Aktualnie jesteś: Teatr na Faktach / Atypowo
III edycja konkursu na dokumentalne czytanie performatywne
Wyniki III konkursu na dokumentalne czytanie performatywne
Jury III konkursu na dokumentalne czytanie performatywne – Agnieszka Bresler, Grzegorz Chojnowski, Urszula Glensk, Alina Szeptycka i Wojtek Ziemilski – podczas IV Festiwalu Teatru na Faktach wyłoniło zwycięzców, których tekst zostanie wystawiony na scenie Instytutu Grotowskiego w przyszłym sezonie.
Nagroda Główna trafiła do Tomasza Borczyka i Carlosa Tuñóna za czytanie „7 pudełek”, których wyróżniono m.in. za siłę pomysłowości, koncepcję wizualną, potencjał wizualności oraz uchwycenie doświadczenia współczesnego nomady.
Nagroda Pełnomocniczki Prezydenta Wrocławia ds. Równego Traktowania Aliny Szeptyckiej oraz Nagroda Publiczności powędrowały do Aliny Sarnackiej, Rimmy Tyshkevych i Aliny Kostiukovej za czytanie pt. „Inwazja”. To opowieść o sekworkerkach żyjących w kraju ogarniętym wojną, które walczą, by przetrwać, i które znajdują w sobie tyle siły, by wreszcie stanąć po swojej stronie. To także historia mówiąca o tym, że ciało kobiety nie należy do niej samej, ale wciąż jest uwikłane w patriarchalny porządek i wynikającą z niego politykę.
Finaliści III konkursu na dokumentalne czytanie performatywne
Znamy już tytuły ośmiu czytań, które zostaną zaprezentowane podczas III konkursu na dokumentalne czytanie performatywne.
Oto one:
- „Matwórczyni” Yany Alekseenko
Czytanie o kobiecie, która jest matką i twórczynią. Gotowanie zupy i akt twórczy stają się częścią tego samego procesu. - „7 pudełek” Tomasza Borczyka i Carlosa Tuñóna
Opowieść o naszej relacji z przedmiotami, o wspomnieniach, przeprowadzkach i życiu nomadzkim, do którego mniej lub bardziej zmuszeni są przedstawiciele i przedstawicielki pokolenia, którego nie stać na mieszkania i domy. - „My na warsztacie” Doroty Brauntsch i Sandry Staletowicz
Czytanie o budowie Nowych Tych, w którym mapy i architektura przeplatają się z obrazami polskiego społeczeństwa oraz opisem ambicji architektek i architektów tworzących nowe miasta. - Nie chcę tu być” Łucji Lange
Czytanie o matce, której nastoletnia córka popełniła samobójstwo. Historia ukazująca dramat rodzica po śmierci dziecka.
Czytanie nie odbędzie się z powodów niezależnych od organizatorów - „Opiekuńcze więzienie” Vasylyny Martseniuk
Opowieść o tym, jak ukraińskie rodziny radzą sobie z opieką nad osobami starszymi w warunkach wojny. - „Eden Open Source” Moniki Popiel
Wielozmysłowe, interaktywne czytanie performatywne eksplorujące temat wstydu. - „Zabawa na działce” Jana Saraty
Podróż do granic cielesności, samotności i euforycznych uniesień. Bohaterowie poprzez fragmentaryczne, intymne rozmowy odsłaniają mechanizmy budowania relacji w subkulturze chemseksu. - „Inwazja” Aliny Sarnackiej, Rimmy Tyshkevych i Aliny Kostiukovej
Historia o seksworkerkach żyjących w kraju ogarniętym wojną.
Jury – Agnieszka Bresler, Grzegorz Chojnowski, Urszula Glensk, Alina Szeptycka, Wojtek Ziemilski – wyłoni zwycięzcę, którego tekst zostanie wystawiony na scenie Instytutu Grotowskiego w przyszłym sezonie.
Instytut im. Jerzego Grotowskiego i Teatr na Faktach ogłaszają III edycję konkursu na dokumentalne czytanie performatywne.
Wybrane czytania zostaną przedstawione na scenie podczas IV Festiwalu Teatru na Faktach w czerwcu 2025 roku. Zwycięzca będzie miał możliwość stworzenia spektaklu opartego na scenariuszu czytania w przyszłym sezonie artystycznym.
Do 23.05.2025 można zgłaszać propozycje dokumentalnych czytań performatywnych – eksplikacje, fragmenty scenariuszy, gotowe scenariusze lub nagrania wideo. Na podstawie przesłanych zgłoszeń zostanie wyłonionych ośmioro finalistów, którzy będą mogli przygotować czytanie i zaprezentować je na scenie Instytutu Grotowskiego w niedzielę 29.06.2025 podczas IV Festiwalu Teatru na Faktach. Finaliści będą mieli określony budżet i czas na realizację swojego projektu.
Interesuje nas dokumentalność rozumiana szeroko – jako pole poszukiwań, w którym rzeczywistość spotyka się z formą teatralną, pozwalającą na uruchomienie nowego spojrzenia na otaczający nas świat. Czekamy na propozycje bazujące na metodzie verbatim i metodach pokrewnych, ale także na innych oryginalnych podejściach do dokumentu możliwych do zaprezentowania na scenie teatralnej. Szczególnie zależy nam na historiach i zjawiskach społecznych, które nie zawsze są obecne na pierwszych stronach gazet i które są mocno zakotwiczone w konkrecie.
Czytania podczas festiwalu zostaną zaprezentowane przed publicznością na miejscu i online, a oceni je jury składające się z artystów/artystek teatralnych, dziennikarzy/ dziennikarek, aktywistów/aktywistek oraz pisarzy/pisarek.
Warunki konkursu i wszelkie szczegóły można przeczytać w regulaminie konkursu.
Formularz zgłoszeniowy
Agnieszka Bresler jest aktorką, reżyserką, pedagożką teatralną i działaczką społeczną, która teatr postrzega jako narzędzie zmiany społecznej.
Absolwentka studiów aktorskich MA Acting na Manchester Metropolitan University w Anglii. Ukończyła także studia w Adam Smith College w Szkocji na kierunku Physical Theatre Practice. Inicjatorka i prezeska Stowarzyszenia Kobietostan, wrocławskiej organizacji równościowej. Wieloletnia wiceprezeska wrocławskiej Fundacji Jubilo. Inicjatorka i współtwórczyni wielu projektów kulturalno-społecznych, w tym założycielskiego projektu Kobietostan, Odkluczanie Fundacji Jubilo (prowadzonego na terenie Zakładu Karnego nr 1 we Wrocławiu) oraz pierwszego w Polsce Centrum Sztuki Osadzonych. Reżyserka licznych spektakli, prezentowanych i nagradzanych na ogólnopolskich konkursach i przeglądach, realizowanych z różnymi społecznościami (m.in. z osobami z niepełnosprawnościami, w kryzysie życiowym), w zakładach karnych i poprawczych. Laureatka nagrody 30 Kreatywnych Wrocławia w kategorii Sztuka/Design (2018). Wrocławianka Roku 2025 w kategorii działalność artystyczna – twórczynie.
Grzegorz Chojnowski jest dziennikarzem, publicystą, z wykształcenia anglista i polonista. Uhonorowany ministerialną odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej. Od 2002 roku pracuje w Radiu Wrocław, wcześniej, od 1994 roku, w TVP. Szef cyfrowego Radia Wrocław Kultura. Od 2004 roku współpracuje z Uniwersytetem Wrocławskim jako wykładowca dziennikarstwa. Jest autorem monografii „Alain Bernard. Polski rozdział” (2010) oraz wywiadu-rzeki „Ostatki Jana Stanisława Witkiewicza” (2020). Recenzent teatralny, juror konkursów teatralnych i muzycznych, członek Akademii Fonograficznej przyznającej Fryderyki w kategorii muzyka poważna.
Urszula Glensk jest profesorką Uniwersytetu Wrocławskiego, badaczką literatury dokumentalnej, wykładowczynią w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej. Laureatka nagrody naukowej Prezesa Rady Ministrów. Autorka m.in. książek: „Historia słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu (1918–1939)”, za którą otrzymała Nagrodę Historyczną „Polityki”, oraz „Hirszfeldowie. Zrozumieć krew”, nominowanej do Nagrody Literackiej Nike, a także wyróżnionej Nagrodą Młodzieżowych Klubów Historycznych im. Kazimierza Moczarskiego i Nagrodą Specjalną Leopoldina. Współpracuje z „Notatnikiem Teatralnym”. W latach 2019–2021 członkini Jury Nagrody Literackiej Europy Środkowej Angelus. Aktualnie zasiada w Kapitule Poznańskiej Nagrody Literackiej. Założyła Fundację „No Border” w reakcji na sytuację na granicy polsko-białoruskiej w roku 2021. Jej artykuły o katastrofie humanitarnej na Podlasiu ukazywały się m.in. w czasopismach „The Guardian”, „The Observer” i „Politico”.
Alina Szeptycka jest polonistką, trenerką antydyskryminacyjną, aktywistką. Ukończyła Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Obecnie pełni funkcję Pełnomocniczki Prezydenta Wrocławia ds. Równego Traktowania, jest też współprzewodniczącą Wrocławskiej Rady ds. Równego Traktowania oraz członkinią Wrocławskiej Rady Kobiet. Od ponad 10 lat zaangażowana społecznie na rzecz kobiet, osób LGBT+, osób z niepełnosprawnościami. Założycielka Stowarzyszenia Kultura Równości – organizatora Wrocławskich Marszów Równości i centrum społeczności LGBT+, w którym koordynowała wieloletnie projekty w obszarze praw człowieka, zajmowała się edukacją równościową i rzecznictwem. Członkini Rady Fundacji Katarynka działającej na rzecz dostępności kultury dla osób z niepełnosprawnościami. Ma doświadczenie pracy w publicznym liceum, instytucjach kultury i sektorze pozarządowym.
Wojtek Ziemilski jest performerem, reżyserem, artystą multimedialnym. Współpracuje z Teatrem Komuna Warszawa od 2010 roku. Jego teatr wymyka się klasyfikacjom. Artysta działa w obszarze sztuk performatywnych, na styku prawdy i fikcji. Łączy elementy teatru dokumentalnego, performansu, instalacji multimedialnych. Poza Teatrem Komuna Warszawa realizował projekty m.in. w Nowym Teatrze i Teatrze Studio. Brał udział w najważniejszych festiwalach sztuk performatywnych w Polsce i na świecie.
