Wieczór trzech króli albo co wolicie. Drag Kingi robią Szekspira

Boguś Puszek – demoniczne, nieco rozkicane alter ego, żyjące życiem własnym. Wcieli się w rolę sennej, martwiczej wersji Hamleta, by finalnie zostać jedną z trzech wiedźm wiodących ku życiu. Postać metafizyczna, odrealniona, pełna wewnętrznych sprzeczności.

Daddy Blue – gniew, depresja, ekstaza i wkurw – jednym słowem: drama king. Dla jednych czuły, dla innych przeczulony, u jeszcze innych wywoła uczulenie z wysypką. Do roli Pyrama ze „Snu nocy letniej” idzie długą drogą – przez burzę w głowie, z ciężkim sercem Kalibana, bijącym w piersi.

HerMan – romantyczna dusza uwięziona w ciele osiedlowego pijaczka, wzdycha do minionych czasów. Unika pracy jak ognia, ale uniesie rolę Lwa. Bez wątpienia nie jest księciem na białym koniu, za to na pewno na kacu, więc dostanie dublurę roli Pyrama ze „Snu nocy letniej”.

Jean Jacques – romantyk, któremu miłość zdarza się częściej niż seks. Melancholijny, dramatyczny, a przy tym zawsze pełen wdzięku i szarmu. Bywa wampirem, mafiozem i elegantem. Tym razem poznamy go na nowo – w roli Hamleta.

King Jack Strong – postać na faktach, wzorowana na polskim szpiegu, nie ufa rządowi, nie cofa się przed walką. Pielęgnuje w sobie romantyczną duszę, a Szekspira unika.

Krystina Candida – dwustuprocentowa kobieta o sile charakteru i duchu sępicy, kośćcu przeżartym przez teoretyczny i praktyczny feminizm. Czujna i konsekwentna. Wielka Pasterzyca drag kingów, która przemieni się w Wielką Siostrę Szekspira, moderującą proces twórczy.

Kubota Misuka – persona androgyniczna, efemeryczna i przesadnie wyegzaltowana. Wierzy, że Kubota to styl życia, a Legia jest Lesbijką. Misuka porywa się, szarpie i wichruje w pieśniach niejakiej MICUŁY, z którą wspólnie w projekcie szekspirowskim wyczaruje nuty obezwładniające publikę.

Luna Gold – uwodzicielka serc. Mówią o niej: „złota, a skromna”. Nie zna pojęcia nadmiaru brokatu i cekinów. Nieszablonowa, silna i bystra i dlatego jest idealną Luną ze „Snu nocy letniej”, ale to jedynie majak tego, kim jest naprawdę.

Maestra aka mikserKA hitów i bangerów – trzecią ręką gasi światło i przypomina, kiedy bić brawo. Cierpliwa i skryta w ciemnościach, cały blask oddaje w reflektor. Jak Paris Hilton, wciska play i nie traci nadziei. Tym razem wykreuje obrazem i dźwiękiem wyspę dragowej szczęśliwości, szczęśliwszej od każdej szekspirowskiej Arkadii.

Maryjan Bear – mężczyzna patriarchalny, zatem przemijający, ale żywotny. Reprezentuje męskość sarmacką, prawdziwie polską, w stylu weselnym i paternalistycznym. Zagra więc wszystkich szekspirowskich królów, ale jest w nim niejedna niespodzianka, którą okaże się też queerowa król_owa ze „Snu nocy letniej”.

Romantic Boi – bezlitośnie romantyczny, huragan miłości do wolności i ruchu. Nie ma dla niego innej możliwości niż zgarnięcie roli Prospera. Zrobi to znakomicie, bo ma tarota w jednym palcu, a kulę przed sobą.

Transformers – król i królowa nieustającej przemiany. Będzie Pukiem_Arielem, postacią eteryczną i elastyczną, zagra bez trudu dziurkę w murze, rozdzielającą kochanków – Pyrama i Tyzbe ze „Snu nocy letniej”.