Aktualnie jesteś: Rezydencje / Masters in Residence / Peter Brook

The Prisoner

Spektakl Teatru Bouffes du Nord w reżyserii Petera Brooka i Marie-Hélène Estienne

25–27/04/2019 {czwartek–sobota} 19:00
Instytut Grotowskiego, Piekarnia

W języku angielskim z polskimi napisami

Gdzieś na świecie, przed więzieniem, siedzi samotnie człowiek.

Kim jest? Dlaczego siedzi przed więzieniem?

Czy jest to jego świadomy wybór? A może kara? Jaką zbrodnię popełnili ci, którzy są w środku? Co myślą o tym wolnym człowieku? Czy jest szaleńcem? Fanatykiem? A może przestępcą? Jaka kara za jaką zbrodnię?

Co to za sprawiedliwość? Kto o niej zadecydował? Czy uczynił to ten człowiek? Dlaczego wolno mu tam przebywać? To pytania do tych, którzy kierują więzieniem, i tych, którzy są w nim odosobnieni. Czy ten człowiek szuka odkupienia? Czy ma gości? Czy odczuwa pokusę ucieczki?
Peter Brook, Marie-Hélène Estienne

 

„Siła spektaklu tkwi właśnie w jego elipsach, pustych przestrzeniach, które pozwala wypełnić naszym emocjom, doznaniom i inteligencji. The Prisoner, grany w języku angielskim przez zespół głównie czarnoskórych aktorów o niezwykłej elegancji i subtelności, daje wyzwolenie”.
„Télérama”

 

„Spektakl jest klarowną i enigmatyczną baśnią, która wymyka się nam przy każdej próbie podsumowania”.

„Geniusz reżyserii teatralnej sprawia, że nie możemy odróżnić tego, co mamy przed oczyma, od tego, co rozgrywa się w naszej wyobraźni”.
„Libération”

 

The Prisoner to historia stworzona do opowiedzenia na scenie. Siedzimy na widowni w obliczu niewygodnych prawd, zagubieni w myślach, wpatrzeni przed siebie”.
„Hartford Courant”

 

„Ciała, ruchy, słowa i intensywne spojrzenia pięciorga eleganckich aktorów, których połączył na scenie angielski mistrz, wibrują w otoczeniu minimalistycznej, sugestywnej scenografii”.

„Na godzinę i piętnaście minut Ziemia przestaje wirować w szaleńczym tempie, żeby Pan Brook mógł wyszeptać do naszego ucha jedną ze swoich pięknych uniwersalnych opowieści”.
„Les Echos”

Fot. Marian Adreani

Peter Brook (ur. 1925, Wielka Brytania) ma na swoim koncie wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru, opery, filmu i literatury o tematyce teatralnej. W 1943 roku wyreżyserował w Londynie swoją pierwszą sztukę i od tego czasu zrealizował ponad siedemdziesiąt przedstawień w Londynie, Paryżu i Nowym Jorku. Pracując w Royal Shakespeare Company, wystawił: Stracone zachody miłości (1946), Miarkę za miarkę (1950), Tytusa Andronikusa (1955), Króla Leara (1962), Marat/Sade’a (1964), US (1966), Sen nocy letniej (1970) oraz Antoniusza i Kleopatrę (1978). W 1971 roku utworzył z Micheline Rozan Międzynarodowy Ośrodek Poszukiwań Teatralnych w Paryżu, którego stałą siedzibą stał się w 1974 roku Teatr Bouffes du Nord. Wyreżyserował w nim spektakle: Tymon AteńczykIkoweUbu w BouffesMiarka za miarkę,  Konferencja ptakówWiśniowy sadMahabharataAlbercie, powstań!BurzaSzczęśliwe dniKto idzieMężczyzna, któryJestem fenomenemGarnitur (Le Costume)Tragedia HamletaDaleko stądTwoja dłoń w mojej dłoniŚmierć KrisznyWielki InkwizytorTierno BokarFragmentySizwe Banzi11 and 12Dlaczego, dlaczegoMiłość ma grzechemCzarodziejski flet (opera), Garnitur (The Suit) oraz Dolina zadziwienia. Wiele z nich (np. Garnitur) prezentowano w dwóch wersjach – francuskiej i angielskiej.

Dorobek reżysera obejmuje – opery: La Bohème, Borysa Godunowa, OlimpijczykówSalomeWesele Figara w londyńskiej Covent Garden, Fausta i Eugeniusza Oniegina w Metropolitan Opera House w Nowym Jorku, Tragedię Carmen i Peleasa Impresje w Teatrze Bouffes du Nord, Don Giovanniego na zamówienie festiwalu w Aix-en-Provence, i filmy: Moderato Cantabile (1959), Władca much (1963), Marat/Sade (1967), Tell Me Lies (1967), Król Lear (1969), Spotkania z wybitnymi ludźmi (1976), Mahabharata (1989) i Tragedia Hamleta (2002, TV).

W 1998 roku powstała autobiografia Petera Brooka Threads of Time.
Więcej informacji: newspeterbrook.com

Fot. Pascal VictorMarie-Hélène Estienne (ur. 1944, Francja) w 1974 roku pracowała przy doborze obsady Tymona Ateńczyka Petera Brooka, a w 1977 roku dołączyła do zespołu Międzynarodowego Ośrodka Twórczości Teatralnej (C.I.C.T.), pracując przy spektaklu Ubu w Bouffes (1977). Była jego asystentką podczas prac nad Tragedią Carmen i Mahabharatą oraz współpracownikiem artystycznym przy BurzyPeleasie – Impresje i Tragedii Hamleta (2000). Następnie opracowała dramaturgię do spektaklu Kto tam. Jest też współautorką, wraz z Brookiem, scenariusza do spektakli Mężczyzna, który i Jestem fenomenem, wystawionych w Teatrze Bouffes du Nord (1998). Ponadto dokonała francuskojęzycznych adaptacji opowiadania Cana Themby Garnitur i sztuki Sizwe Banzi nie żyje Athola Fugarda, Johna Kani i Winstona Ntshony. Opracowała sceniczną adaptację Wielkiego Inkwizytora (2003) na podstawie Braci Karamazow Dostojewskiego. Jest autorką tekstu do spektaklu Tierno Bokar (2005) i angielskiej adaptacji książki Jedenaście i dwanaście Amadou Hampaté Bâ (2009). Wraz z Peterem Brookiem wyreżyserowała Fragmenty – pięć krótkich form dramatycznych Becketta, oraz, z Peterem Brookiem i kompozytorem Franckiem Krawczykiem, stworzyła swobodną adaptację Czarodziejskiego fletu Mozarta i Schikanedera. Jest również współtwórczynią spektakli Garnitur (2012) i Dolina zadziwienia (2014).

Paryski gmach Teatru Bouffes du Nord otworzył swoje podwoje w 1876 roku jako scena prezentująca popularne rewie, musicale i kabarety. W 1974 roku o zaniedbanym budynku przypomnieli sobie twórcy Międzynarodowego Ośrodka Poszukiwań Teatralnych w Paryżu, Peter Brook i Micheline Rozan. Dzięki pomocy finansowej Festival d’Automne przywrócili go do życia. Gustownie i inteligentnie odnowiony Teatr Bouffes du Nord wznowił działalność premierą Tymona Ateńczyka w adaptacji Jeana-Claude’a Carrière’a i reżyserii Petera Brooka. Od tamtej pory wszystkie inscenizacje teatru gromadzą najlepszą, pełną entuzjazmu widownię.

„Razem z Micheline przyjęliśmy szereg zasad. Teatr powinien być prosty, otwarty i gościnny, miejsca nienumerowane, a wszystkie bilety w tej samej cenie – jak najniższej, nie wyższej niż połowa lub jedna czwarta ceny biletów na spektakle w dzielnicy teatralnej. Chcieliśmy, aby teatr był dostępny […]. Zdecydowaliśmy też, że będziemy zamykać teatr, gdy tylko uznamy to za stosowne, i że będziemy organizować darmowe spektakle dla okolicznych mieszkańców w czasie świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy”. (Peter Brook)
Więcej informacji: bouffesdunord.com

Philippe Vialatte rozpoczął pracę w Teatrze Bouffes du Nord w 1985 roku jako operator świateł przy spektaklu Mahabharata Petera Brooka. Następnie asystował reżyserowi świateł Jeanowi Kalmanowi przy spektaklach Albercie, powstań! i Burza, również w reżyserii Brooka. Od 1993 roku reżyseruje światła do paryskich spektakli Brooka w Teatrze Bouffes du Nord: Mężczyzna, któryJestem fenomenemGarnitur (Le Costume)Tragedia Hamleta, Daleko stądŚmierć Krishny, Ta Mayn dans la Mienne, Tierno Bokar, Wielki Inkwizytor, Sizwe Banzi, Fragmenty, 11 and 12, a ostatnio Czarodziejski fletDolina zadziwienia oraz Pole bitwy. Philippe Vialatte podróżuje z zespołem, dostosowując światła do warunków panujących w miejscach pokazów.

Fot. A P WildingHervé Goffings jest wszechstronnym, charyzmatycznym aktorem, wokalistą i tancerzem. Mieszka i pracuje w Londynie. Odebrał klasyczne wykształcenie muzyczne w Royal Northern College of Music w Manchesterze, a następnie uzyskał dyplom magistra teatru muzycznego (performansu) w Royal Conservatoire of Scotland w Glasgow. Urodził się w Mali w Afryce Zachodniej, dorastał w białej rodzinie w Afryce, a następnie na południu Francji. Niezwykła historia jego adopcji stała się kanwą poruszającego spektaklu Hervé, nominowanego do nagrody Fringe First na Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Występował w Royal Festival Hall, Queen Elizabeth Hall, teatrach Arcola, Old Red Lion, Tara Arts, Cockpit, The Tristan Bates i na innych uznanych scenach. Do jego najważniejszych ról teatralnych należą: Kaliban w Burzy Szekspira, Horse w The Full Monty, Poncho w musicalu Carmen Jones Oscara Hammersteina (z udziałem Orkiestry Filharmonii Londyńskiej), Hlabeni w tragedii muzycznej Kurta Weilla Lost in the Stars (wyemitowanej na antenie BBC Radio 3), Nat i Orville w Elegies for Angels, Punks & Raging Queens oraz Baltazara w Amahl and the Night Visitors. Przez wiele lat śpiewał w chórach. Był zawodowym śpiewakiem w chórze 100 Voices of Gospel, z którym występował w wielu krajach Europy. Był też pełnoetatowym śpiewakiem w Chórze Armii Francuskiej, podlegającym prestiżowej Gwardii Republikańskiej w Paryżu.

Fot. ze zbiorów prywatnychOmar Silva (1990, Meksyk) w latach 2010–2014 studiował biologię na Wydziale Nauk UNAM (Universidad Nacional Autónoma de México) oraz sztuki dramatyczne i aktorstwo w Centro Universitario de Teatro (CUT) UNAM. W 2016 roku został członkiem zespołu teatralnego Tribu Teatro i zwyciężył w 24 edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatru Uniwersyteckiego (FITU) w kategorii C1 ze spektaklem El coro. Był on prezentowany na festiwalach w Meksyku, takich jak Theatre Show of Mexico City, oraz podczas Międzynarodowego Dnia Teatru, a także na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Sztuk Dramatycznych w Rabacie w Maroku (2017). Omar uwielbia grać na gitarze. Obecnie jest gitarzystą i kompozytorem w R.I.P. Rapunzel (akustyczny ensamble wykonujący oryginalne kompozycje). Z zespołem nagrał album Broken Tales. Uwielbia ćwiczyć tradycyjne karate shitō-ryū, pisać (napisał wiele tekstów, które czekają na przeczytanie) i czytać, a jednymi z jego ulubionych autorów są Juan Rulfo i Neil Gaiman.

Fot. Sridhar BalasubramaniamKalieaswari Srinivasan jest aktorką. Mieszka w Chennai w Indiach. Współpracowała z hinduskimi grupami teatralnymi w południowych Indiach i dwoma francuskimi zespołami podczas ich pobytu w tym kraju. Występowała na prestiżowych indyjskich scenach, m.in. na Festiwalu Rangashankar, Teatrze Prithvi oraz na wielu festiwalach teatralnych. Bardzo ceni sobie występy w przestrzeni publicznej. Od maja do czerwca 2017 roku występowała w Théatre du Soleil w Paryżu w ramach dwumiesięcznej trasy Teatru Indianostrum, a w lipcu 2017 roku wykonała na festiwalu w Perth pokaz tańca biryani w reżyserii Jaya Emmanuela, który został doceniony przez uznanych krytyków. Na wielkim ekranie zadebiutowała w obrazie Dheepan w reżyserii francuskiego reżysera Jacques’a Audiarda, gdzie zagrała Yalini, uchodźczynię ze Sri Lanki we Francji. Film został nagrodzony Złotą Palmą w Cannes w 2015 roku. Jest reżyserką kilku sztuk teatralnych, m.in. spektaklu ulicznego, który był grany w parkach i centrach handlowych, oraz kilku spektakli na scenach typu proscenium, których obsadę stanowiły głównie dzieci. Regularnie występuje na festiwalu teatralnym Short and Sweet w Chennai i jest związana z angielskimi i tamilskimi grupami teatralnymi w Chennai. Wśród jej monologów wymienić można Pomnik i Nigdy się nie poddawaj.

Fot. ze zbiorów prywatnychVasanth Selvam jest indyjskim aktorem teatralnym. Sztuki teatralnej uczył się w praktyce od swojego mentora Koumarane Valavane, z którym założył następnie Teatr Indianostrum z siedzibą w Pondicherry. Występował w spektaklach Koumarane Valavane, takich jak Kraj popiołów, Kunti-Karna, Karuppu i Chandala, które zostały zaprezentowane na czołowych indyjskich festiwalach teatralnych, w Théatre du Soleil (2017 i 2018) i na Festiwalu Frankofonii w Limoges we Francji (2018). Wystąpił także w spektaklu tańca nowoczesnego Conditions of Carriage w choreografii Preethi Athreya. W 2015 roku zadebiutował w filmie Dheepan Jacques’a Audiarda. Regularnie ćwiczy indyjską sztukę walki kalarippajattu. Studiuje także theru-koothu i kathakali – tradycyjne formy teatralne z Tamilnadu i Kerali.

Fot. ze zbiorów prywatnychHayley Carmichael jest angielską aktorką i reżyserką teatralną, współzałożycielką grupy Told by an Idiot. (Współ)tworzy i występuje w niemal wszystkich spektaklach grupy, m.in. w I’m a Fool to Want You, The Firework-Makers Daughter, A Little Fantasy, Happy Birthday Mister Deka D, I Weep at My Piano, Casanova (2007). Jako aktorka teatralna wystąpiła także w The Dispute (RSC), The Maids (2007, Brighton Festival), Bliss (2008, Royal Court Theatre), The Birds (Royal National Theatre), David Copperfield (Dundee Rep) oraz Metamorphosis (Dundee Rep). Laureatka nagród TMA i Time Out w kategorii najlepsza rola żeńska za role w spektaklach I Weep at My Piano, Mr Puntilla i The Dispute (1999). Wystąpiła w filmach Anazapta (2001), One Day (2007) i Tale of Tales (2015). Można było ją też zobaczyć w produkcjach telewizyjnych Our Zoo (2014) i Witness for the Prosecution (Alice Mayhew, 2016).

Tekst i reżyseria: Peter Brook, Marie-Hélène Estienne
Światła: Philippe Vialatte
Elementy scenografii: David Violi
Asystentka kostiumów: Alice François
Występują: Hayley Carmichael, Hervé Goffings, Vasanth Selvam, Omar Silva, Kalieaswari Srinivasan
Obsada premierowa: Hayley Carmichael, Hervé Goffings, Hiran Abeysekera, Omar Silva, Kalieaswari Srinivasan
Produkcja: C.I.C.T. – Théâtre des Bouffes du Nord
Koprodukcja: National Theatre (Londyn), Instytut im. Jerzego Grotowskiego (Wrocław), Ruhrfestspiele Recklinghausen, Yale Repertory Theatre (New Haven), Theatre for a New Audience (Nowy Jork)
Język: angielski, z polskimi napisami
Premiera: 6 marca 2018, Teatr Bouffes du Nord
Czas trwania: 70 min

logo_stronaIG

Galeria zdjęć