The Architecture of Acting

Mertcan Semerci urodził się w Stambule. Ukończył aktorstwo na Wydziale Muzyki i Sztuk Dramatycznych Uniwersytetu Bilkent. Występował w ponad 20 spektaklach teatralnych i tanecznych w Stambule oraz Ankarze, zdobywając uznanie za swoją ekspresję fizyczną i zaangażowanie w poszukiwanie innowacyjnych praktyk teatralnych. W 2016 roku przeprowadził się do Polski i dołączył do Studia Matejka, z którego członkami i członkiniami współtworzył spektakl „Wściekły człowiek. Wariacje w obronie gniewu” oraz brał udział w warsztatach prowadzonych przez Mateja Matejkę. Współpracował także z zespołami międzynarodowymi, takimi jak Alkemisterna w Göteborgu („Suffering: On Our Perception of Pain ”) oraz Theatre CHOREA („2.0.4.5. Metaphysical Miniopera”). Od 2018 roku jest kluczowym członkiem Teatru ZAR, działającego przy Instytucie Grotowskiego. Wystąpił w produkcjach takich jak „Medee. O przekraczaniu”, „Anhelli. Skowyt” oraz „Back to Beckett”. W 2019 roku wziął udział w ekspedycjach badawczych Teatru ZAR na Korsykę i Sardynię, gdzie studiował tradycyjne pieśni. Materiał ten stał się integralną częścią jego dalszej pracy artystycznej. Był także współtwórcą spektaklu „Nikt (nie) spotyka Nikogo”, wyreżyserowanego przez Jarosława Freta we współpracy z Aleksandrą Kugacz-Semerci. Mertcan wystąpił również w spektaklu „Life in This House is Over”, wyreżyserowanym przez Samanthę Shay we współpracy z Source Material, Instytutem Grotowskiego i Pina Bausch Zentrum. Spektakl, którego premiera odbyła się w Instytucie Grotowskiego w 2024 roku, zgłębiał relację między rytuałem, głosem a dramaturgią fizyczną. Jako pedagog teatralny w Instytucie Grotowskiego, Mertcan prowadzi warsztaty badające relację między ruchem, głosem a aktorstwem, inspirowane sztukami walki i tradycyjnym śpiewem wielogłosowym.

Orest Sharak urodził się w Karpatach na Ukrainie. W 2005 roku rozpoczął naukę aktorstwa na Państwowym Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie. W latach 2007-2011 pracował w Teatrze im. Łesia Kurbasa, gdzie występował m.in. w spektaklach: „Metamorfozy” wg Owidiusza (2007), „Pięć elementów” w oparciu o opowieści Zen (2009), „Bohdan” według Klima (2009), „Uczta” na podstawie Platona (2009), „Król Lear” Shakesperae’a. W 2009 roku wspólnie z aktorami teatru założył zespół etniczno-ambientowy Kurbasy, którego praca skupiła się na poszukiwaniu elementów dramatycznych w ukraińskich pieśniach. W tym samym czasie współpracował z Teatrem Lalish (Wiedeń), Tomaszem Bazanem (Teatr Maat Project, Lublin), Marjaną Sadovską (Kolonia). W 2012 roku został aktorem Teatru ZAR: bierze udział w spektaklach „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie”, „Armine, Sister”, „Anhelli. Skowyt” i „Medee. O przekraczaniu”. W 2012 roku, po wyprawie na Sycylię, został członkiem grupy In Medias Res, która pracuje z pieśniami liturgicznymi z Korsyki, Sardynii i Sycylii. Od 2012 roku współpracuje z Matejem Matejką. Wziął udział w projekcie „Harmonia przeciwieństw. Polska” w reżyserii Mateja Matejki (premiera 2014), a także opracowywał muzykę do przedstawienia „Niezręczne szczęście”. Praktykuje grę na różnych instrumentach z rozmaitych kultur świata. W 2022 roku został uhonorowany nagrodą „Super Diament” przez Prezydenta Miasta Wrocławia