Seminarium
5–6/11/2016 {sobota–niedziela}
Barbara: infopunkt, kawiarnia, kultura
Dworzec Świebodzki
Wstęp wolny
Witness/Action to seminarium poświęcone próbie określenia nowego modelu w sztukach performatywnych. Witness/Action nie niesie nowych definicji gatunkowych w obrębie performing arts, lecz stara się wyjść poza kategorie estetyczne ku perspektywie etycznej, zbudowanej na przekonaniu, iż każda sytuacja wykonawcza performer/aktor – odbiorca/widz staje się częścią łańcucha świadectwa/świadectw, które używając medium sztuki, starają się przekazać kwestie związane z godnością i tożsamością człowieka.
Witness/Action przeciwstawia się pasywności współczesnej sztuki i jej odizolowaniu od głębokich wyzwań transformujących naszą świadomość.
W trakcie seminarium chcemy umożliwić świadectwo osób, których działanie wymyka się definicjom nie tylko znanym różnym domenom sztuki, ale jest przede wszystkim ponadprzeciętnym zaangażowaniem w „definiowanie” języka, jakim opisywane są tożsamość i godność ludzka.
Jarosław Fret
5/11/2016 {sobota} 17:00
Barbara: infopunkt, kawiarnia, kultura
Panel poświęcony niematerialności pamięci oraz założeniom Witness/Action, które pojawiły się podczas projektu Teatru ZAR „Armine, Sister”.
Uczestnicy: Aram Kerovpyan, Simona Sala, Octavian Saiu
Prowadzenie: Jarosław Fret
5/11/2016 {niedziela} 12:00
Barbara: infopunkt, kawiarnia, kultura
12:00 Dyskusja z udziałem autora Wielkiego przypływu skupi się na tytułowej wielkiej migracji ludności i milczeniu Europy. W trakcie spotkania odbędzie się łączenie z Pietrem Bartolim, jednym z bohaterów książki Mikołajewskiego, lekarzem na co dzień pracującym z uchodźcami przypływającymi do włoskiej Lampedusy.
Uczestnicy: Jarosław Mikołajewski, Pietro Bartolo
Prowadzenie: Jarosław Fret
16:00 Dyskusja poświęcona kwestii świadectwa i świadków i zestawienia ich z faktami i analizami naukowymi.
Uczestnicy: Ewa Klonowski, Chiara Guidi, Graziano Graziani, Alessandro Scotti
Prowadzenie: Jarosław Fret
GARDŁO. W trzech odsłonach
Spektakl Chiary Guidi (godz. 19:00, 20:30, Dworzec Świebodzki)
Jarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister”, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.
Simona Sala zdobywała doświadczenie aktorskie współpracując z artystami takimi jak Nhandan Chirco (Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards), Giles Smith (Royal National Theatre, London), Iñaki Azpillaga (Hiszpania), Carlos Alsina (Argentyna), Norberto Presta i Sabine Uitz (Centro Produzione Teatrale Via Rosse) oraz Tanya Khabarowa (Derevo). W 2004 roku ukończyła dwuletni profesjonalny kurs w Piccolo Teatro of Pontedera prowadzony przez Luisę Pasello, Silvię Pasello, Silvię Rubes, Roberta Bacciego i Francescę della Monica. Jest współzałożycielką włoskiego zespołu Sineglossa, z którym pracuje od 7 lat. Współpracując z Laurentem Piemontesim, założycielem Yamakasi, wprowadzała do swojego treningu aktorskiego ADD (Art du Deplacement). Z Sankarem Lalem Sivasankaranem Nairem, mistrzem kalarippajattu, prowadziła w ramach projektu BodyConstitution zajęcia dotyczące modelów kompensacji w treningu aktora. Od 2011 roku związana z Teatrem ZAR, współtworzyła dramaturgię akcji fizycznych w spektaklu Armine, Sister oraz Medee. O przekraczaniu. W ramach swojego treningu prowadzi poszukiwania w obszarze dynamiki tempo – rytm oraz akumulacji energii performera i jej dramatycznego potencjału.
Aram Kerovpyan urodził się w Stambule, gdzie jako chłopiec śpiewał w ormiańskim kościele. Uczył się gry na kanunie i studiował system muzyczny Bliskiego Wschodu u mistrza Saaddeddina Öktenaya. W 1977 roku przeprowadził się do Paryża, gdzie całkowicie poświęcił się muzyce, grając z wieloma muzykami z Bliskiego Wschodu. W 1980 roku dołączył do zespołu Kotchnak, wykonującego ormiańską muzykę ludową i trubadurską (ashoug). W 1985 roku założył zespół ormiańskich pieśni liturgicznych Akn. W 1990 roku został mistrzem śpiewu w ormiańskiej katedrze w Paryżu i stworzył program nauki śpiewu modalnych pieśni liturgicznych, który w 1998 roku został przekształcony w Centrum Studiów nad Ormiańskim Śpiewem Modalnym. Uczestniczy w seminariach i prowadzi warsztaty w Europie i Ameryce Północnej. Jest doktorem muzykologii, publikuje artykuły i książki na temat teorii ormiańskiej muzyki modalnej. Jest aktywny w świecie teatru jako muzyk, pedagog i kompozytor. Współpracował z Arbym Ovanessianem, Simonem Abgarianem i Bruno Abrahamem-Kremerem.
Więcej informacji: kerovpyan.online.fr/
Octavian Saiu wykładał teatrologię i literaturę dramatyczną na Narodowym Uniwersytecie Teatru i Kinematografii (NUTC) w Bukareszcie oraz na Uniwersytecie w Otago (Nowa Zelandia), a także, jako profesor wizytujący, na Uniwersytecie Londyńskim oraz na uniwersytetach w Tokio i Lizbonie. Jest doktorem teatrologii NUTC i literatury porównawczej Uniwersytetu Otago. Aktywnie uczestniczy w wielu międzynarodowych wydarzeniach teatralnych i konferencjach naukowych w Ameryce Północnej, Australazji i Europie, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu w Edynburgu, gdzie był przewodniczącym konferencji poświęconej Samuelowi Beckettowi (2013). Od 2004 roku piastuje funkcję przewodniczącego konferencji organizowanych w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Sybinie. Jest Pomocniczym Sekretarzem Generalnym Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Teatralnych (IATC) i przewodniczącym Sekcji Rumuńskiej (Teatrologia) stowarzyszenia. Opublikował osiem książek o teatrze, a jego artykuły ukazały się w kilku międzynarodowych pismach. Laureat Nagrody Krytyków (2010) i Nagrody Zrzeszenia Artystów Teatralnych (UNITER, 2013). Jego najnowszą publikacją w języku angielskim jest monografia Hamlet and the Madness of the World (2016).
Chiara Guidi wspólnie z Romeem i Claudią Castellucci założyła Socìetas Raffaello Sanzio, dziś znane pod nazwą Socìetas. Prowadzi indywidualne badania nad głosem jako kluczem pomagającym wydobyć brzmienie i znaczenie tekstu, ale także jako ciałem, działaniem i obrazem; stosuje swą technikę wokalną zarówno w pracy nad produkcjami skierowanymi do dojrzałego widza, jak w pracy nad autorską koncepcją teatru związanego z dzieciństwem. Członkami zespołu Socìetas od 1981 roku są Romeo Castellucci, Chiara Guidi i Claudia Castellucci, mający to samo podejście do teatru, który kładzie nacisk na elementy wizualne, plastyczne i brzmieniowe. Pracując w Socìetas, którego spektakle prezentowane były na najważniejszych międzynarodowych festiwalach teatralnych na wszystkich kontynentach, Chiara Guidi prowadzi autorskie badania nad głosem i słowem mówionym.
Więcej informacji: www.societas.es