Głos/dźwięk w ruchu

Warsztaty „Głos/dźwięk w ruchu” są skierowane do osób, które pracują w materii sztuk performatywnych, aktorstwa i śpiewu, a także studentom szkół artystycznych, pedagogom oraz każdemu, kto jest zainteresowany sztuką wystąpień publicznych i codziennym odkrywaniem głosu.

Podczas tego spotkania uczestnicy pogłębią połączenia pomiędzy ciałem, oddechem i głosem, posługując się ćwiczeniami wypracowanymi przez Kristin Linklater.

Główne kierunki pracy:

• Celem ćwiczeń będzie uwolnienie, pogłębienie i wzmocnienie głosu uczestników warsztatów, a ostatecznie dotarcie do głosu, który odpowiada na emocjonalne impulsy kształtowane przez intelekt, ale nie blokowane przez niego.
• Szczególną uwagę poświęcimy odblokowaniu fizycznych i psychicznych barier, które mogą usztywniać instrument ludzkiego ciała.
• Ćwiczenia ułożone są w logicznie zaplanowanej kolejności. Progresja ćwiczeń jest organiczna.
• Zaczniemy od świadomości ciała i zorientowania się, w których miejscach znajdują się nawykowe napięcia, szukając drogi do ich rozluźnienia.
• Następnie skupimy się na świadomości naturalnego rytmu oddychania, która oznacza obserwację, bez kontrolowania.
• Dotknięcie dźwięku: zwizualizujemy i odczujemy wibracje, których źródło jest zapisane w ciele.
• Wibracje: Wydostaniemy dźwięk z centrum ciała i przeniesiemy jego źródło na usta, odczuwając jak naturalnie głos wzmacnia się dzięki nim, także w przestrzeniach głowy i całego ciała.
• Odkryjemy przeszkody w trakcie głosowym (szczęka, język, podniebienie miękkie i gardło), które powstrzymują dźwięk od swobodnego przepływu bez napięć.
• Będziemy eksplorować niektóre rezonatory, zaczynając od pierwszych stopni drabiny rezonatorów: od klatki piersiowej, przez twarz po górne zęby, gdzie możemy wyraźnie poczuć rezonans głosu, odbijający się w kostnych przestrzeniach ciała. Te przestrzenie korespondują z różnymi energiami głosu i różnymi jego wysokościami.

Podstawy pracy nad głosem w ruchu:

• Pogłębienie relacji ciała, oddechu, głosu i głosu w mowie, poprzez połączenie pustych przestrzeni pomiędzy pracą z głosem i mówieniem tekstu.

Jak:

• Posługując się progresją ćwiczeń, łączącą oddech, głos i wyobraźnię; poprzez ćwiczenia typu call and response; pracę z kolorami, samogłoskami i spółgłoskami.
• Tekst posłuży do obserwacji zmian zachodzących w procesie ćwiczeń i rozwinięcia spójności głosu i mowy.

Obowiązuje wygodne ubranie treningowe.

Uczestnicy proszeni są o przygotowanie fragmentu (ok. 10 linijek) tekstu w pierwszej osobie (wiersz lub monolog) i nauczenie się go na pamięć.