Premiera spektaklu Elizy Hołubowskiej
17/03/2017 {piątek} 22:30
Instytut Grotowskiego, Studio Na Grobli
Wstęp wolny
Kobiecość i męskość przestały być w naszej kulturze oczywistymi kategoriami. Zmiany społeczne, kulturowe, ekonomiczne spowodowały, że coraz bardziej zaciera się tradycyjny obraz kategoryzowany płcią. Różnorodność koncepcji badawczych rzutuje na to, czym jest płeć, jakie ma podłoża i czy determinuje ona całe życie jednostki. Co dziś znaczy być kobietą, a co mężczyzną? Czy kobieta i mężczyzna to bardzo różne czy podobne istoty? Szukanie odpowiedzi na powyższe pytania jest głównym motywem spektaklu ruchowego tworzonego przez tancerkę i aktora.
Koncepcja: Eliza Hołubowska
Ruch i wykonanie: Eliza Hołubowska, Piotr Bumaj
Opieka merytoryczna: Weronika Fibich
Czas trwania: 30 min
Eliza Hołubowska jest zawodową tancerką, fizjoterapeutką, instruktorką i choreografką Teatru Tańca Ego Vu w Gryfinie, który występował na wielu festiwalach w Polsce i za granicą. Ukończyła animację społeczno-kulturalną; wykładowca Zespołu Szkół Artystycznych TOP-ART i podyplomowych studiów w zakresie pedagogiki tańca w Szczecinie, jurorka i instruktorka na festiwalach tanecznych.
Była tancerką Teatru Tańca Alter z Kalisza. Twórczyni konceptu Festiwalu Kinesfera w Szczecinie w latach 2005–2007. Organizuje Festiwal Małych Form Ruchowych Jesienna Scena Tańca w Gryfinie. Brała udział w wielu międzynarodowych projektach artystycznych. Na stałe współpracuje z Teatrem Kana w Szczecinie, Ośrodkiem Działań Twórczych w Schloss Bröllinie i Teatrem Uckermärkische Bühnen w Schwedt w Niemczech.
Piotr Bumaj jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Swoje pierwsze kroki stawiał na deskach Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni i Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Obecnie pracuje w Teatrze Polskim w Szczecinie. Taniec to jego druga z najważniejszych pasji. Współpracował z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu. Swoje umiejętności zdobywał na warsztatach i kursach pod okiem polskich i zagranicznych pedagogów.
Weronika Fibich jest reżyserką, artystką interdyscyplinarną, twórczynią filmów dokumentalnych i licznych projektów artystycznych. Od 1998 roku związana z Ośrodkiem Teatralnym Kana. Oprócz działalności kulturotwórczej, edukacyjnej i programowej w ramach projektów realizowanych przez Ośrodek, od lat realizuje własną, autorską drogę twórczą. Jest autorką książek (W białej koszuli, Alfabet erotyczny, Na końcu pępka), akcji teatralnych (Galeria, Szachy, Jeśli 1. Ga3 to 2. Szwalnia Trąborybów, Szwalnia, Przeprowadzka, Recykling, Nasza szkoła, Współczynnik przenikania ciepła, Lokator, Zapisane w schronie, Historia znikania, Pobyt tolerowany, Portfolio, Nic osobistego, 7 resztek głównych, Rysunek z pamięci), filmów (Wybrany, Zamknięta 5, Heterotopia, Spoiwa kultury, Lokatorzy) oraz licznych projektów („Cudnia filmowa”, „Ćwiczenia z zapisywania świata”, „W poszukiwaniu tożsamości miejsca”, „Tkanka miasta”, „Dwa pokoje”, „Gościnność. Gość i inny”, „Nowy dom”, „Mieszkanie do sprzedania”, „Rozmowy: z portowcami, ze stoczniowcami, z reporterami”). W kręgu jej zainteresowań znajdują się działania realizowane w przestrzeni pozateatralnej, na granicy prywatnego i publicznego. Najczęściej podejmowanym przez nią tematem jest pojęcie pogranicza, wykluczenia, pamięci i tożsamości.
Spektakl zrealizowany w ramach Akademii Teatru Alternatywnego, organizowanej przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Ośrodek Teatralny Kana i Teatr Brama w ramach Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016.