Spotkanie w pracy ze Studiem Kokyu
pt. 24.11.2023, 19.00
Muzeum Architektury we Wrocławiu
ul. Bernardyńska 5
W języku angielskim
Wstęp wolny, obowiązują zapisy 21.11.2023
„Działanie Medea” można oglądać jak spektakl. W warstwie literackiej, punktem wyjścia do pracy nad tą strukturą był mit Medei w ujęciu Eurypidesa. Ważnymi punktami odniesienia były dla nas interpretacje Seneki, Heinera Müllera, Bena Powera. Gdybyśmy mieli wskazywać na kręgosłup historii, zdecydowanie „Medea” Eurypidesa jest tekstem centralnym i najbardziej obecnym w naszej pracy. To, czego się podejmujemy w naszym mierzeniu się z mitem, nazywamy dekonstrukcją – chodzi zarówno o dekonstrukcję bliską temu, co proponuje Jasques Derrida, jak i tę stosowaną przez mistrzów kuchni modernistycznej. Obydwa konteksty dobrze wskazują to, co jest jej istotą. Dekonstrukcja pozwala uchwycić, zrozumieć to, co esencjonalne, rozłożyć i zaprezentować elementy, oświetlić i pokazać w świeżej, często zaskakującej formie, zachowując jednak oryginalną myśl, czy smak, przynależność do tradycji. Najważniejszą funkcją dekonstrukcji jest zbliżenie, które oferuje przeniesienie w czasie, rozumienie na nowo, teraz. Wydaje się, że dekonstrukcja w żaden sposób nie jest nowym pomysłem. Wygląda na to, że była ona podstawowym narzędziem i zadaniem antycznych tragików, którzy stawiali sobie za cel opowiedzenie mitu na nowo, dekonstruując tę dotąd obowiązującą wersję, tak by wywołać oczyszczenie, katharsis. Jeśli zabieg udał się z powodzeniem, nowa wersja wchodziła do kanonu wierzeń.
Gwarantem żywotności mitu jest zmiana, a narzędziem do przeprowadzenia zmiany głębokiej, jest właśnie dekonstrukcja. Chcielibyśmy używać dekonstrukcji jako metody w teatrze, który wydaje się najwłaściwszym miejscem dla badania, uobecniania i przedłużania życia mitu.
„Działanie Medea” można oglądać jak spektakl, ale dla nas jest to tylko jedna z perspektyw. Możemy mówić o tej strukturze jako o kompozycji ćwiczeń, specyficznych zadań z zakresu treningu performera, które ułożone w warstwy stanowią kolejny krok, wyznaczają kolejny poziom czy etap praktyki. Podobnie jak trening Kokyu, „Działanie Medea” jest narzędziem do rozumienia siebie w działaniu, poszerzania pola tego, co precyzyjne i świadome w ramach istniejącej kompozycji. Traktujemy je jako trening performera sam w sobie – ma ono pozwolić nie tylko na doskonalenie i poszerzenie własnego warsztatu, ale także oferować potencjał edukacyjny. Wyznaczać terytorium spotkania, w ramach którego będziemy mogli dzielić się doświadczeniem i technikami. W ten sposób „Działanie Medea” wypełnia wszystkie najważniejsze cele, jakie stawiamy sobie na co dzień w Studiu Kokyu: edukacyjne, badawcze i artystyczne.
Spotkanie w pracy jest naszą propozycją dla tych, którzy chcieliby nie tylko obejrzeć spektakl, ale także dopytać albo podzielić się refleksją o pracy, technice, praktyce. Proponując spotkanie w pracy, kierujemy je do tych wszystkich, którzy z różnych powodów chcą przełamać konwenans przyjścia na spektakl. Zapraszamy zarówno praktyków, zespoły, jak i teoretyków, czy osoby w jakikolwiek inny sposób żywo zainteresowane pytaniami o praktykowanie teatru. Nie obiecujemy, że znamy odpowiedzi, ale jesteśmy gotowi dzielić się pytaniami, wątpliwościami i przeczuciami.
Projekt jest współfinansowany przez Wydział Kultury Miasta Wrocław
Przemysław Błaszczak studiował filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Aktor, reżyser i pedagog. Od 1995 jest związany z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego (do 2006 – Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych). W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła, a od 2004 do 2019 w Teatrze ZAR. W latach 2012–2019 współpracował z Theodorosem Terzopoulosem i kształcił się w zakresie jego autorskiej metody treningu aktorskiego. Od 2005 uprawia japońską sztukę walki aikido (aktualnie w stopniu 3 dan fukushidoin) pod okiem sensei Piotra Masztalerza 6 dan. W 2011 roku pobierał nauki jako uchideshi (uczeń) u shihana Juby Noura 6 dan w Meksyku. Prowadzi regularne treningi w dojo Na Grobli Aikikai, które założył i które jest częścią stowarzyszenia Birankai Polska. W 2005 przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, gdzie trenował shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym karate. Założyciel i lider Studia Kokyu. Pomysłodawca, twórca i kurator festiwalu „Sakura. Wrocławskie dni japońskich inspiracji”.
Marie Walker jest brytyjską aktorką i absolwentką Rose Bruford College w Londynie. Przez sześć miesięcy studiowała w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie w filli we Wrocławiu, w ramach wymiany międzynarodowej. Po ukończeniu studiów występowała na Festiwalu Fringe w Edynburgu w spektaklu „Limbo” (reż. Teresa i Andrzej Wełmińscy). W 2019 roku przeniosła się do Polski i rozpoczęła pracę w Studiu Kokyu. Jest współautorką i aktorką w spektaklu: „I come to you River: Ophelia Fractured”, który miał premierę w Instytucie Grotowskiego w listopadzie 2020 roku. Spektakl otrzymał nagrodę główną nurtu SzekspirOff Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku. Był prezentowany m.in. na Festiwalu Fringe w Stambule i w Teatro Espanol w Madrycie. W 2022 roku wzięła udział w spektaklu Teatru ZAR, „Back to Beckett”. Obecnie kontynuuje swoje poszukiwania w ramach regularnej pracy Studia Kokyu; współprowadzi warsztaty, jak i wydarzenia w ramach programu edukacyjnego studia. Uprawia Aikido – japońską tradycyjną sztukę walki w dojo Na Grobli Aikikai, pod okiem Przemysława Błaszczaka (sensei 2dan fukushidoin).
Joanna Kurzyńska pochodzi z Wrocławia. Z zawodu skrzypaczka (Akademia Muzyczne im. K. Lipińskiego we Wrocławiu), ale zagra na wszystkim, na czym trzeba. Jest aktorką, wokalistka, kompozytorką oraz pedagogiem aktorstwa i pracy z głosem.
Warsztat aktorski i wokalny kształciła pod okiem polskich oraz zagranicznych pedagogów i praktyków, jednak za swoje najważniejsze nauczycielki uważa Emmę Bonnici, Kristin Linklater oraz Małgorzatę Jaworską-Kaczmarek – swoją mamę. Debiutowała w 2000 roku w musicalu „Piotruś Pan” w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie. Jest współzałożycielką Młodzieżowej Akademii Musicalowej we Wrocławiu, gdzie od 2009 roku prowadzi zajęcia aktorskie oraz reżyseruje spektakle z udziałem wychowanków. Została uhonorowana Stypendium Twórczym MKiDN, które dało początek jej autorskiej ścieżce badawczej Voice In Progress. W latach 2020–2021 współpracowała z zespołem SUTARI.
Związana z Instytutem Grotowskiego w latach 2017–2023 głównie poprzez Studio Kokyu – współtworzyła z Przemysławem Błaszczakiem linię badawczą i warsztatową Studia, brała udział w spektaklu „Halo?” (2018) oraz „Działaniu Medea” (2022/23), ale także przez działalność autorską Studia Voice In Progress, w którym prowadzi badania nad źródłem, możliwościami i znaczeniem ludzkiego głosu, ze szczególnym uwzględnieniem metody „Uwolnij swój głos” Kristin Linklater.
W grudniu 2021 roku została odznaczona medalem „Zasłużona dla Kultury Polskiej”. W 2023 roku uzyskała tytuł Designated Linklater Teacher.
Marta Horyza twórczym doświadczeniem dzieli się jako aktorka, muzyk, pedagog.
Jest absolwentką Fontainebleau School of Acting we Francji (Two-Year Professional Conservatoire Training).
Od 2016 roku aktywnie uczestniczy w pracy Singing as Life Practice prowadzonej przez Emmę Bonnici.
Ze Studiem Kokyu jest związana od 2016 roku; współtworzyła i grała w spektaklu „Halo?”, dołączyła również do obsady spektaklu „I Come to You River – Ophelia Fractured”, a obecnie uczestniczy w pracy nad „Action Medea”. Na ścieżce edukacyjnej Studia, Marta współprowadzi pracę z głosem, śpiewem oraz pieśniami polifonicznymi.
Wstęp wolny
Wypełnioną kartę zgłoszenia prosimy przesłać na adres studiokokyu@gmail.com. Telefon kontaktowy: +48 661 927 323.
Liczba miejsc jest ograniczona.
Jeśli są Państwo osobami ze specjalnymi potrzebami i planują wziąć udział w wydarzeniu, prosimy o kontakt mejlowy lub telefoniczny minimum 3 dni wcześniej: sekretariat@grotowski-institute.pl, 71 34 45 320. Taka informacja pozwoli nam wdrożyć rozwiązania, które sprawią, że wydarzenie będzie dla Państwa dostępne.
Galeria zdjęć
