I Psychi Tis Antigonis

„I Psychi Tis Antigonis” to zaktualizowana wersja spektaklu „Fantastyczna Ewangelia według Virginii”,  który został wystawiony w 2003 roku. Jest teatralną refleksją nad naturą ludzką, równością płci i próbą znalezienia harmonii w świetle współczesnych wyzwań. To wyzwanie, które Plavo Pozorište podejmuje, aby dotrzeć do utopii i kontynuować sztukę jako formę ludzkiego doświadczenia.
W świecie, w którym żyjemy i który znamy, a przynajmniej wydaje nam się, że go znamy, każdy mężczyzna jest w pewnym sensie Władcą, a każda kobieta jest do pewnego stopnia Feministką. Pytanie tylko, na ile sobie to uświadomili lub na ile chcą to uświadomić. Obydwa stanowiska są przeciwstawne, kontrastują ze sobą w relacji konfrontacyjnej, ponieważ Władca dąży do dominacji, a Feministka opiera się temu i dąży do relacji opartej na równości obu strony.
Spektakl odwołuje się do myśli Virginii Woolf, że podstawową wartością w ludzkiej naturze jest potrzeba przemocy, którą można wyeliminować poprzez zniszczenie słów „Władca” i „Feministka”. To prowadzi do uniknięcia wojen i zła. Mimo że to brzmi jak utopia, ale dla twórców Plavo Pozorište jest to szansa i wyzwanie, aby sprostać tej idei.
„I Psychi Tis Antigonis” narodził się z trzech głównych powodów. Po pierwsze, teatr dąży do równości, zarówno płciowej, jak i wobec osób z niepełnosprawnościami. Spektakl stara się być dostępny zarówno dla osób niesłyszących, jak i słyszących. Po drugie, odwołuje się do współczesnego ducha czasów, w którym relatywizacja i dewaluacja istniejących wartości sprawiają, że teatr musi zadawać sobie pytania o swoją istotę i cel. Trzeci powód jest bardziej irracjonalny – spektakl jest reakcją na obecny stan rzeczy, gdzie antywojenna farsa wydaje się być jedynym sensownym wyborem.