Prelekcja Tommasa Sorianiego w ramach programu „Rezydencje artystyczne dla zespołów teatralnych i indywidualnych twórców”
pt. 10.12.2021, 17.00
Instytut Grotowskiego, Studio Na Grobli
W języku angielskim
Czas trwania: 45 min
Tommaso Soriani (Włochy) studiuje filozofię na Università della Svizzera italiana. Zajmuje się głównie metafizyką i filozofią umysłu, ale jego zainteresowania badawcze obejmują również filozofię języka i etykę. Opublikował książkę „La mente e ilsuocervello. La propostadualistico-interazionista di J.C. Eccles e il mind-body problem” (Universitas Studiorum, 2019) przy wsparciu finansowym Fundacji sir Johna Carew Ecclesa z siedzibą w Lugano.
Prezentacja pracy badawczej na temat koncepcji wcielenia, występującej w twórczości i pismach Jerzego Grotowskiego. Teatr ubogi Jerzego Grotowskiego w centrum uwagi stawia aktorów pojmowanych jako układy cielesne. Oprawa spektaklu jest nietradycyjna, rekwizyty zredukowane do niezbędnego minimum, a granice między aktorami, akcją i widownią ulegają całkowitemu zatarciu. Rolą aktorów jest wniesienie i wcielenie w spektaklach swoich wspomnień. Grotowski dostrzegał znaczenie autopoiesis w intencjonalnym działaniu, potrzebę wydobycia na zewnątrz wewnętrznych popędów w celu nadania im znaczenia. Podchodząc do dzieła Grotowskiego z perspektywy filozoficznej, zamierzam rzucić światło na koncepcję wcielenia pojawiającą się w jego pismach i twórczości. Uczynię to stosując narzędzia analizy i badań filozoficznych, zaczerpnięte z metodologii ucieleśnionego poznania (embodied cognition).
Koncepcja i wykonanie: Tommaso Soriani
Opieka: Jakub Gontarski
O godz. 19.00 odbędzie się spotkanie z rezydentem i opiekunem rezydencji.
Rezydencja „Koncepcja wcielenia w twórczości Jerzego Grotowskiego”, 8/11 ‒ 11/12/2021
Teatr ubogi Jerzego Grotowskiego w centrum uwagi stawia aktorów pojmowanych jako układy cielesne. Oprawa spektaklu jest nietradycyjna, rekwizyty zredukowane do niezbędnego minimum, a granice między aktorami, akcją i widownią ulegają całkowitemu zatarciu. Rolą aktorów jest wniesienie i wcielenie w spektaklach swoich wspomnień: Grotowski dostrzegał znaczenie autopoiesis w intencjonalnym działaniu, potrzebę wydobycia na zewnątrz wewnętrznych popędów w celu nadania im znaczenia. Podchodząc do dzieła Grotowskiego z perspektywy filozoficznej, zamierzam rzucić światło na koncepcję wcielenia pojawiającą się w jego pismach i . Uczynię to, stosując narzędzia analizy i badań filozoficznych, zaczerpnięte z metodologii ucieleśnionego poznania (embodied cognition).
Rezydent: Tommaso Soriani
Opieka: Jakub Gontarski