Monodram dokumentalny Pawła Pacyny w ramach II Festiwalu Teatru na faktach
„Ja poza tym, że identyfikuję się jako osoba niebinarna, to identyfikuję się jako bałtycka nimfa. I właśnie przedwczoraj skoczyłam sobie do jeziora i uznałam, że jestem mokra i obowiązki mam mokre. Cały ten mitologiczny vibe związany z nimfami odnajduje się jakby w… To jest związane z czymś więcej. Ofelia… Ofelia nie jest nimfą, ale jej wizerunki malarskie są takie bardzo nimfowe, ona wpływa do tej wody, żeby się utopić… z tymi kwiatami.
Jedna moja wykładowczyni kiedyś napisała solidny artykuł o strategiach ofellicznych… Sfera publiczna jest ufundowana na męskiej racjonalności, przez co emocje są z niej wypierane, a kobiety spycha się poza racjonalność. I strategiami, które one mają do dyspozycji są strategie emocjonalne. Samobójstwo, szaleństwo, furia. W sensie siły bezsilnych.
Moja matka jest cokolwiek niezrównoważoną osobą, tak mistycznie wierzącą, więc byłam w neokatechumenacie… Masz takie wspólnoty, nie wiem, dwadzieścia, czterdzieści osób, i ludzie w trakcie odpadają… jak w szkole teatralnej. Moją matkę na przykład kiedyś wyrzucono i katechiści powiedzieli jej, że drzewo, które daje złe owoce, musi zostać ucięte i precz w ogień rzucone. Droga neokatechumenalna jest bardzo performatywna. Tam jest inny kod wizualny. Są też pieśni, które są o wiele bardziej seksi niż pieśni w Kościele.
Więc nimfy i pieśni to jest mój vibe.”
Fragment monodramu
Scenariusz spektaklu powstał metodą verbatim na podstawie rozmów z Daną Hirsh.
Paweł Pacyna to student IV roku Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu, aktor Teatru Pinokio w Łodzi. W czasie studiów uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora na XIII Międzynarodowym Festiwalu „Lalka też Człowiek” za „perfekcyjne wyrażenie emocji bohatera” w spektaklu „Dziwny przypadek psa nocną porą” (reż. Karolina Przystupa). Na zawodowej scenie debiutował w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie rolą ucznia „Akademii Pana Kleksa” (reż. Piotr Sieklucki). Od 2019 współpracuje z wrocławskim Teatrem na faktach i występuje w spektaklu „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą”, który otrzymał m.in. wrocławską Nagrodę Kulturalną WARTO 2021 oraz nagrodę zespołową dla wszystkich twórców podczas XX Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu. Obecnie można go oglądać w spektaklu dyplomowym „Złe zabawy” (reż. Duda Paiva).
Grzegorz Grecas jest reżyserem, dramaturgiem, animatorem kultury, liderem dostępności. Absolwent reżyserii teatru lalek (PWST w Krakowie Filia we Wrocławiu), współzałożyciel Teatru Układ Formalny, którego pierwsza premiera – „Matka Courage krzyczy” – została nagrodzona Tukanem OFF na 37. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Trzykrotny laureat Konkursu im. Jana Dormana organizowanego przez Instytut Teatralny w Warszawie (za spektakle „#enterorestes”, „Wszyscy=bogowie we krwi” oraz „#[+#@!? (słowo na G)”). Ostatni z wymienionych spektakli został uznany za jeden z najlepszych spektakli offowych sezonu w ramach plebiscytu miesięcznika „Teatr”. Od 2019 współtwórca projektu „Migawki”, w którym lokalne opowieści opowiadane i inscenizowane są w dwóch językach polskich – mówionym i migowym. Od 2020 jest współtwórcą projektu „Teatr na faktach” w Instytucie Grotowskiego, gdzie przygotował dwa spektakle dokumentalne metodą verbatim – „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” oraz „W dwóch językach polskich”. W swojej pracy artystycznej szczególną uwagę poświęca grupom zagrożonym wykluczeniem społecznym – młodzieży z małych miejscowości, mniejszościom, osobom g/Głuchym.
Wywiady, scenariusz, reżyseria, scenografia, opracowanie muzyczne, choreografia: Grzegorz Grecas i Paweł Pacyna
Występuje: Paweł Pacyna
Premiera: 24 czerwca 2022, Instytut Grotowskiego
Czas trwania: 75 min
Dla widzów od 16 r.ż.
W spektaklu użyty jest dym oraz światło stroboskopowe. Poruszany jest również temat mowy nienawiści oraz samobójstwa.
sob. 8.07.2023, 12.00
Spektakl zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.
Galeria zdjęć
