Po drugiej stronie

Fundacja Jubilo kieruje się potrzebą artystycznej interwencji jako protestu przeciw wykluczaniu z kultur. Poprzez akcje i interwencje artystyczne, w których płaszczyznę wymiany stanowi język teatru i muzyki, Jubilo dąży do przełamywania barier społecznych, ekonomicznych, językowych i kulturowych. Inicjatywy te realizowane są pod postacią długoterminowych spotkań warsztatowych oraz spektakli będących swoistym dialogiem artystycznym pomiędzy uczestnikami a zespołem Jubilo.

Od 2011 roku zespół pracował m.in. z niepełnosprawną fizycznie i umysłowo młodzieżą, dorosłymi z doświadczeniem choroby psychicznej, dziećmi pochodzenia polskiego i romskiego, osobami bezdomnymi, uchodźcami z Bośni czy osadzonymi. Jubilo współpracuje też z wieloma instytucjami kultury i teatrami na terenie Wrocławia, w tym z Instytutem Grotowskiego. Od wielu lat prowadzi na terenie Zakładu Karnego nr 1 we Wrocławiu projekt „Odkluczanie”, w ramach którego powstał wielokrotnie nagradzany spektakl „Odzwierciedlenie” w reżyserii Agnieszki Bresler, Diega Pileggiego i Simony Sali (2015) oraz „Kain” w reżyserii Diega Pileggiego (2019). Zespół rozwija ponadto różne programy w ramach prowadzonego przez siebie projektu, są to m.in. warsztaty teatralne dla osadzonych, program profesjonalizacyjny w zakresie różnych dziedzin teatralnych, a także aktywnie bierze udział w budowaniu międzynarodowej sieci teatru w więzieniu. Zespół Jubilo współpracuje z profesjonalnymi teatrami w Polsce i za granicą w ramach międzynarodowego programu warsztatowego oraz rozwoju artystycznego. Ponadto od 2017 roku bierze udział w europejskich projektach m.in. Erasmus+ i Creative Europe zrzeszających grupy teatralne z całej Europy.

W 2018 roku członkowie Fundacji Jubilo gościli na wielu międzynarodowych festiwalach i wydarzeniach teatralnych m.in. na festiwalu Dreams Before Dawn w Paryżu, Festival dei Due Mondi w Spoleto we Włoszech, Narodowym Festiwalu Teatru w Więzieniu „Destini Incrociati” we Włoszech, międzynarodowej konferencji naukowej „Teatr i dramat w więzieniu. Więzienie w teatrze i dramacie”  w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk czy XX Międzynarodowej Konferencji Teatru w Więzieniu we Włoszech („Convegno Internazionale I Teatri delle Diversità”). Jubilo współpracuje także z naukowcami i uniwersytetami w Polsce oraz we Włoszech, w tym m.in. z Uniwersytetem Rzymskim La Sapienza, gdzie prowadzone są szeroko zakrojone badania na temat profesjonalnego teatru w więzieniu.
Więcej informacji: jubiloproject.com

Diego Pileggi to założyciel i lider Fundacji Jubilo, reżyser, aktor, pedagog teatralny. Ukończył studia aktorskie na Manchester Metropolitan University oraz studia z zakresu sztuk performatywnych na Uniwersytecie Mediolańskim. W 2011 roku założył Jubilo – zespół teatralny z siedzibą we Wrocławiu, realizujący działania z grupami marginalizowanymi. Jako lider grupy Jubilo wspólnie z zespołem reżyseruje i rozwija projekty teatralne w takich środowiskach jak: więzienia, społeczności romskie, ośrodki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną czy obozy dla uchodźców.

Od 2014 roku Pileggi jest współtwórcą i liderem nowatorskiego projektu teatralnego „Odkluczanie”, rozwijanego we współpracy z Instytutem Grotowskiego oraz zakładami karnymi w całej Polsce, adresowanego do osób osadzonych w oddziałach zamkniętych i półotwartych. Głównym założeniem projektu jest stworzenie horyzontalnej platformy współpracy z osobami zaangażowanymi w przedsięwzięcie, opartej na technikach teatralnych, która ma na celu zainicjowanie procesu samookreślenia, rozwoju osobistego oraz zapewnienie wsparcia w procesie powrotu do społeczeństwa zewnętrznego. W ramach „Odkluczania” Pileggi wyreżyserował spektakle „Odzwierciedlenie” (współreżyser, 2015), „Kain” (2019), „Kain in Absentia” (2020) oraz „Po drugiej stronie/Przejście” (2020).

Założyciel i członek International Network of Theatre in Prison (międzynarodowej sieci teatru w więzieniu pod patronatem UNESCO), współpracuje też z Coordinamento Nazionale Teatro in Carcere (włoską siecią teatru w więzieniu). Przez ostatnie lata realizował projekty związane z tematem teatru w więzieniu we współpracy z instytucjami oraz jednostkami teatralnymi i akademickimi zarówno w Polsce, jak i na płaszczyźnie międzynarodowej (m.in. Creative Europe, Erasmus+, Uniwersytet Rzymski La Sapienza).

Od wielu lat współpracuje z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, prowadząc własne badania w dziedzinie teatru oraz realizując program formacyjny dla performerów i aktorów, koncentrujący się na rozwijaniu technik treningu teatralnego w ramach działań fizycznych i grupowych. Jego praca jako badacza teatru i pedagoga jest zakorzeniona w teatrze badawczym oraz działaniu opartym na procesie, ze szczególnym wskazaniem na głos-ciało, trening psychofizyczny i ekspresję osobistą.

Jako reżyser, performer i twórca warsztatów współpracował z instytucjami teatralnymi w Polsce i za granicą (m.in. Tehran International Festival, Teatr Polski w Warszawie, Akademia Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu). Jest członkiem-założycielem włoskiego zespołu teatralnego Il Giardino delle Ore.

Alessia Romano uzyskała tytuł magistra teatru społecznego na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie, przedstawiając jako pracę dyplomową projekt warsztatów teatralnych w okupowanym kompleksie mieszkalnym na obrzeżach Rzymu. Jest stypendystką projektu „Torno Subito”, a obecnie odbywa staż szkoleniowy w Fundacji Jubilo. Absolwentka Historii, Kultury i Religii na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie.

Michał Murawski to absolwent Akademii Teatralnej w Białymstoku. Aktor, wokalista, lalkarz. Laureat 41. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Współpracuje m.in. z Teatrem Syrena w Warszawie oraz współtworzy niezależne projekty teatralne.

Marek Idzikowski to reżyser, scenograf. Absolwent Wydziału Scenografii Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Warszawskiej Akademii Fotografii. Obecnie studiuje reżyserię na Wydziale Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Jego prace były prezentowane i nagradzane na takich festiwalach jak : 22 Międzynarodowy Festiwal Filmowy Euroshorts (2013) , VIII Warszawski Festiwal Fotografii Artystycznej (2015), 9 Międzynarodowy Festiwal Szkół Lalkowych „Lalka nie Lalka” (2018), III Międzynarodowy Festiwal Metamorfozy Lalek (2019), 10 Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych iTSelF (2019) oraz w ramach wystawy „Lalki: Teatr, Film, Polityka” w Narodowej Galerii Sztuki – Zachęta (2019). Za spektakl „Odmęt” otrzymał Nagrodę główną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz wyróżnienie teatru TR na 9 Forum Młodej Reżyserii.

Aleksandra Gronowska to performerka, wokalistka i artystka wizualna. Od 1998 roku zajmuje się starymi pieśniami i archaicznymi technikami głosowymi oraz wszelkimi przestrzeniami dźwięku, jakie ciało ludzkie może wyśpiewać. Pracuje jako aktorka, wokalistka oraz pedagożka zajęć wokalnych i teatralnych.

Jako aktorka i wokalistka na przestrzeni lat współpracowała z teatrami i grupami takimi, jak: Ośrodek Poszukiwań Teatralnych „Gardzienice” (Polska), Cantieri Teatrali Koreja (Włochy), Orkiestra Muzyki Świata w NFM (Polska), Jubilo (Polska), projekt muzyczny „Gliniane Pieśni” (Polska), Mercury Theatre (Wielka Brytania), Interkunst (Niemcy), Teatr im. Witkacego w Słupsku (Polska), Fundacja FURU (Polska) i wiele innych.

Laureatka Nagrody dla Najlepszej Aktorki za spektakl „La Parola Padre” na Mittelfest 2014 we Włoszech oraz na XI Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Apollon 2012 w Albanii. Absolwentka Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice” oraz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.