Materiały do Pokojówek. Etiudy

Jarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister”, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.

Katya Egorova jest rosyjską aktorką i performerką. W 2018 roku ukończyła Moskiewski Instytut Teatralny im. Borisa Szczukina. W roku 2019 wraz z Teatrem ZAR prezentowała spektakl „Anhelli. Skowyt” na Olimpiadzie Teatralnej w Todze (Japonia) i w Sankt-Petersburgu (Rosja). Jako członkini Teatru ZAR brała udział m.in. w spektaklach: „Złowiony”, „Back to Beckett”, „Medee/Mojry”, „Materiały do Pokojówek”. Uczestniczyła w takich międzynarodowych projektach jak Actors Hub czy Atelier de l’acteur w Paryżu. Współpracowała z IPAC we Francji. Dodatkowo wraz z Teatrem ZAR współtworzy programy edukacyjne, np. „ZAR Intense” i „ZAR Sessions”. Jest koordynatorką projektu „NUCLEAR WAR. look at how I’m forgetting you” oraz asystentką reżyserki – Sofii Levitskiej. Posiada wieloletnie doświadczenie w śpiewie w chóralnym, które obejmuje szeroki zakres muzyczny: od prawosławnych i katolickich pieśni po muzykę różnych narodów.

Monika Wachowicz jest aktorką, pedagożką, prowadzi autorskie Studio Ciała i Emocji w Katowicach. Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Śląskim na Wydziale Nauk Społecznych oraz Lart Studio w Krakowie – Wydział Aktorski (2003–2004).
W latach 1998–2002 związana była z będzińskim Teatrem Treści Przenośnych, występowała również w spektaklach katowickiego Teatru Cogitatur (2004). W roku 2009 założyła Kobiecą Grupę Teatralną KoME (wraz z aktorkami Karoliną Pietrzykowską z Krakowa i Ewą Balzer z Berlina), z którą przebywała na kilkumiesięcznej rezydencji w teatrze Cantabile 2 w Danii, biorąc udział w międzynarodowym projekcie „DNA” (przy wsparciu finansowym Ministerstwa Kultury Danii). Od roku 2004 jest związana z Teatrem A Part w Katowicach, którego dyrektorem i reżyserem jest Marcin Herich. Od roku 2007 współorganizuje Międzynarodowy Festiwal Teatrów Sztuk Performatywnych A PART w Katowicach oraz prowadzi Studio Aktorskie A PART (2016–2023).
Otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011) oraz Stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2011, 2014, 2020).
Koordynowała międzynarodowy projekt „Ostatnie Dni Ludzkości” w Katowicach podczas Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part – Local Project Manager (2019).
W 2019 roku została prezeską Fundacji Sztuka dla Życia im. Marty Paradeckiej. Współpracuje z Jarosławem Fretem, twórcą Teatru ZAR (od 2021). Od czerwca 2021 jest kuratorką projektu „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych”, a w październiku tego roku rozpoczęła współpracę z Akademią Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, filią we Wrocławiu. W roku 2021 wspólnie z Jarosławem Fretem przygotowała seans teatralny „Szeol | שְׁאוֹל “ (premiera grudzień 2021). Jesienią 2022 zrealizowała performans/instalację „Kairos/καιρός” we współpracy z Jarosławem Fretem oraz fotografką Joanną Nowicką (premiera grudzień 2022). Obecnie, w ramach Studia WACHOWICZ/FRET pracuje nas spektaklem „S I E D E M” (premiera grudzień 2023).

Więcej informacji:
www.wachowicz.studio
www.apart.art.pl
www.sztukadlazycia.pl

Aleksandra Kugacz-Semerci ukończyła filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim, jest aktorką, performerką. Pracuje w Studiu Matejka. Współtworzy Teatr Studio Czyczkowy kierowany przez Jerzego Weltera. Uczestniczyła m.in. w programie stażowym Teatru ZAR oraz w pracy z Anatolijem Wasiljewem w ramach programu Masters in Residence w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, gdzie w 2013 roku miała miejsce premiera jej autorskiego spektaklu „Wyjścia”, inspirowanego współczesną historią i kulturą Rumunii. Z zespołem Studio Matejka brała udział w tworzeniu spektaklu site-specific o tytule „Harmonia przeciwstawień. Polska” (2014) oraz w realizacji filmu „No More Heroes” (2016). W latach 2015 i 2016 w ramach Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego zrealizowała projekt inspirowany powojennymi losami mieszkańców dawnego Breslau, którego efektem był monodram „Być u siebie”, projekt był współrealizowany z Towarzystwem Kultury Czynnej w ramach projektu „Nad rzeką czasu”. Wraz z Fundacją Jubilo współtworzyła projekt „Ukryte miasta” oraz spektakl „Czarna noc. Biały dzień”. Brała udział w pokazie „Palimpsesty przestrzeni. Rekonstrukcja” w ramach programu Tandem realizowanego przez Studio Matejka z tureckim kolektywem artystycznym Budalasultan z Izmiru (2016). Współtworzy spektakl „Wściekły człowiek” (2017–2018) przygotowywany przez Studio Matejka. Prowadzi warsztaty teatralne i z emisji głosu z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi.