Spektakl Studia Wachowicz/Fret | W ramach projektu „Szczeliny”
sob. 8.03.2025, 20.00
Centrum Sztuk Performatywnych Instytutu Grotowskiego
Czas trwania: 75 minut
Bilety: 20/30 PLN
Od 16 lat
Siedem kobiet z różnych stron świata zamkniętych w schronisku dla uchodźców poprzez niekończące się gry i intymne mikro-przedstawienia próbuje odsłonić swoją ukrytą tożsamość, wypowiedzieć siebie na głos w języku, który dopiero tworzą wobec zgromadzonych – w języku, którym nigdy tak naprawdę nie będą władać. W tym spotkaniu balansującym pomiędzy przesłuchaniem/naborem do spektaklu a przesłuchaniem/naborem w urzędzie pracy kwestia tożsamości staje się stopniowo drugorzędna – najważniejsza pozostaje godność. Godność TERAZ, a nie po śmierci.
Do inspiracji zaczerpniętych z oryginalnego tekstu Jeana Geneta dołączone zostały fragmenty „Stabat Mater Furiosa” Jean-Pierre’a Siméona, „Umieram jako kraj” Dimitrisa Dimitriadisa oraz Konstytucji Republiki Francuskiej.
Katya Egorova jest rosyjską aktorką i performerką. Absolwentka Moskiewskiego Instytutu Teatralnego im. Borisa Szczukina, który ukończyła w 2018 roku. Jako członkini Teatru ZAR uczestniczy w większości projektów zespołu. Ze spektaklem Teatru ZAR pt. „Anhelli. Skowyt” występowała na Olimpiadzie Teatralnej w Japonii i Rosji. Uczestniczyła w takich międzynarodowych projektach jak „Actors Hub” (2018) czy „Atelier de l’acteur” w Paryżu. Współpracowała z IPAC we Francji. Ma wieloletnie doświadczenie w śpiewie chóralnym, które obejmuje szeroki zakres muzyczny: od prawosławnych i katolickich pieśni po muzykę różnych narodów. Wraz z Teatrem ZAR współtworzy programy edukacyjne, takie jak „ZAR Intense” i „ZAR Sessions”.
Ponadto była asystentką reżysera i koordynatorką projektu „NUCLEAR WAR. look at how I’m forgetting you”, realizowanego w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego. W 2024 otrzymała nagrodę główną Nurtu Off 44. PPA Tukan Off (wraz ze współautorami – Henrykiem Mazurkiewiczem i Tati Lemeshevą) za spektakl pt. „niesamowita słowiańszczyzna”.
Jarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister”, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.
Maša Jelić jest aktorką Teatru Plavo (od 2001 r.) i nauczycielką w Teatrze Plavo (od 2007 r.). Zagrała w 20 spektaklach Plavo, które zespół prezentował na arenie międzynarodowej, m.in. w „Fantastycznej Ewangelii według Virginii” (2003), „Dialektyce duszy – studium wolności” (2004), „Śpiewam jak ptak” (2006), „Czarnoksiężniku, czyli harmonijnej kakofonii” (2007), „Tańcu z ojcem” (2008), „Pogańskim fantazmacie, czyli tajemnicu zdrady” (2010), monodramie „Ema” (2013), „Marzeniu – historii z Terezina” (2016) oraz „I Psychi tis Antigonis” (2023). Od 2007 roku prowadzi program edukacyjny Studio Teatru Współczesnego, warsztaty treningu fizycznego i głosowego aktora oraz warsztaty „Taniec Pamięci” w ramach międzynarodowego programu edukacyjnego „Dwa Tygodnie Otwarte Teatru Plavo”. Od 2019 roku prowadzi inkuluzywne projekty edukacyjne z młodzieżą niepełnosprawną, z młodymi migrantami i osobami ubiegającymi się o azyl. Współreżyserowała i wyreżyserowała dwa spektakle z uczestnikami inkluzywnych projektów „Oda do różnorodności 1” i „Oda do różnorodności 2” (2021–2023). Uczestniczyła w warsztatach prowadzonych przez aktorów Odin Teatret Robertę Carreri, Jana Fersleva i Iben Nagel Rasmussen oraz w warsztatach byłych aktorów Teatru Laboratorium Jerzego Grotowskiego – Zygmunta Molika i Reny Mireckiej. Wzięła udział w kilku programach edukacyjnych organizowanych przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Od 2022 roku uczy jogi.
Aleksandra Kugacz-Semerci jest aktorką i pedagożką teatralną związaną z Instytutem Grotowskiego we Wrocławiu. Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim, a jej zainteresowanie teatrem i antropologią skłoniło ją do kontynuowania edukacji w zakresie sztuki teatralnej. Połączenie badań akademickich z praktyką sceniczną ukształtowało jej unikalne podejście do twórczości i pedagogiki. Od 2019 roku Aleksandra jest związana z Teatrem ZAR, w którym występuje w spektaklach takich jak „Anhelli. Skowyt”, „Medee. O przekraczaniu” i „Back to Beckett”. W tym samym roku wzięła udział w ekspedycji badawczej Teatru ZAR na Korsykę i Sardynię, gdzie zgłębiała tradycyjne pieśni. Zebrany materiał stał się inspiracją dla jej dalszych projektów artystycznych i badawczych. Razem z Jarosławem Fretem stworzyła spektakl „Nikt (nie) spotyka Nikogo”. W latach 2014–2018 była związana ze Studiem Matejka, z którego członkami i członkiniami współtworzyła takie projekty jak performans site-specific „Harmony of Contradictions: Poland” (2014) oraz film „No More Heroes” (2016). W ramach programu Tandem współpracowała z turecką grupą Budalasultan przy projekcie „Palimpsest of Space: Reconstruction ” (2016). W latach 2017–2018 występowała w spektaklu „Wściekły człowiek. Wariacje w obronie gniewu”. W 2015 i 2016 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na realizację projektu „Be at Home”. Wystąpiła również w spektaklu „Life in This House is Over ”, stworzonym przez Samanthę Shay we współpracy z Source Material, Instytutem Grotowskiego i Pina Bausch Zentrum. Premiera spektaklu odbyła się w 2024 roku
Monika Wachowicz jest aktorką, pedagożką, prowadzi autorskie Studio Ciała i Emocji w Katowicach. Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Śląskim na Wydziale Nauk Społecznych oraz Lart Studio w Krakowie – Wydział Aktorski (2003–2004).
W latach 1998–2002 związana była z będzińskim Teatrem Treści Przenośnych, występowała również w spektaklach katowickiego Teatru Cogitatur (2004). W roku 2009 założyła Kobiecą Grupę Teatralną KoME (wraz z aktorkami Karoliną Pietrzykowską z Krakowa i Ewą Balzer z Berlina), z którą przebywała na kilkumiesięcznej rezydencji w teatrze Cantabile 2 w Danii, biorąc udział w międzynarodowym projekcie „DNA” (przy wsparciu finansowym Ministerstwa Kultury Danii). Od roku 2004 jest związana z Teatrem A Part w Katowicach, którego dyrektorem i reżyserem jest Marcin Herich. Od roku 2007 współorganizuje Międzynarodowy Festiwal Teatrów Sztuk Performatywnych A PART w Katowicach oraz prowadzi Studio Aktorskie A PART (2016–2023).
Otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011) oraz Stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2011, 2014, 2020).
Koordynowała międzynarodowy projekt „Ostatnie Dni Ludzkości” w Katowicach podczas Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part – Local Project Manager (2019).
W 2019 roku została prezeską Fundacji Sztuka dla Życia im. Marty Paradeckiej. Współpracuje z Jarosławem Fretem, twórcą Teatru ZAR (od 2021). Od czerwca 2021 jest kuratorką projektu „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych”, a w październiku tego roku rozpoczęła współpracę z Akademią Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, filią we Wrocławiu. W roku 2021 wspólnie z Jarosławem Fretem przygotowała seans teatralny „Szeol | שְׁאוֹל “ (premiera grudzień 2021). Jesienią 2022 zrealizowała performans/instalację „Kairos/καιρός” we współpracy z Jarosławem Fretem oraz fotografką Joanną Nowicką (premiera grudzień 2022). Obecnie, w ramach Studia WACHOWICZ/FRET pracuje nas spektaklem „S I E D E M” (premiera grudzień 2023).
Więcej informacji:
www.wachowicz.studio
www.apart.art.pl
www.sztukadlazycia.pl
Obsada: Katya Egorova, Maša Jelić, Aleksandra Kugacz-Semerci, Monika Wachowicz, Marie Walker, Hsinyu Wu
sob. 8.03.2025, 20.00