W sieci
Spektakl dokumentalny w reż. Anny Wieczorek, Doroty Bator i Krzysztofa Kopki w ramach przeglądu „Bohater.dok”
pt. 22/10/2021, 19:00
Wrocław, Huby, Rada Osiedla Huby, ul. Gliniana 55
Spektakl w ramach przeglądu „Bohater.dok” realizowanego z okazji Roku Różewicza
Wstęp wolny
Dla widzów od 12 r.ż.
Czas trwania: ok. 45 min
Wyjściową inspiracją było dla nas opowiadanie „Moja córeczka” Tadeusza Różewicza. Osią dramatu jest to, że ukochane dziecko znika (i ostatecznie ginie) w świecie obcym i całkowicie dla ojca niezrozumiałym. Dla bohatera Różewicza tym światem była Warszawa, dla dzisiejszych rodziców jest nim bardzo często internet.
O niebezpieczeństwach, z jakimi dziecko spotyka się w sieci, mówi się od lat. Owe zagrożenia zmieniają się i nieustająco narastają wraz z rozwojem internetu. Cyberprzemoc wśród młodzieży czy patostreaming to zjawiska powszechne. Ostatnio zaczęto np. badać zmiany neuronalne powodowane przez intensywne kontakty onlinowe. Świeżym doświadczeniem było wymuszone przez pandemię zdalne nauczanie i przeniesienie większości kontaktów do sieci.
W naszym scenariuszu zabrzmi wielogłos: specjalistów od internetu, psychologów, nauczycieli, terapeutów. W przedstawieniu pokażemy głośne i o tragicznym zakończeniu przykłady cyberprzemocy, ale też nastoletnich milionerów – gwiazdy YouTube’a. Nasz spektakl będzie swoistą wideoinstalacją, gdzie poszczególne głosy, tak jak treści w internecie, będą się na siebie nakładać i wzajemnie zagłuszać. Opowiemy o próbach okiełznania i zhumanizowania internetu, z którego przecież nie zrezygnujemy. Nie zabronimy dzieciom z niego korzystać, ale możemy je nauczyć, jak to robić w bezpieczny sposób.
Reżyseria: Anna Wieczorek, Dorota Bator i Krzysztof Kopka
Anna Wieczorek jest aktorką i dramaturżką. Od 2018 związana na stałe z Opolskim Teatrem Lalki i Aktora. Ukończyła aktorstwo na Wydziale Lalkarskim w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu oraz filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W maju 2021 zadebiutowała jako reżyserka, podejmując się wraz z Dorotą Bator współreżyserii autorskiego monodramu „Uciec od rozpaczy” w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora. Kocha teatr, ale nigdy nie zapomina o literaturze.
Dorota Bator to absolwentka reżyserii teatru lalek Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu oraz kursu filmowego w Wajda School & Studio w Warszawie, w ramach którego zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny „W zgodzie”. Premiera odbyła się na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym w sekcji Panorama Polskiego Dokumentu. Reżyserka spektakli, m.in.: „Ona” na podstawie jednoaktówek Antona Czechowa w Teatrze Ad Spectatores; „Płetwal 52” w ramach Konkursu Off na 39. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; współreżyserka „Uciec od rozpaczy” w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora; reżyserka spektakli dokumentalnych „Historja” oraz „W sieci” w ramach projektu „Teatr na faktach” prowadzonego przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza w Instytucie Grotowskiego. W 2021 wraz z Adą Tabisz, Grzegorzem Grecasem i Robertem Traczykiem otrzymała nagrodę „WARTO” przyznawaną przez wrocławską „Gazetę Wyborczą” w kategorii teatr za spektakl dokumentalny „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą”. Jej słuchowisko dokumentalne „Kiedy jesteś pomiędzy wodą a lwem morskim… uciekaj!” zostało wyróżnione w konkursie DIG IT organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Krzysztof Kopka mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia teatrolog. Reżyser m.in. „Koriolana” uznanego za najlepszy spektakl szekspirowski sezonu 1998/1999 oraz polsko-rosyjskiego spektaklu „1612” (Teatr Ad Spectatores/Teatr.doc) nagrodzonego na gdyńskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port. Tłumacz z rosyjskiego, przełożył kilkanaście dramatów twórców z kręgu „nowej dramy”. W wydawnictwie Słowo/obraz terytoria wydał antologię współczesnego dramatu rosyjskiego „Lepsi!”. Imał się różnych zawodów, obecnie jest dramaturgiem (m.in. współautorem „Ballady o Zakaczawiu”, „Reź”) i scenarzystą (filmy „80 milionów”, „Fotograf”; seriale „Głęboka woda”, „Komisja morderstw”). Wraz z „Teatrem na faktach” został laureatem nagrody „Kreatywny Wrocław”. Wykłada na ASP we Wrocławiu (Katedra Scenografii).
„Bohater.dok” to przegląd spektakli plenerowych (20–22/10/2021), które powstały z okazji Roku Różewicza 2021. Za pomocą metod teatru dokumentalnego twórcy starają się zbudować portret dzisiejszego „everymana”. Na podstawie wywiadów, badań terenowych i pracy dramaturgicznej powstały przedstawienia twórczo nawiązujące do dzieł Tadeusza Różewicza i Różewiczowskiego bohatera. To opowieści o nas samych, wrocławianach, snute w okolicach miejsc, w których mieszkał Tadeusz Różewicz: bloku na ul. Glinianej 55, kamienicy na ul. Januszowickiej 13, willi na ul. Promień 16.
Przegląd jest częścią rozpoczętego w 2018 roku projektu „Teatr na faktach”.
Tadeusz Różewicz (1921–2014) był poetą, dramatopisarzem, prozaikiem, scenarzystą filmowym. Radomszczanin, gliwiczanin i wrocławianin. Mieszkał po przeprowadzce do Wrocławia na parterze bloku na ul. Glinianej 55.
Różewicz to jeden z najwszechstronniejszych i najbardziej twórczych kontynuatorów europejskiej awangardy literackiej, twórca własnej poetyki, inicjator teatru absurdu. Laureat wielu wyróżnień literackich, m.in. Nagrody Literackiej Nike (za tom „Matka odchodzi”), Europejskiej Nagrody Literackiej, wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla. Podczas wojny walczył w oddziałach leśnych Armii Krajowej, odznaczony Krzyżem Armii Krajowej i Medalem Wojska Polskiego. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktor honoris causa wielu polskich uczelni. Najchętniej tłumaczony polski poeta (jego utwory zostały przełożone na ponad 50 języków).
Mąż Wiesławy, z którą spędził 75 lat; brat reżysera filmowego Stanisława i poety Janusza; ojciec, dziadek i pradziadek. Zakochany w Karkonoszach – zgodnie ze swoją ostatnią wolą spoczął obok świątyni Wang w Karpaczu.
Galeria zdjęć
