Theatre No Theatre – kolejny krok

Thomas Richards (USA) (licencjat Uniwersytetu Yale, magister Uniwersytetu Bolońskiego, doktor Université de Paris VIII) był dyrektorem artystycznym Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards w latach 1999–2022. W 1985 roku rozpoczął terminowanie u Jerzego Grotowskiego, a ich wspólna praca rozwijała się aż do śmierci Grotowskiego w 1999 roku. Richards przyjechał z Grotowskim do Włoch w 1986 roku z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Irvine, gdzie brał udział w Focused Research Program in Objective Drama. We Włoszech Richards początkowo pracował jako asystent Grotowskiego, wkrótce potem został liderem jednego z zespołów roboczych, a z czasem „esencjalnym współpracownikiem” Grotowskiego. Następnie został dyrektorem programu badawczego poświęconego sztukom performatywnym. Stał się siłą napędową badań rozwijanych w Workcenter w obszarze określanym „Sztuka jako wehikuł”. W 1996 roku Grotowski zdecydował się rozszerzyć nazwę Workcenter o nazwisko Richardsa – precyzując w ten sposób kierunek pracy praktycznej, która skupiała się w rękach Richardsa. O współpracy z Richardsem pisał: „Moja praca z Thomasem Richardsem ma charakter «przekazu». Przekazuję mu to, do czego doszedłem w swym życiu: wewnętrzny aspekt w pracy”.
W Workcenter Richards był głównym twórcą i „działającym” opusu „Downstairs Action” (zarejestrowanego na taśmie filmowej przez Mercedes Gregory w 1989 roku), twórcą i głównym „działającym” „Akcji” oraz twórcą i „działającym” „Listu”, którego początkowy etap nosił nazwę „The Twin: An Action in Creation”. Współreżyser opusów „Zostało jedno tchnienie”, „Zostało jedno tchnienie – dies irae” oraz „Dies irae, Dies irae – mój niedorzeczny show theatrum interioris”, dzieła powstałego w ramach projektu „The Bridge: Developing Theatre Arts”.
Kierownik artystyczny projektu „Tracing Roads Across” (2003–2006, finansowanego w ramach programu „Kultura 2000” Unii Europejskiej) oraz programu „Horyzonty” (Wrocław 2007–2009), którego kulminację stanowił Zero Budget Festival (2009).
W 2008 roku Richards powołał nowy zespół w Workcenter – Focused Research Team in Art as Vehicle, z którym zrealizował „The Living Room” (2010), „L’heure fugitive” (2014) oraz „The Underground: A Response to Dostoevsky” (2016). Od 2016 prowadził Studio in Residence, w ramach którego wyreżyserował „Sin Fronteras” (2017) i „Gravedad” (2018). Z obydwoma zespołami Richards stworzył nowy spektakl „Songs of Tradition” (premiered in 2019). W Workcenter wyreżyserował też monodram „Han!”.
Richards jest autorem książek: „Pracując z Grotowskim nad działaniami fizycznymi” (wyd. włoskie, francuskie, angielskie, francuskie, niemieckie, greckie, hiszpańskie i polskie – Kraków 2003), „Punkt graniczny przedstawienia” (wyd. angielskie, włoskie, niemieckie i polskie – Wrocław 2004) oraz „Heart of Practice: Within the Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards” (wyd. angielskie i francuskie).
W styczniu 2022 roku Richards zamknął Workcenter, obecnie pracuje dla Teatro della Toscana – Teatro Nazionale, a jego najnowsze badania w dziedzinie sztuk performatywnych są wspierane przez stowarzyszenie Theatre No Theatre.