Aktualnie jesteś: Teatr na faktach / Rzeczy zbędne
II Konkurs na Dokumentalne Czytanie Performatywne
Finaliści II Konkursu na Dokumentalne Czytanie Performatywne
Znamy już osiem tekstów, które znajdą się w finale Konkursu na Dokumentalne Czytanie Performatywne.
Oto one:
- Szpieg z Krainy Głuchych Edyty Kozub, Marka Śmietany i Łukasza Wójcickiego
Rapowana, wyśpiewana, dokumentalna opowieść o wykluczeniu osób Głuchych, stworzona przez osoby Głuche i słyszące. - Koła Barbary Buksińskiej
Intymna podróż ku relacjom między ojcem a synem. - Patrz mi w oczy Anny Wieczorek
Opowieść o kobiecie, Ukraince – ocalałej z gwałtu wojennego. - I ona i ja Małgorzaty Lech
Bohaterkami tego czytania są matka i autystyczna córka. Jak bardzo wpłynie na nie jeden wspólny dzień nad morzem? - Imię zmienione Bartłomieja Juszczaka
Przemoc w pracy to proces, to system, to relacja. Wraz z autorem śledzimy konkretne sytuacje – te mniej i te bardziej znane. - Cudownych rodziców Łukasza Basiaka
Spojrzenie na proces psychoterapii od strony pacjentów. - Rozmowa z Chatem Tomasza Krajewskiego
Rozmowa o końcu świata pod przeciekającą ścianą w małym mieszkaniu. - Koniec miłości Marietty Zacharjan (Marietty Zakharyan)
Kafkowska opowieść o Ukraince, której mąż Rosjanin został po drugiej stronie frontu.
Jury – Kamil Bujny, Magdalena Chrzczonowicz, Olga Gitkiewicz, Weronika Szczawińska oraz Alina Szeptycka – wyłoni zwycięzcę, którego tekst zostanie wystawiony na scenie Instytutu Grotowskiego w przyszłym sezonie.
Instytut im. Jerzego Grotowskiego wraz z Teatrem na faktach ogłaszają Konkurs na Dokumentalne Czytanie Performatywne. Wybrane czytania zostaną przedstawione na scenie podczas III Festiwalu Teatru na faktach w czerwcu 2024 roku. Zwycięzca otrzyma możliwość stworzenia spektaklu opartego na scenariuszu czytania w przyszłym sezonie artystycznym.
Do 12.05.2024 można zgłaszać propozycje dokumentalnych czytań performatywnych – eksplikacje, fragmenty scenariuszy lub gotowe scenariusze. Spośród zgłoszeń zostanie wyłonionych 8 finalistów, którzy będą mogli przygotować czytanie i zaprezentować je na scenie Instytutu Grotowskiego w niedzielę 23.06.2024 podczas III Festiwalu Teatru na faktach. Każdy z twórców otrzyma określony budżet i czas na przygotowanie oraz realizację swojego dzieła. Organizatorom festiwalu zależy na dokumentalności zgłoszonych propozycji oraz poruszaniu kwestii społecznych nie zawsze obecnych na pierwszych stronach gazet. Preferowane będą teksty i pomysły bazujące na metodzie verbatim i pokrewnych.
Czytania podczas festiwalu zostaną zaprezentowane przed publicznością na miejscu i on-line, a oceni je jury składające się z artystów teatralnych, dziennikarzy i pisarzy.
Warunki konkursu i wszelkie szczegóły można przeczytać w regulaminie konkursu.
Krzysztof Kopka mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia teatrolog. Reżyser m.in. „Koriolana” uznanego za najlepszy spektakl szekspirowski sezonu 1998/1999 oraz polsko-rosyjskiego spektaklu „1612” (Teatr Ad Spectatores/Teatr.doc) nagrodzonego na gdyńskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port. Tłumacz z rosyjskiego, przełożył kilkanaście dramatów twórców z kręgu „nowej dramy”. W wydawnictwie Słowo/obraz terytoria wydał antologię współczesnego dramatu rosyjskiego „Lepsi!”. Imał się różnych zawodów, obecnie jest dramaturgiem (m.in. współautorem „Ballady o Zakaczawiu”, „Reź”) i scenarzystą (filmy „80 milionów”, „Fotograf”; seriale „Głęboka woda”, „Komisja morderstw”). Wraz z „Teatrem na faktach” został laureatem nagrody „Kreatywny Wrocław”. Wykłada na ASP we Wrocławiu (Katedra Scenografii).
Kamil Bujny (ur.1996) jest absolwentem filologii polskiej, kultury i praktyki tekstu: twórczego pisania i edytorstwa oraz publikowania cyfrowego i sieciowego na Uniwersytecie Wrocławskim. Był dwukrotnym uczestnikiem Szkoły Krytyki Teatralnej organizowanej przez Fundację Teatr Nie-Taki. Publikował recenzje, artykuły i wywiady we „Wrocławskim Niezbędniku Kulturalnym”, „Stonerze Polskim”, „8. Arkuszu” – dodatku miesięcznika „Odra”, „Teatrologii.info”, „ZAKŁADZIE.magazynie” oraz na portalach Teatr dla Wszystkich i E-teatr. Interesuje się teatrem, literaturą i kulturą popularną.
Magdalena Chrzczonowicz jest wicenaczelną portalu OKO.press, redaktorką i dziennikarką. W OKO.press od początku pisze o prawach człowieka, szczególnie o prawach kobiet i osób uchodźczych, polityce i migracji. Nominowana do nagrody Pióro Nadziei 2023 Amnesty International i do Nagrody Radia ZET im. Andrzeja Woyciechowskiego w 2023 roku. Wcześniej przez 10 lat pracowała w organizacjach pozarządowych (m.in. Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej) przy projektach społecznych i badawczych. Publikowała w „Res Publice Nowej”.
Olga Gitkiewicz jest reporterką, socjolożką pracy, felietonistką miesięcznika „Znak”. Współpracuje z Instytutem Reportażu, wykłada w Polskiej Szkole Reportażu. Za książkę „Nie hańbi” (2017) o polskim rynku pracy nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki, Nagrody Literackiej Nike i Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej. Reportaż „Nie zdążę” (2019) został nagrodzony tytułem Reporterska Książka Roku Grand Press, a biograficzny esej „Krahelska. Krahelskie” (2021) był nominowany do Warszawskiej Nagrody Literackiej.
Weronika Szczawińska jest reżyserką, dramaturżką, kulturoznawczynią i performerką. Współpracowała z licznymi teatrami w całej Polsce – m.in. z TR Warszawa, Teatrem Powszechnym w Warszawie, Wrocławskim Teatrem Współczesnym, Teatrem im. Jaracza w Olsztynie, Teatrem im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, Komuną Warszawa, Narodowym Starym Teatrem w Krakowie – i Slovensko mladinsko gledališče (Słoweńskim Teatrem Młodzieży) w Lublanie. Wykładowczyni w warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, członkini kolektywu Instytut Sztuk Performatywnych (InSzPer). Laureatka nagrody Paszport „Polityki” 2019 za „spektakle intymne i czułe, w których łączy perspektywę osobistą z ważną tematyką społeczną. Za zaangażowanie, które wykracza poza kształtowanie własnej ścieżki kariery”. Jej najnowsze prace to m.in. „Nasze czasy” (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2024) i „Trąbka do słuchania” (na podstawie prozy Leonory Carrington, Wrocławski Teatr Współczesny, 2023).
Alina Szeptycka jest polonistką, trenerką antydyskryminacyjną, aktywistką. Ukończyła Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obecnie pełni funkcję Pełnomocniczki Prezydenta Wrocławia ds. Równego Traktowania, jest też współprzewodniczącą Wrocławskiej Rady ds. Równego Traktowania oraz członkinią Wrocławskiej Rady Kobiet. Od ponad 10 lat zaangażowana społecznie na rzecz kobiet, osób LGBT+, osób z niepełnosprawnościami. Założycielka Stowarzyszenia Kultura Równości – organizatora Wrocławskich Marszów Równości i centrum społeczności LGBT+, w którym koordynowała wieloletnie projekty w obszarze praw człowieka, zajmowała się edukacją równościową i rzecznictwem. Członkini Rady Fundacji Katarynka działającej na rzecz dostępności kultury dla osób z niepełnosprawnościami. Ma doświadczenie pracy w publicznym liceum, instytucjach kultury i sektorze pozarządowym.
