D1. Pieśń o autostradzie

Anna Adasiak jest scenografką i kostiumografką teatralną i filmową, a także jubilerką artystyczną. Absolwentka kierunku Scenografia oraz kierunku Projektowanie Ubioru Kreacyjnego na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Tworzy i współtworzy spektakle w teatrach lalek, teatrach dramatycznych i muzycznych oraz pracuje przy etiudach filmowych i serialach telewizyjnych. Współpracowała m.in. z Teatrem Muzycznym Capitol we Wrocławiu i Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Kombinat we Wrocławiu, Ośrodkiem Kultury i Sztuki we Wrocławiu, Teatrem Lalki Tęcza w Słupsku, Teatrem Lalki i Aktora w Łomży oraz Szkołą Filmową Mastershot we Wrocławiu i Warszawską Szkołą Filmową. Kuratorka trzech edycji wystawy „Młoda Scenografia” w Słupsku organizowanej w ramach Festiwalu Plastyki Teatrów Lalki i Formy.

Lukáš Brutovský jest słowackim reżyserem, tłumaczem, dramatopisarzem i muzykiem. Jeden z najważniejszych twórców średniego pokolenia w Słowacji. Ukończył reżyserię w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych (VŠMU) w Bratysławie. Już podczas studiów tworzył przedstawienia, które były prezentowane na międzynarodowych festiwalach (Bratysława, Praga, Brno, Moskwa) i zdobyły kilka nagród. Od czasów studenckich blisko współpracuje z dramaturgiem Miro Dacho. Reżyseruje w teatrach w Słowacji i Czechach. W 2014 roku został laureatem nagrody czeskiego czasopisma teatralnego „Divadelné nowiny” za najlepszą reżyserię sezonu (przedstawienie „Maryša” w HaDivadle w Brnie). Od 2015 roku jest dyrektorem artystycznym w Słowackim Teatrze Kameralnym (Slovenské Komorné Divadlo) w Martinie. Tłumaczy z języka niemieckiego (m.in. utwory Schillera, Bernharda).

W ostatnich latach zajmuje się głównie problematyką słowackiego społeczeństwa, którą podejmuje w eksperymentalnych, oryginalnych formach literackich i scenicznych.

Katarzyna Dudzic-Grabińska jest reżyserką teatralną i radiową oraz tłumaczką języków czeskiego i słowackiego. Studiowała na Uniwersytecie Wrocławskim i Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, we wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, a także na Uniwersytecie Masaryka i Akademii Sztuk Scenicznych im. Leoša Janáčka (JAMU) w Brnie. Ukończyła kurs reżyserii radiowej w Szkole Wajdy. Ścieżkę artystyczną zaczynała jako muzyczka klasyczna. Stypendystka ZAiKS-u, Słowackiego Centrum Literackiego SLOLIA i programu Culture Moves Europe. Jej spektakle były prezentowane m.in. na festiwalach w Krakowie, Słupsku, Jeleniej Górze, Spišskiej Novej Vsi i w Kalkucie. Działa interdyscyplinarnie, interesuje ją dialog międzykulturowy, najnowsza historia Europy Środkowej, lingwistyka.

Karolina Gorzkowska jest absolwentką wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Aktorka Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Gościnnie występuje w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie. Współpracuje także z Teatrem Dormana w Będzinie, Teatrem EkoStudio w Opolu oraz Krakowskim Teatrem Komedia. Występowała m.in. w spektaklach w reżyserii Agaty Dudy-Gracz, Piotra Cieplaka, Bogusława Kierca, Przemysława Jaszczaka, Konrada Dworakowskiego, Tomasza Kaczorowskiego i Marcina Wierzchowskiego. Wystąpiła w ponad trzydziestu czytaniach performatywnych, m.in. w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora, w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu oraz w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach. Współtworzy performatywną grupę -bufetowe-. Za role: Rutki Laskier w spektaklu „Pamięć Rutki” (reż. Justyna Łagowska),  Ninja Szuko w spektaklu „Zagubiony chłopiec”  (reż. Paweł Passini) i  Miep Gies w spektaklu “Każdego dnia jest mi żal” (reż. Katarzyna Dudzic-Grabińska, Karolina Gorzkowska) została wyróżniona w 26. i 33. „Subiektywnym spisie aktorów teatralnych” Jacka Sieradzkiego.

Dariusz Maj jest absolwentem wrocławskiego Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (1994, obecnie Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego). W roku 1984 był basistą wrocławskiej grupy punkowej Sedes. Laureat Nagrody Wojewody Dolnośląskiego dla najlepiej rokującego aktora młodego pokolenia (2002). Był aktorem Centrum Sztuki – Teatru Dramatycznego w Legnicy (1997–2001, obecnie Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy), Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (2001–2009), Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. E. Wiercińskiego (2009–2013), Teatru  Polskiego we Wrocławiu  (2015–2018). Twórca wielu ról teatralnych i filmowych, współpracował z czołowymi polskimi reżyserami, m.in. z Krzysztofem Garbaczewskim, Michałem Zadarą, Jackiem Głombem, Janem Klatą, Przemysławem Wojcieszkiem, Moniką Strzępką, Mają Kleczewską, Lechem Raczakiem, Krzysztofem Zanussim, Feliksem Falkiem, Waldemarem Krzystkiem, Krystianem Lupą, Jakubem Skrzywankiem, Robertem Talarczykiem. Obecnie jest aktorem Teatru Polskiego w Podziemiu. W 2019 roku monodram pt. „Aleja Narodowa” w reżyserii Katarzyny Dudzic-Grabińskiej z jego udziałem (koprodukcja Teatru Polskiego w Podziemiu i Ośrodka Kultury i Sztuki) został nagrodzony Kryształową Pestką na Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej PESTKA.