Jestem. Intensywny kurs letni

Diego Pileggi to założyciel i lider Fundacji Jubilo, reżyser, aktor, pedagog teatralny. Ukończył studia aktorskie na Manchester Metropolitan University oraz studia z zakresu sztuk performatywnych na Uniwersytecie Mediolańskim. W 2011 roku założył Jubilo – zespół teatralny z siedzibą we Wrocławiu, realizujący działania z grupami marginalizowanymi. Jako lider grupy Jubilo wspólnie z zespołem reżyseruje i rozwija projekty teatralne w takich środowiskach jak: więzienia, społeczności romskie, ośrodki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną czy obozy dla uchodźców.

Od 2014 roku Pileggi jest współtwórcą i liderem nowatorskiego projektu teatralnego „Odkluczanie”, rozwijanego we współpracy z Instytutem Grotowskiego oraz zakładami karnymi w całej Polsce, adresowanego do osób osadzonych w oddziałach zamkniętych i półotwartych. Głównym założeniem projektu jest stworzenie horyzontalnej platformy współpracy z osobami zaangażowanymi w przedsięwzięcie, opartej na technikach teatralnych, która ma na celu zainicjowanie procesu samookreślenia, rozwoju osobistego oraz zapewnienie wsparcia w procesie powrotu do społeczeństwa zewnętrznego. W ramach „Odkluczania” Pileggi wyreżyserował spektakle „Odzwierciedlenie” (współreżyser, 2015), „Kain” (2019), „Kain in Absentia” (2020) oraz „Po drugiej stronie/Przejście” (2020).

Założyciel i członek International Network of Theatre in Prison (międzynarodowej sieci teatru w więzieniu pod patronatem UNESCO), współpracuje też z Coordinamento Nazionale Teatro in Carcere (włoską siecią teatru w więzieniu). Przez ostatnie lata realizował projekty związane z tematem teatru w więzieniu we współpracy z instytucjami oraz jednostkami teatralnymi i akademickimi zarówno w Polsce, jak i na płaszczyźnie międzynarodowej (m.in. Creative Europe, Erasmus+, Uniwersytet Rzymski La Sapienza).

Od wielu lat współpracuje z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, prowadząc własne badania w dziedzinie teatru oraz realizując program formacyjny dla performerów i aktorów, koncentrujący się na rozwijaniu technik treningu teatralnego w ramach działań fizycznych i grupowych. Jego praca jako badacza teatru i pedagoga jest zakorzeniona w teatrze badawczym oraz działaniu opartym na procesie, ze szczególnym wskazaniem na głos-ciało, trening psychofizyczny i ekspresję osobistą.

Jako reżyser, performer i twórca warsztatów współpracował z instytucjami teatralnymi w Polsce i za granicą (m.in. Tehran International Festival, Teatr Polski w Warszawie, Akademia Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu). Jest członkiem-założycielem włoskiego zespołu teatralnego Il Giardino delle Ore.

Aleksandra Gronowska to performerka, wokalistka i artystka wizualna. Od 1998 roku zajmuje się starymi pieśniami i archaicznymi technikami głosowymi oraz wszelkimi przestrzeniami dźwięku, jakie ciało ludzkie może wyśpiewać. Pracuje jako aktorka, wokalistka oraz pedagożka zajęć wokalnych i teatralnych.

Jako aktorka i wokalistka na przestrzeni lat współpracowała z teatrami i grupami takimi, jak: Ośrodek Poszukiwań Teatralnych „Gardzienice” (Polska), Cantieri Teatrali Koreja (Włochy), Orkiestra Muzyki Świata w NFM (Polska), Jubilo (Polska), projekt muzyczny „Gliniane Pieśni” (Polska), Mercury Theatre (Wielka Brytania), Interkunst (Niemcy), Teatr im. Witkacego w Słupsku (Polska), Fundacja FURU (Polska) i wiele innych.

Laureatka Nagrody dla Najlepszej Aktorki za spektakl „La Parola Padre” na Mittelfest 2014 we Włoszech oraz na XI Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Apollon 2012 w Albanii. Absolwentka Akademii Praktyk Teatralnych „Gardzienice” oraz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.