w Hiszpanii, Anglii, Norwegii, USA i Indiach.

Od 2005 roku uprawia japońską sztukę walki aikido pod okiem senseia Piotra Masztalerza (6 dan), w 2011 roku pobierał nauki u Juby Noura Shihana (6 dan) w Baja California (Meksyk). W 2005 roku przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, trenując pod jego okiem shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym japońskim karate.

W latach 2013–2016 lider Studia Dwóch Ścieżek działającego w ramach programu badawczego BodyConstitution realizowanego w Instytucie Grotowskiego. Współzałożyciel Wrocławskiej Offensywy Teatralnej (WrOT).