Garbologia. Studium nieznikania
Spektakl w reż. Natalii Klupp, Jolanty Sikorskiej i Anny Bolewskiej w ramach przeglądu „Bohater.dok”
czw. 21/10/2021, 19:00
Wrocław, Borek, Zarząd Inwestycji Miejskich, ul. Januszowicka 15a
Spektakl w ramach przeglądu „Bohater.dok” realizowanego z okazji Roku Różewicza
Wstęp wolny
Dla widzów od 15 r.ż.
Czas trwania: ok. 45 min
Co po nas zostanie?
Co za setki lat analizować będą archeologowie sięgający do kultury przełomu XX i XXI wieku? Najcenniejszym, ale i najsmutniejszym materiałem będą śmieci wytwarzane przez człowieka w ilości kilku miliardów ton rocznie…
„Gdy coś wyrzucimy to wydaje nam się, że to znika” – te słowa powtarzają się w rozmowach z bohaterami, którzy śmieciami się interesują, śmieciami grają, mówią o znaczeniu śmieci, biorą je pod lupę. Lub w nich giną, przytłoczeni faktami i zatrważającymi statystykami oraz realnym nadmiarem odpadów.
Na podstawie wywiadów i uniwersalnych widoków śmieci znajdujących się na lądzie, tworzących pozorne wyspy i zalegających pod wodą, powstał scenariusz, który ma zwrócić uwagę na palącą sprawę – zarówno społeczną, estetyczną, jak i zdrowotną i ekologiczną.
„Garbologia. Studium nieznikania” to spektakl site-specific łączący elementy ruchu, formy, teatru dokumentalnego i sztuki performansu. Inspiracją jest happening „Śmietnik” wykonany przez Tadeusza Różewicza w 1989 roku we Wrocławiu. Spektakl to też powrót do miejsca, w którym autor „Kartoteki” rozważał w typowej dla teatru absurdu formie przyszłość świata.
Tworzeniu przedstawienia towarzyszy idea zero/less waste – zarówno w procesie artystycznym, jak i w życiu codziennym autorki postawiły sobie za cel, aby jeszcze poważniej praktykować tę bliską im ideę.
Realizatorzy:
Scenariusz i reżyseria: Natalia Klupp, Jolanta Sikorska, Anna Bolewska
Obsada: Anna Bolewska, Natalia Klupp, Jolanta Sikorska, Ewa Timingeriu, Jacek Timingeriu, Jan Szlempo
Muzyka: Ewa Timingeriu, Jacek Timingeriu
Scenografia i kostiumy: Ewa Woźniak, Natalia Klupp, Jolanta Sikorska, Anna Bolewska
Natalia Klupp jest aktorką, animatorką kultury, reżyserką, organizatorką i producentką wydarzeń kulturalnych. Brała udział w prezentacjach na festiwalach w Polsce, Iranie, Indiach, Rosji, Hiszpanii, Rumunii, Gruzji, Bułgarii i innych. Koordynowała i wspierała organizację plenerowych festiwali teatralnych i innych przedsięwzięć kulturalnych (w tym z mniejszością ukraińską, również przed wojną), wspomaga liczne organizacje społeczne. Rozwija się w zakresie dostępności działań i wydarzeń kulturalnych.
Z urodzenia i serca poznanianka. Z wykształcenia kulturoznawca.
Stypendystka Miasta Poznania w zakresie działalności kulturalnej w roku 2021 i 2023.
Miłośniczka i opiekunka adoptowanych szczurów o przeszłości laboratoryjnej.
Jolanta Sikorska jest reżyserką, producentką, pedagożką teatru. Założycielka niezależnego Teatru 59 Minut w Warszawie, z którym realizuje spektakle teatralne w nieteatralnych przestrzeniach stolicy. W 2019 prezentowała swój spektakl „The Bald Soprano” Eugène’a Ionesco na Fringe Festival w Edynburgu. Prezeska Stowarzyszenia Biuro Sztuki, w którym projektuje działania z obszaru edukacji artystycznej i pedagogiki teatru. Współzałożycielka Studium Teatralnego Kadr w Warszawie, gdzie prowadzi zajęcia z młodymi aktorami z improwizacji teatralnych. Aktywistka związana z artystycznym kolektywem Aurora. Współreżyserka widowiska-protestu „Królowa śniegu” wystawionego w oknach Szklanego Domu na ul. Mickiewicza w Warszawie ostatniego dnia zimy 2021 roku.
Anna Bolewska urodziła się w 1994. Jest artystką, aktywistką i działaczką społeczną. W 2020 ukończyła studia magisterskie na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, broniąc się pracą „Pomiędzy bezruchem a uobecnionym protestem. Jak medytacja, psychologia, ekologia i aktywizm wpływa na warsztat pracy aktorskiej”. Debiutowała w filmie dyplomowym „Monument” w reżyserii Jagody Szelc. Tematy wokół działań artystycznych i aktywistycznych, które obecnie ją zajmują, to ochrona dzikiej przyrody, obrona i szerzenie świadomości praw zwierząt oraz rozwój feminizmu. W swojej sztuce, która obejmuje kilka dyscyplin, poszukuje krytycznej perspektywy. Aktorstwo jest dla niej przede wszystkim medium edukacyjnym, terapeutycznym, tworzącym relacje społeczne i możliwością, by wyrażać osobiste poglądy. Swoją praktykę opiera na pracy z ciałem i snach. Poszukuje współpracy środowisk artystycznych z instytucjami działającymi na rzecz pozytywnej zmiany w obszarach społecznych i ekologicznych.Aktywistycznie związana z ruchami społecznymi Obóz dla Puszczy i Inicjatywa Dzikie Karpaty od początków ich istnienia. Członkini Stowarzyszenia Dom Przyrody i Kultury w Teremiskach z siedzibą w Puszczy Białowieskiej. Działa i działała z Animal Rebellion, Extinction Rebellion, Otwartymi Klatkami, wspierając protesty, kampanie i akcje obywatelskiego nieposłuszeństwa. Lubi włóczyć się po lasach, patrząc, czy nie wycieli jeszcze wszystkich drzew.
„Bohater.dok” to przegląd spektakli plenerowych (20–22/10/2021), które powstały z okazji Roku Różewicza 2021. Za pomocą metod teatru dokumentalnego twórcy starają się zbudować portret dzisiejszego „everymana”. Na podstawie wywiadów, badań terenowych i pracy dramaturgicznej powstały przedstawienia twórczo nawiązujące do dzieł Tadeusza Różewicza i Różewiczowskiego bohatera. To opowieści o nas samych, wrocławianach, snute w okolicach miejsc, w których mieszkał Tadeusz Różewicz: bloku na ul. Glinianej 55, kamienicy na ul. Januszowickiej 13, willi na ul. Promień 16.
Przegląd jest częścią rozpoczętego w 2018 roku projektu „Teatr na faktach”.
Tadeusz Różewicz (1921–2014) był poetą, dramatopisarzem, prozaikiem, scenarzystą filmowym. Radomszczanin, gliwiczanin i wrocławianin. Mieszkał w swoim drugim domu we Wrocławiu w starej kamienicy na Borku, na ul. Januszowickiej 13.
Różewicz to jeden z najwszechstronniejszych i najbardziej twórczych kontynuatorów europejskiej awangardy literackiej, twórca własnej poetyki, inicjator teatru absurdu. Laureat wielu wyróżnień literackich, m.in. Nagrody Literackiej Nike (za tom „Matka odchodzi”), Europejskiej Nagrody Literackiej, wielokrotnie wymieniany jako kandydat do Nagrody Nobla. Podczas wojny walczył w oddziałach leśnych Armii Krajowej, odznaczony Krzyżem Armii Krajowej i Medalem Wojska Polskiego. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktor honoris causa wielu polskich uczelni. Najchętniej tłumaczony polski poeta (jego utwory zostały przełożone na ponad 50 języków).
Mąż Wiesławy, z którą spędził 75 lat; brat reżysera filmowego Stanisława i poety Janusza; ojciec, dziadek i pradziadek. Zakochany w Karkonoszach – zgodnie ze swoją ostatnią wolą spoczął obok świątyni Wang w Karpaczu.
Galeria zdjęć
