Otwarte seminarium dyskusyjne
W 91. rocznicę inauguracyjnego przedstawienia Reduty
29/11/2010 {poniedziałek}
Sala Teatru Laboratorium, Rynek-Ratusz 27
Kontynuując cykl otwartych seminariów dyskusyjnych (zapoczątkowany konferencją poświęconą patronowi Instytutu), zapraszamy do dyskusji nad działalnością Reduty i dorobkiem jej założycieli. Chcemy, by rocznica utworzenia pierwszego polskiego laboratorium teatralnego stała się okazją do refleksji nad znaczeniem i aktualnością idei redutowych oraz koncepcji teatralnych Juliusza Osterwy i Mieczysława Limanowskiego. Proponujemy odświeżyć spojrzenie i poszukać nowych perspektyw oglądu tradycji, która zrodziła nowoczesny teatr polski.
Pragniemy dać okazję do od-nowionego spojrzenia na drogę artystyczną Juliusza Osterwy – reżysera, aktora i dyrektora, jak również na wypracowaną przez niego filozofię teatralną, metody treningu aktorskiego, koncepcje po-teatralne, czy w końcu twórczość pisarską. Refleksji poddana zostanie również działalność jego współpracownika – Mieczysława Limanowskiego, a przede wszystkim rozmaite aspekty tradycji, dorobku, historii i znaczenia ich wspólnego dzieła – Reduty.
Dostrzegając w ostatnich latach wzrost liczby publikacji poświęconych twórcom i działalności Reduty oraz wzmożone zainteresowanie jej dorobkiem wśród młodych badaczy, chcemy stworzyć szansę podzielenia się wynikami badań i doświadczeniami w przyjaznej formie otwartego seminarium. Zaprezentowane teksty staną się punktem wyjścia do dyskusji oraz próby przewartościowania tradycji redutowej uwięzionej często w wygodnych schematach i utartych stereotypach myślowych. Pragniemy stworzyć okazję do spotkania i wymiany myśli między pokoleniami badaczy, tym bardziej więc cieszymy się, że nasze zaproszenie do udziału w dyskusjach zechcieli przyjąć Maria Kalinowska, Ireneusz Guszpit i Zbigniew Osiński. Szczególnie miłym gościem seminarium będzie Maria Osterwa-Czekaj.
Program
Sesja 1
Katarzyna Flader (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego): Juliusz Osterwa-teolog teatru czy heretyk w teatrze
Karina Janik (Uniwersytet Jagielloński): Niewidzialna strona świata-źródła i inspiracje rozwoju człowieka w rozważaniach Mieczysława Limanowskiego
Joanna Pawelczyk (Université Sorbonne-Paris IV): Mieczysława Limanowskiego poszukiwanie osobowości integralnej a zaangażowanie społeczne Reduty
Spotkanie z Ewą Benesz, prowadzenie: Karina Janik
Sesja 2
Dorota Jarząbek-Wasyl (Uniwersytet Jagielloński): Architektura teatru przyszłości-miejsce intymne, miejsce społeczne
Adam Karol Drozdowski (Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza): „Balwierz zakochany” – zapomniana premiera Reduty
Wanda Świątkowska (Uniwersytet Jagielloński): Wschodnie peregrynacje i praktyki Juliusza Osterwy
Spotkanie poświęcone książce Juliusza Osterwy Raptularz kijowski (wstęp i opracowanie Ireneusz Guszpit, Instytut im. Jerzego Grotowskiego 2010) z udziałem Ireneusza Guszpita, Dariusza Kosińskiego i Wandy Świątkowskiej. Fragmenty Raptularza kijowskiego czyta Marian Czerski, aktor Teatru Polskiego we Wrocławiu.
Adam Karol Drozdowski – student Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowiacza i scenografii w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Stały współpracownik internetowego magazynu Teatrakcje.pl, założyciel niezależnej grupy teatr, manager autorskiego spektaklu Marcina Jarnuszkiewicza Homework.
Katarzyna Flader – doktor nauk humanistycznych, wykładowca, adiunkt w Katedrze Dialogu Wiary z Kulturą Instytutu Wiedzy o Kulturze UKSW w Warszawie, zastępca redaktora naczelnego kwartalnika „Kultura – Media – Teologia”, absolwentka wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej, Wydziału Nauk Historycznych i Społecznych UKSW oraz Podyplomowego Studium Humanistycznego Instytutu Badań Literackich PAN, trzykrotna stypendystka Ministra Edukacji Narodowej, laureatka konkursów recytatorskich i monodramów, autorka książki Promieniowanie rapsodyzmu. W kręgu myśli i praktyki teatralnej Mieczysława Kotlarczyka oraz redaktorka książek Jan Paweł II człowiek kultury, Słowo w kulturze współczesnej.
Karina Janik –absolwentka Wiedzy o Teatrze oraz doktorantka Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zaangażowana w badanie kultury czynnej, głównie parateatru oraz działań społecznych o charakterze widowiskowym (dramatycznym i performatywnym). Uczestniczka (od 2004 roku) staży parateatralnych Reny Mireckiej i Ewy Benesz. Pracuje w Oddziale Teatralnym Muzeum Historycznego Miasta Krakowa
Joanna Pawelczyk – absolwentka polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego i teatrologii Université Sorbonne-Paris III, w latach 2003–2006 studentka antropologii społecznej EHESS. Pracuje na Wydziale Slawistyki Uniwersytetu Sorbonne-Paris IV, gdzie prowadzi zajęcia m.in. dotyczące teatru polskiego XX/XXI wieku. Członek grupy badawczej CSRS/ENS/Paris III, zajmującej się wspólnotami artystycznymi XX wieku. Opracowała pod opieką Zbigniewa Osińskiego notatniki Mieczysława Limanowskiego. Interesują ją związki badań teatralnych z antropologią. Publikowała w „Kontekstach”, „Przeglądzie kulturoznawczym”, „Teatro/Publico”. Tłumaczy z francuskiego i na francuski.
Dorota Jarząbek-Wasyl – doktor nauk humanistycznych, pracownik Katedry Teatru Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmuje się dramatem polskim XIX i XX wieku oraz teatrem współczesnym. Współpracuje z Gazetą Teatralną „Didaskalia”. Autorka książki Słowo i głos. Problem rozmowy w dramacie w ujęciu teoretycznym i historycznym (2006).