Spektakl Gemy Galiany ze Studia Matejka
16/05/2013 {czwartek} 21:00
17/05/2013 {piątek} 21:00
Sala Teatru Laboratorium
Spektakl w językach hiszpańskim i angielskim
Kobieta w The Woman Decomposed
rozpada się i odbudowuje, wciąż na nowo.
Nie towarzyszą temu ani akceptacja, ani odrzucenie. Obserwuje siebie, jak przegląda się w lustrze własnej samotności.
Kobieta w The Woman Decomposed
rozpada się i odbudowuje, wciąż na nowo – dla przyjemności, bólu, rozczarowania, buntu, pytań, miłości i wolności.
Kobieta w The Woman Decomposed
jest czymś a zarazem czymś innym. Jest tym, kim jesteśmy, tym, czym nie jesteśmy i tym, czym chcieliśmy być – wielością w jedności.
Kobieta w The Woman Decomposed
rozpada się, wciąż na nowo, usiłując odnaleźć swoje miejsce w świecie, miejsce, które jest zarazem miejscem nas wszystkich, przynajmniej częściowo, jako miejsce przynależne całej ludzkości.
Kobieta w The Woman Decomposed
jest mikrokosmosem świata, który się rozsypał, świata, który rozpadł się pod ciężarem własnej tragedii, tragedii samotności w tłumie, tragedii sprzeczności i niezadowolenia.
Kobieta w The Woman Decomposed
nie ucieka przed sobą, ale akceptuje własną tragedię i śmieje się z niej do utraty orientacji.
Samotność to przestrzeń wolności. Jestem widzem obserwującym świat, w którym mieszkam.
Będąc częścią świata, zaprzeczam samej sobie.
Tak jak wy, mieszczę w sobie tysiące dusz. Chcę je wyzwolić. Nie chcę mieć tylko jednej. Nie chcę stracić tych wszystkich dziwnych istot, które we mnie mieszkają.
Wybieram samotność, bo wybieram wolność.
Aby mówić o samotności, konieczne jest odosobnienie i wynikające z niego poczucie wolności.
Samotna w tłumie. Aktorka samotna wśród widzów.
Nie mam nic do ukrycia. Odkrywam siebie i moje pytania przed tłumem widzów.
Chcę ujawnić naszą wspólną samotność. Próbuję ją zaakceptować.
Gema Galiana
Spektakl inspirowany Księgą niepokoju Bernarda Soaresa, pomocnika księgowego w Lizbonie Fernanda Pessoi i Wilkiem stepowym Hermana Hesse. Świat wyobraźni i rzeczywistość przenikają się. Marzenia i gra stapiają się w jedno.
Moim jedynym światem był świat mojej wyobraźni. Nigdy nie przeżyłem romansów tak rzeczywistych, tak pełnych życia i wrzenia krwi, jak te, które miałem z postaciami, które sam stworzyłem.
Fernando Pessoa
Gema Galiana urodziła się w Hiszpanii, studiowała aktorstwo w Wyższej Szkole Sztuki Dramatycznej w Murcji, specjalizując się w hiszpańskim teatrze klasycznym. Współpracowała z Julianem Herrero, Dorą Centenero, Jorge Urreą, Teatro del Aire, Rizoma Teatro oraz Ferroviaria Ensemble. Interesuje się teatrem fizycznym – uczestniczyła w kursach prowadzonych przez Isabel Ubedę, Bruce’a Myersa, Gabriela Gawina, Raúla Iaizę, a także zespól teatralny OBRA at Au Brana. Obecnie należy do zespołu Studia Matejka. Przed dziesięć lat trenowała karate gōjū-ryū.
Matej Matejka – lider i założyciel Studia Matejka, studiował aktorstwo w Państwowym Konserwatorium w Bratysławie (Słowacja), a następnie na Uniwersytecie JAMU w Brnie (Czechy). W latach 2000–2005 był aktorem praskiego studia teatralnego Farma v Jeskyni, współtworząc następujące projekty i przedstawienia: Sonety ciemnej miłości, Podróż na stację oraz Sclavi/Pieśń Emigranta. Od roku 2005 współpracuje z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego, gdzie zajmuje się badaniem ekspresji fizycznej w teatrze. Jest też aktorem i liderem treningu fizycznego w Teatrze ZAR. Występuje w Ewangeliach dzieciństwa, Cesarskim cięciu. Próbach o samobójstwie i Anhellim. Wołaniu. Prowadzi własne sesje praktyczne pod nazwą Wakening the Listening Body (Budzenie słuchającego ciała) w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, a także z Teatrem ZAR, zarówno w Polsce, jak i za granicą. W swojej pracy poszukuje „esencji komunikacji” aktora, w której taniec i dramat są jedynie nośnikami aktorskiej ekspresji.
Studio Matejka to laboratorium teatru fizycznego prowadzące badania w zakresie technik performansu XXI wieku, które funkcjonuje ponad granicami – między poszczególnymi gatunkami performansu, różnymi technikami treningowymi oraz między ekspresją indywidualną a rezonansem grupowym. W toku praktycznych badań aktorzy rozwijają sprawność, by móc „wypowiedzieć się” fizycznie, wykorzystując różne myśli, obrazy i słowniki.
Celem Studia Matejka nie jest stworzenie czegoś „odmiennego” od istniejących praktyk performatywnych i systemów treningowych. Traktujemy istniejące metody jako punkt wyjścia do poszukiwań pedagogicznych i twórczych, tworząc mapę odkryć, rozpoznając wzorce i/lub sprzeczności, i włączamy je do powstającej pracy.
Zespół Studia Matejka tworzy ośmiu aktorów z siedmiu krajów, a jego liderem jest Matej Matejka. Ze Studiem współpracują regularnie: Vivien Wood (Wielka Brytania), Sarie Mairs Slee (Wielka Brytania/USA) i Milan Kozanek (Słowacja) – wspomagają lidera w badaniach psychofizycznych; Ditte Berkeley (Dania/Wielka Brytania) i Jarosław Fret (Polska) – prowadzą trening muzyczny i nadzorują komponowanie muzyki; Bryan Brown (USA) wspiera zespół w zakresie dramaturgii przedstawień, a nad pracami zespołu akademickiego czuwa Sarie Mairs Slee (USA), której pomagają Torbjorn Oppedal (Norwegia) i Ragnhild Freng Dale (Norwegia) dokumentujący poszukiwania laboratoryjne, kontekstualizujący je i dostarczający potrzebne do nich materiały. W skład zespołu filmowego i dokumentalnego wchodzą Adam Hanuljak (Słowacja), Peter Kotrha (Słowacja) i Karol Jarek (Polska). W pracę artystyczną Studia zaangażowanych jest dziewiętnaście osób z jedenastu krajów.
Więcej informacji: www.studiomatejka.com
Autorka/aktorka: Gema Galiana
Reżyseria: Matej Matejka
Dramaturgia: Anthony Nikolchev
Scenografia: La Mujer Tranvia
Współpraca muzyczna: Daniel Han
Czas trwania: 50 minut