Historja

Dorota Bator jest studentką V roku reżyserii na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu. Absolwentka rocznego kursu filmowego w Wajda School & Studio w Warszawie. Reżyserka spektakli m.in. „Kaczątko”, „Ojczyzna” Krystyny Miłobędzkiej, „Dlaczego płaczecie” Philippe’a Dorina, „Ona” na podstawie jednoaktówek Antona Czechowa w Teatrze Ad Spectatores; „Płetwal 52” w ramach Konkursu Off na 39. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu; współreżyserowała spektakl dokumentalny „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” w ramach projektu „Teatr na faktach” prowadzonego przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza w Instytucie Grotowskiego.

Otrzymała nominację w konkursie filmowym Screen & Sound Fest Let’s See The Music za film wykonany metodą poklatkową „Gliding Beyond”. Zrealizowała film dokumentalny „W zgodzie”, który premierę miał w 2020 roku na 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym w sekcji Panorama Polskiego Dokumentu.

Krzysztof Kopka mieszka we Wrocławiu. Z wykształcenia teatrolog. Reżyser m.in. „Koriolana” uznanego za najlepszy spektakl szekspirowski sezonu 1998/1999 oraz polsko-rosyjskiego spektaklu „1612” (Teatr Ad Spectatores/Teatr.doc) nagrodzonego na gdyńskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port. Tłumacz z rosyjskiego, przełożył kilkanaście dramatów twórców z kręgu „nowej dramy”. W wydawnictwie słowo/obraz terytoria wydał antologię współczesnego dramatu rosyjskiego „Lepsi!”. Imał się różnych zawodów, obecnie jest dramaturgiem (m.in. współautorem „Ballady o Zakaczawiu” ) i scenarzystą (filmy: „80 milionów”, „Fotograf”; seriale „Głęboka woda”, „Komisja morderstw”). Wykłada na ASP we Wrocławiu (Katedra Scenografii).

Katarzyna Leks urodziła się w 1995. Absolwentka scenografii na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Tworzyła scenografię i kostiumy do spektakli w teatrach lalkowych i dramatycznych: w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, Olsztyńskim Teatrze Lalek, Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu, Opolskim Teatrze Lalki i Aktora, Teatrze Slovensko Mladinsko w Lublanie, razem z wrocławskimi teatrami Układ Formalny i Kombinat, w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu. Pracowała między innymi z Weroniką Szczawińską, Martą Streker, Agnieszką Błaszczak i Katarzyną Dudzic-Grabińską. Realizowała kostiumy i projekty scenografii do wielu spektakli w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu w ramach współpracy uczelni artystycznych Wrocławia. Zajmuje się także rysunkiem i grafiką.

Magdalena Gorwa jest studentką drugiego roku studiów magisterskich na kierunku kompozycja i teoria muzyki w Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie Cezarego Duchnowskiego i Pawła Hendricha. Od 2019 należy do Koła Młodych ZKP, a także do Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Jest laureatką krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich. Najważniejsze z nich to: I nagroda w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim organizowanym przez The New Symphony Vienna, nagroda główna w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Kaliszu, III nagroda ex aequo w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim UFM w Warszawie. W 2019 jej utwór otrzymał rekomendację Krajowego Jury PTMW do wykonania podczas Festiwalu ISCM World Music Days w Nowej Zelandii. Od 2016 stale współpracuje ze środowiskiem teatralnym, a spektakle z jej muzyką były wystawiane w takich teatrach, jak: Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatr Tęcza w Słupsku, Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filii we Wrocławiu, Akademii Teatralnej w Warszawie Filii w Białymstoku. Od 2019 jest kompozytorem Teatru Aczemu, założonego przez Małgorzatę Pilczuk, który promuje literaturę dziecięcą w Polsce. Tworzy również elektroniczną muzykę eksperymentalną, a w ramach współpracy ze studentami Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu współtworzy projekty audiowizualne.

Teresa Kowalik jest absolwentką Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Zadebiutowała w 2016 na deskach Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu w spektaklu Marty Streker „Tragedia Coriolanusa”. W grudniu 2016 zagrała w spektaklu „Niebo” w reż. Chrisa Baldwina na ceremonii zamknięcia Europejskiej Stolicy Kultury we Wrocławiu. Od grudnia 2018 współpracuje z Teatrem Pinokio w Łodzi przy spektaklach „Chłopcy z Placu Broni” i „Balladyny i romanse” w reż. Konrada Dworakowskiego oraz „Ronja”, córka zbójnika” w reż. Karoliny Maciejaszek. W marcu 2019 miał miejsce jej debiut w Teatrze Polskiego Radia w słuchowisku „Miłość – czysta u kąpieli morskich” w reż. Jerzego Machowskiego. W lutym 2020 zagrała w spektaklu Karoliny Maciejszek „Rutka” w Teatrze Arlekin w Łodzi i w polskiej wersji musicalu „Tomek i przyjaciele” na podstawie holenderskiej produkcji Teatru Van Hoorne Entertainment. Obecnie realizuje projekt muzycznych interpretacji utworów Hanki Ordonówny oraz tworzy własne kompozycje muzyczne.

Anna Wieczorek na co dzień jest aktorką Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. W wolnych chwilach również dramaturgiem. Ukończyła aktorstwo na Wydziale Lalkarskim w Akademii Sztuk Teatralnych Filii we Wrocławiu. Wcześniej zakończyła swoją przygodę z filologią polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kocha teatr, ale nigdy nie zapomina o literaturze. Grała w spektaklach Pawła Passiniego: „Widma” (NFM, 2017), rolę Hekabe w „Teraz wszystkie dusze razem…” (AST Filia we Wrocławiu, 2017) i Zagubionego Chłopca w „Zagubionym chłopcu” (Opolski Teatr Lalki i Aktora, 2018), a także w rodzimym teatrze: Mariana Pinedę w „Zranionym jeleniu” w reżyserii Joana Baixasa, Anne Frank w „Dzienniku Anne Frank” w reżyserii Mariana Pecka, Tulka w spektaklu „Niedoparki” w reżyserii Pawła Aignera oraz Alicję w „Alicji w Krainie Czarów” w reżyserii Konrada Dworakowskiego. Jest autorką licznych tekstów i adaptacji dla dzieci i dorosłych: „Ponyo”, „Jeszcze…”, „i”, „TAK!”, „płetwal 52”, „Koniec bajki”, „Aria/Dna”, „Nie tak”, „(po)wstania”, „Kazuko. Baśń japońska”, „Ktoś więcej”, „(Naj)nowsza ewangelia”. Prowadzi autorskie warsztaty literacko-teatralne „Spotkania (nie)możliwe” w Opolskim Teatrze Lalki i Aktora. Zdobywczyni głównej nagrody aktorskiej na 29. Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za rolę Zagubionego Chłopca.

Piotr Starczak jest dyplomantem aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Występował m.in. w spektaklach „Smacznego, proszę wilka!” w reż. Katarzyny Hory, „Rysz///ard” w reż. Ady Tabisz, „Burza” w reż. Nataszy Sołtanowicz.