Aktualnie jesteś: Warsztaty / Teatr ZAR

ZAR Intense 2022

Warsztaty prowadzone przez aktorów Teatru ZAR

 

ZAR Intense 2022
Fot. Anna Śliwa

Warsztaty „ZAR Intense” to niezwykła okazja do zagłębienia się w tajniki pracy twórczej Teatru ZAR. Inicjatywa zrodziła się z potrzeby podzielenia się unikatowym językiem, wartościami oraz pytaniami towarzyszącymi pracy Teatru ZAR. Chodzi w niej przede wszystkim o głębokie, poetyckie, a zarazem ludzkie podejście mające na celu zachęcenie aktora do tworzenia w interdyscyplinarny sposób. To integracja treningu fizycznego z praktykami wokalnymi – śpiewem solowym oraz polifonicznym połączonym z improwizacją odwołującą się do ekspresji ciała aktora – a także umiejętnością słuchania, z którą nierozerwalnie wiąże się głęboka fizyczna oraz wokalna koncentracja. To również szukanie odwagi, by samemu – oraz wraz z innymi – zdobyć się na sformułowanie wypowiedzi istotnych dla nas, które chcielibyśmy, aby były usłyszane przez otaczający nas świat.

Czym się dzielimy? Treningiem i rozwojem. Praca skupiona będzie na zgłębieniu różnorodnych kierunków praktyki opracowanych oraz rozwijanych przez aktorów Teatru ZAR. Poszczególne ścieżki pracy przenikają się wzajemnie. Łączą ze sobą elementy treningu wokalnego oraz fizycznego opartego na tekście, oddechu oraz koncentracji.

Sesje obejmują:

  • śpiew polifoniczny, którego istotą jest współdziałanie zespołu, wzajemne słuchanie, wsparcie a zarazem umiejętność przejęcia inicjatywy;
  • pracę z dźwiękiem jako nośnikiem wyobraźni, adaptowanym następnie na potrzeby sceny;
  • codzienną praktykę prawidłowej emisji głosu i technik oddechowych;
  • trening fizyczny performera; budowanie wytrzymałości i rozumienie własnych mocnych stron, aby wykorzystać je w tworzeniu intensywnej fizycznej obecności aktora na scenie;
  • strojenie uwagi ciała poprzez trening fizyczny, który w swej istocie staje się treningiem mentalnym;
  • poszerzenie naszej pierwotnie wrodzonej percepcji, by stała się szczególnie wyczulona na subtelności codziennego życia;
  • improwizację wedle ściśle określonych zasad;
  • trening partnerski zawierający proste elementy akrobatyczne służący rozwijaniu koordynacji, zaufania i współpracy;
  • wypracowanie materiału scenicznego.

Teatr ZAR

Teatr ZAR, kultywując etos pracy zespołowej, realizuje projekty artystyczne w trakcie długoletnich poszukiwań źródłowych, którym każdorazowo towarzyszy proces kształtowania opartego na śpiewie nowego języka teatralnego. Międzynarodowy skład zespołu formował się w trakcie cyklicznych wypraw badawczych do Gruzji w latach 1999–2003. Podczas tych podróży grupa zebrała materiał muzyczny, którego esencją są wielowiekowe pieśni polifoniczne sięgające korzeniami początków naszej ery i stanowiące prawdopodobnie najstarszą formę wielogłosu. „Zar”, od którego grupa wzięła swą nazwę, to nazwa pieśni pogrzebowych wykonywanych przez Swanów zamieszkujących wysokie rejony Kaukazu w północno-zachodniej Gruzji. Praca zespołu karmi się przekonaniem, że teatr, wbrew greckiemu thea – widzenie, nie powinien być wyłącznie oglądany, lecz przede wszystkim słuchany.
ZAR przynosi teatr sprzed podziału na gatunki i style, działając w przekonaniu, które płynie z polskiej myśli romantycznej, że zadania sztuki potrafią zapełnić dynamiczną lukę między codziennością a transcendencją. Juliusz Osterwa, który jako jeden z nielicznych starał się zrealizować praktycznie te idee, i z którego myśli czerpał m.in. Jerzy Grotowski, zapisał w swoich notatkach zdanie o tym, że „Bóg stworzył teatr dla tych, którym nie wystarcza Kościół”.¹
Zrealizowany w latach 2003–2009 pierwszy tryptyk zespołu, Ewangelie dzieciństwa stał się kulminacją trwających ponad dziesięć lat poszukiwań i rozwoju Teatru ZAR. Na tryptyk składały się trzy spektakle, grane także jako osobne części: Uwertura, Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie oraz Anhelli. Wołanie. Ewangelie dzieciństwa miały swoją premierę w Barbican Centre w Londynie, następnie były prezentowane w Los Angeles, we Wrocławiu, Florencji, w San Francisco, Chicago, Sibiu w Rumunii oraz w Legnicy, Szczecinie i Bydgoszczy. Poszczególne części tryptyku pokazywano w Atenach, Edynburgu, Madrycie, Belgradzie, Budapeszcie, Paryżu, Kairze, Seulu, Nowym Delhi i Bostonie. W 2009 roku tryptyk zajął pierwsze miejsce w rankingu „Los Angeles Times” w kategorii na “Najlepszy nowy teatr muzyczny na świecie”. W październiku 2010 roku tryptyk uhonorowany został Wrocławską Nagrodą Teatralną. Druga część, Cesarskie cięcie, prezentowana podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w sierpniu 2012 roku zdobyła prestiżowe nagrody: Total Theatre w kategorii teatr fizyczny oraz Herald Angel.
Od 2011 roku zespół pracował nad projektem Armine, Sister, poświęconym tragicznej historii narodu ormiańskiego. Spektakl o tym samym tytule miał premierę 28 listopada 2013 roku w Studiu Na Grobli Instytutu Grotowskiego. Od tamtej pory przedstawienie prezentowane było we Wrocławiu, Warszawie, Londynie, Oslo, Rzymie, Paryżu, Madrycie, Lizbonie, Salonikach Szczecinie oraz podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego w Sybinie w Rumunii, we Florencji i w San Francisco.
W 2016 roku podczas Olimpiady Teatralnej miał swoją premierę spektakl Medee. O przekraczaniu będący swoistym requiem, lamentacją dla wszystkich tych, którzy zmierzają do Europy w poszukiwaniu lepszego życia. Późniejsza wersja tego spektaklu w 2018 roku prezentowana była w Paryżu w teatrze Petera Brooka, Bouffes du Nord.
W 2019 zespół przygotował Anhellego. Skowyt, który zaprezentowany został podczas Olimpiady Teatralnej w Todze w siedzibie zespołu Tadashiego Suzuki oraz Sankt Petersburgu na zaproszenie Valerego Fokina, dyrektora Teatru Aleksandryjskiego.
Jednym z ostatnich premier Teatru ZAR jest spektakl Złowione, w który za punkt wyjścia zespół obrał “niespełnione” spotkanie Tadeusza Różewicza i Jerzego Grotowskiego z roku 1968, momentu, kiedy pierwszy pisał Złowionego, a drugi pracował nad Apocalypsis cum figuris.
Teatr ZAR regularnie prowadzi warsztaty, podczas których dzieli się unikalnym językiem pracy aktorskie, którego podstawę stanowi integracja treningu fizycznego i praktyk wokalnych, śpiewu solowego oraz polifonicznego połączonego z improwizacją odwołującą się do ekspresji ciała aktora, umiejętność słuchania, z którą nierozerwalnie wiąże się głęboka fizyczna oraz wokalna koncentracja.
O swojej praktyce zespół opowiada na specjalnie przygotowanej stronie teatrzar.net.

wt.–pt. 9–19 sierpnia 2022

9.00–9.30 wspólna rozgrzewka
9.30–13.00 praca w grupach (ćwiczenia fizyczne i wokalne)
13.00–15.00 przerwa obiadowa
15.00–17.30 ćwiczenia fizyczne i wokalne
17.30–18.00 przerwa
18.00–19.00 polifoniczny śpiew / trening zamykający
19.00–20.30 dyskusje/prezentacje/wykłady

Ćwiczenia odbywają się głównie boso. Dla własnego komfortu i bezpieczeństwa, sugerujemy zabrać wygodne ubranie treningowe.

Koszt: 680 EUR (przy zgłoszeniu i wpłacie zaliczki do 31 maja 2022)
Koszt: 800 EUR (przy zgłoszeniu i wpłacie zaliczki między 1 czerwca – 20 lipca 2022)

Opłata obejmuje uczestnictwo we wszystkich blokach pracy podczas trwania warsztatów, w wykładach, prezentacjach oraz dyskusjach oraz wspólny obiad.
Kwota nie zawiera zakwaterowania.

Prosimy o uzupełnienie formularza zgłoszeniowego do 20 lipca 2022. Liczba miejsc ograniczona. Decyduje kolejność zgłoszeń.

W razie pytań prosimy o kontakt pod adresem mailowym workshops@teatrzar.pl

Galeria zdjęć