Spektakl dokumentalny w reżyserii Doroty Bator w ramach „Teatru na faktach”
najbliższe pokazy
sob. 18.12.2021, 20.00, niedz. 19.12.2021, 19.00
Instytut Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium
Czas trwania: 80 min
Po pokazie spektaklu 18 grudnia, ok. godz. 21.30, odbędzie się spotkanie z przedstawicielkami Instytutu Dobrej Śmierci. Wstęp wolny
Czy słowa naprawdę kształtują rzeczywistość?
Są kraje, w których sztuka opowiadania historii jest traktowana na równi z muzyką, teatrem i filmem. Choć w Polsce to zjawisko nie jest tak popularne, możemy spotkać wiele wrażliwych i ciekawych osób, które pielęgnują i rozwijają tę dziedzinę sztuki. To właśnie im przyglądamy się na scenie.
Scenariusz oparty jest na spisanych rozmowach z bajarzami, opowiadaczami i ludźmi zajmującymi się baśniami w Polsce. Bazuje na opowieści o utracie, która koresponduje z prawdziwymi wydarzeniami z życia jednej z bohaterek przedstawienia. Spektakl łączy teatr dokumentalny z teatrem formy.
O spotkaniu
sob. 18.12.2021, 21.30
Jak przeżyć żałobę?
Spotkanie z przedstawicielkami Instytutu Dobrej Śmierci – Łucją Lange i Anją Franczak, podczas którego gościnie, prowadzące oraz słuchaczki i słuchacze będą zgłębiać temat żałoby i różnych form jej przeżywania. Spotkanie poprowadzą Dorota Bator, Aleksandra Pulcer i Ada Tabisz
Gościnie
Anja Franczak – założycielka Instytutu Dobrej Śmierci. Pierwsza w Polsce profesjonalna towarzyszka w żałobie. Szkoliła się w Niemczech, gdzie zawód towarzysza w żałobie istnieje od ponad dwudziestu lat. Studiowała kulturoznawstwo w Niemczech, Chorwacji i we Włoszech. Przez dziesięć lat pracowała w międzynarodowej branży filmowej. Osobiste doświadczenie straty uświadomiło jej społeczny problem braku edukacji o śmierci i wsparcia dla osób w żałobie. Na swoim blogu „Sprawy Ostateczne” pisze o tematach związanych z umieraniem, śmiercią i żałobą. W 2020 roku rozpoczęła dwuletnie szkolenie na doulę umierania.
www.anjafranczak.com
www.sprawyostateczne.pl
Łucja Lange – naukowczyni związana z Instytutem Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego. Porusza się w obszarach doświadczenia: różnorodności, choroby, śmierci, żałoby i bezdomności – zarówno ludzi, jak i zwierząt. Zainteresowana zagadnieniem terapii przez fotografię – jako aktywistka i badaczka. Od 2012 założycielka i redaktorka naczelna internetowego darmowego magazynu o kulturze i sztuce „Mega*Zine Lost&Found”. E-wydawczyni i sporadycznie tłumaczka. Działa między innymi w kolektywach Eko Ek-Soc i Instytut Dobrej Śmierci oraz towarzystwach Sekcji Relacji Międzygatunkowych – Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz Międzynarodowym Towarzystwie Wegańskich Socjologów.
Prowadzące
Dorota Bator – absolwentka reżyserii teatru lalek Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu oraz kursu filmowego w Wajda School & Studio w Warszawie, w ramach którego zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny „W zgodzie”. Reżyserka spektakli, m.in. takich jak: „Kaczątko”, „Ojczyzna” Krystyny Miłobędzkiej, „Dlaczego płaczecie” Philippe’a Dorina, „Ona” na podstawie jednoaktówek Antona Czechowa w Teatrze Ad Spectatores; „Płetwal 52” w ramach Konkursu Off na 39. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; współreżyserowała spektakl dokumentalny „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” w ramach projektu „Teatr na faktach” prowadzonego przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza w Instytucie Grotowskiego. Obecnie realizuje spektakle dokumentalne w ramach projektu „Teatr na faktach” . Jej słuchowisko dokumentalne o opowiadaczach „Kiedy jesteś pomiędzy wodą a lwem morskim… uciekaj!” zostało wyróżnione w konkursie DIG IT organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Otrzymała nominację w konkursie filmowym Screen & Sound Fest Let’s See The Music za film wykonany metodą poklatkową „Gliding Beyond”. Zrealizowała film dokumentalny „W zgodzie”, który miał premierę w 2020 roku na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym w sekcji Panorama Polskiego Dokumentu.
Aleksandra Pulcer – absolwentka psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Szkoły Aktorskiej SPOT w Krakowie. Prowadzi zajęcia psychoedukacyjne z zakresu inteligencji emocjonalnej, ciałopozytywności, Komunikacji Bez Przemocy czy mediacji. Od 2015 roku uczestniczy w warsztatach i gra we wrocławskim Teatrze Ej Aj. Dzięki doświadczeniu teatralnemu w swoją pracę terapeutyczną włącza techniki pracy z ciałem i elementy dramy. W latach 2018–2019 pracowała jako psycholożka w Szkole Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie, co sprawiło, że szczególnie bliski stał się dla niej temat tworzenia przestrzeni do międzykulturowego dialogu. Współpracuje z wrocławską fundacją Impossible przy projekcie „Uwolnij Emocje!”, fundacją Gwiazda Polarna w projekcie „Uporządkuj swoje myśli na wiosnę” oraz ze stowarzyszeniem Garaże Kultury. Pisze bajki terapeutyczne oraz autorskie scenariusze warsztatów, podczas których łączy wiedzę psychologiczną z ćwiczeniami teatralnymi. Aktualnie pracuje w jednym z wrocławskich liceów.
Ada Tabisz – reżyserka i instruktorka teatralna, działaczka społeczna, producentka, studentka V roku reżyserii teatru lalek na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu (w tym jeden rok na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze). Założycielka oraz liderka Teatru Ej Aj – niezależnej grupy młodych aktorów-amatorów, oraz Teatru R3 – grupy studentów szkoły teatralnej. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie „Teatru na faktach” – jednego z głównych programów Instytutu Grotowskiego. Zrealizowała 17 offowych spektakli teatralnych. Jej spektakl „Hercia” zdobył II nagrodę na Sopockich Konsekwencjach Teatralnych w 2019, natomiast „RYSZ///ARD” prezentowany był na 23. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w nurcie OFF. Asystentka reżysera Marcina Libera przy spektaklu dla dzieci „Motyl” na podstawie dramatu Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk realizowanym we Wrocławskim Teatrze Lalek. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie „Teatru na faktach”. Od lat zaangażowana w działalność kulturalną Wrocławia, pracowniczka działu programowego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w obszarze sztuk performatywnych (projekty „Mosty” – międzynarodowy projekt polsko-baskijski, „Przebudzenie”, „Flow”) oraz literatury („Wybory Literackie”, „Literackie Interwencje Miejskie”). Reżyserowała spektakl site-specific „W moim domu mieszkał…” prezentowany w ramach Tygodnia Noblowskiego (Wrocław 2020) we współpracy z Fundacją Olgi Tokarczuk. Instruktorka licznych warsztatów teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Dorota Bator to absolwentka reżyserii teatru lalek Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu oraz kursu filmowego w Wajda School & Studio w Warszawie, w ramach którego zrealizowała swój pierwszy film dokumentalny „W zgodzie”. Premiera odbyła się na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym w sekcji Panorama Polskiego Dokumentu. Reżyserka spektakli, m.in.: „Ona” na podstawie jednoaktówek Antona Czechowa w Teatrze Ad Spectatores; „Płetwal 52” w ramach Konkursu Off na 39. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; współreżyserka „Uciec od rozpaczy” w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora; reżyserka spektakli dokumentalnych „Historja” oraz „W sieci” w ramach projektu „Teatr na faktach” prowadzonego przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza w Instytucie Grotowskiego. W 2021 wraz z Adą Tabisz, Grzegorzem Grecasem i Robertem Traczykiem otrzymała nagrodę „WARTO” przyznawaną przez wrocławską „Gazetę Wyborczą” w kategorii teatr za spektakl dokumentalny „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą”. Jej słuchowisko dokumentalne „Kiedy jesteś pomiędzy wodą a lwem morskim… uciekaj!” zostało wyróżnione w konkursie DIG IT organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Krzysztof Kopka mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia teatrolog. Reżyser m.in. „Koriolana” uznanego za najlepszy spektakl szekspirowski sezonu 1998/1999 oraz polsko-rosyjskiego spektaklu „1612” (Teatr Ad Spectatores/Teatr.doc) nagrodzonego na gdyńskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port. Tłumacz z rosyjskiego, przełożył kilkanaście dramatów twórców z kręgu „nowej dramy”. W wydawnictwie Słowo/obraz terytoria wydał antologię współczesnego dramatu rosyjskiego „Lepsi!”. Imał się różnych zawodów, obecnie jest dramaturgiem (m.in. współautorem „Ballady o Zakaczawiu”, „Reź”) i scenarzystą (filmy „80 milionów”, „Fotograf”; seriale „Głęboka woda”, „Komisja morderstw”). Wraz z „Teatrem na faktach” został laureatem nagrody „Kreatywny Wrocław”. Wykłada na ASP we Wrocławiu (Katedra Scenografii).
Katarzyna Leks urodziła się w 1995. Absolwentka scenografii na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Tworzyła scenografię i kostiumy do spektakli w teatrach lalkowych i dramatycznych: w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, Olsztyńskim Teatrze Lalek, Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu, Opolskim Teatrze Lalki i Aktora, Teatrze Slovensko Mladinsko w Lublanie, razem z wrocławskimi teatrami Układ Formalny i Kombinat, w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Pracowała między innymi z Weroniką Szczawińską, Martą Streker, Agnieszką Błaszczak i Katarzyną Dudzic-Grabińską. Realizowała kostiumy i projekty scenografii do wielu spektakli w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu w ramach współpracy uczelni artystycznych Wrocławia. Zajmuje się także rysunkiem i grafiką.
Magdalena Gorwa jest studentką drugiego roku studiów magisterskich na kierunku kompozycja i teoria muzyki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Cezarego Duchnowskiego i Pawła Hendricha. Od 2019 należy do Koła Młodych ZKP, a także do Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Jest laureatką krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich. Najważniejsze z nich to: I nagroda w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim organizowanym przez The New Symphony Vienna, nagroda główna w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Kaliszu, III nagroda ex aequo w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim UFM w Warszawie. W 2019 jej utwór otrzymał rekomendację Krajowego Jury PTMW do wykonania podczas Festiwalu ISCM World Music Days w Nowej Zelandii. Od 2016 stale współpracuje ze środowiskiem teatralnym, a spektakle z jej muzyką były wystawiane w takich teatrach, jak: Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatr Tęcza w Słupsku, Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu, Akademii Teatralnej w Warszawie Filii w Białymstoku. Od 2019 jest kompozytorem Teatru Aczemu, założonego przez Małgorzatę Pilczuk, który promuje literaturę dziecięcą w Polsce. Tworzy również elektroniczną muzykę eksperymentalną, a w ramach współpracy ze studentami Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu współtworzy projekty audiowizualne.
Teresa Kowalik jest absolwentką Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Zadebiutowała w 2016 na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w spektaklu Marty Streker „Tragedia Coriolanusa”. W grudniu 2016 zagrała w spektaklu „Niebo” w reż. Chrisa Baldwina na ceremonii zamknięcia Europejskiej Stolicy Kultury we Wrocławiu. Od grudnia 2018 współpracuje z Teatrem Pinokio w Łodzi przy spektaklach „Chłopcy z Placu Broni” i „Balladyny i romanse” w reż. Konrada Dworakowskiego oraz „Ronja”, córka zbójnika” w reż. Karoliny Maciejaszek. W marcu 2019 miał miejsce jej debiut w Teatrze Polskiego Radia w słuchowisku „Miłość – czysta u kąpieli morskich” w reż. Jerzego Machowskiego. W lutym 2020 zagrała w spektaklu Karoliny Maciejszek „Rutka” w Teatrze Arlekin w Łodzi i w polskiej wersji musicalu „Tomek i przyjaciele” na podstawie holenderskiej produkcji Teatru Van Hoorne Entertainment. Obecnie realizuje projekt muzycznych interpretacji utworów Hanki Ordonówny oraz tworzy własne kompozycje muzyczne.
Anna Wieczorek ur. w 1992 r., aktorka, dramaturg, reżyser. Od 2018 związana na stałe z Opolskim Teatrem Lalki i Aktora. Absolwentka aktorstwa wrocławskiej filii AST im. S. Wyspiańskiego w Krakowie oraz filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zdobyła główną nagrodę aktorską na 29. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za rolę Zagubionego Chłopca (OTLiA, reż. P. Passini). Jest autorką sztuk dla dzieci i młodzieży wystawianych w teatrach w całej Polsce (m. in. „Złota”, „Kazuko. Baśń japońska”, „Uciec od rozpaczy. Życie romantyczne zamknięte w monodramie”). Od 2021 r. czynnie działa w Teatrze na Faktach, gdzie współtworzyła kilka projektów teatralnych („W sieci”, „Historja”, „Bliskie ballady i dalekie romanse”). W lutym 2023 roku wyreżyserowała spektakl „Troja. Wojny nie będzie!” na podstawie własnego scenariusza, zrealizowanego w ramach stypendium Młoda Polska w OTLiA. Scenariusz do tej sztuki został zakwalifikowany do półfinału 16. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.
Piotr Starczak jest dyplomantem aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Występował m.in. w spektaklach „Smacznego, proszę wilka!” w reż. Katarzyny Hory, „Rysz///ard” w reż. Ady Tabisz, „Burza” w reż. Nataszy Sołtanowicz.
Występują: Teresa Kowalik, Anna Wieczorek, Piotr Starczak
Reżyseria: Dorota Bator
Dramaturgia: Dorota Bator, Krzysztof Kopka
Scenografia, kostiumy, formy: Kasia Leks
Konsultacje muzyczne: Magdalena Gorwa
Wiolonczela: Filip Turkowski
Warstwa muzyczna: Teresa Kowalik, Piotr Starczak, Filip Turkowski
Premiera: 24 lutego 2021, Instytut Grotowskiego
Czas trwania: 80 min
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach” oraz w ramach projektu „Opowiadacze” Doroty Bator.