Kiokatabira

Daisuke Yoshimoto ukończył specjalizację scenograficzną na kierunku sztuka na Wydziale Teatru na Uniwersytecie Nihon w 1967 roku. Od pierwszych lat swej scenicznej aktywności współpracował i współtworzył spektakle z największymi twórcami butō, m.in. z Kazuo Ohno (jako menadżer przy Argentynie, 1977 i Mojej matce, 1981).

Pierwsze przedstawienie butō Głowa kobiety ptaka przygotował w 1983 roku. Występował w wielu krajach, np. w Austrii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, na Ukrainie i Węgrzech, we Włoszech i USA. Wielokrotnie gościł w Polsce, prezentując swoje spektakle Eros i Tanatos (2004) oraz Ruiny ciała (2008), m.in. w Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Szczecinie, Warszawie oraz Wrocławiu (na zaproszenie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego). W 1997 roku pełnił funkcję programowego konsultanta festiwalu tańca butō, którego pomysłodawcą i realizatorem był Ośrodek Grotowskiego. W 2003 roku współpracował z Teatrem ZAR w ramach projektu „Ewangelie dzieciństwa”, tańcząc w spektaklu Łazarz. W roku 2010 wspólnie z Jackiem Ostaszewskim i grupą Osjan wystąpił w Teatrze Wielkim Operze Narodowej ze spektaklem Ruiny ciała, a także na czterdziestolecie zespołu na Festiwalu Skrzyżowanie Kultur.

W 2012 roku podczas II Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy” wystąpił we Wrocławiu w swoim spektaklu Kiokatabira ciała, prezentowanym również w 2016 roku w ramach projektu BodyConstitution, a w 2017 roku podczas Festiwalu Butō w Sapporo.

W 2013 roku po raz pierwszy przedstawił na wrocławskim placu Solnym akcję Świadek w ramach projektu „Armine, Sister” Teatru ZAR. W listopadzie 2014 roku wystąpił z Ritsuko Takahashim w Pałacu Aranburu w Tolosie w Hiszpanii, a w 2015 roku w performansie w ramach „Armine, Sister” na pl. św. Elżbiety we Wrocławiu oraz w przedstawieniu NO MAN w reżyserii Tomasza Bazana prezentowanym w krakowskiej Cricotece i w Lublinie.