Literowanie luk każdej codzienności

Julian Tuwim „Abecadło”:

Abecadło z pieca spadło,

O ziemię się hukło,

Rozsypało się po kątach,

Strasznie się potłukło:

I – zgubiło kropeczkę,

H – złamało kładeczkę,

B – zbiło sobie brzuszki,

A – zwichnęło nóżki,

O – jak balon pękło,

aż się P przelękło.

T – daszek zgubiło,

L – do U wskoczyło,

S – się wyprostowało,

R – prawą nogę złamało,

W – stanęło do góry dnem

i udaje, że jest M.

Zastanawialiście się czasem co by było, gdyby duża litera D straciła wielki brzuch, a skręt litery S byłby niewiadomą, rzędu matematycznego trójmianu. Jeśli w tej sytuacji uda wam się stworzyć podstawowe słowo – np. oko lub dom, to i tak kaligraficzne wykreślenie owych słów płynnym ruchem byłoby krzywe i nieforemne. Linie zeszytu, w którym piszecie trudniłaby każdą próbę, bo linie tworzą fale Dunaju i wasz komunikat staje się nieczytelny… Nie mówiąc już o rozumieniu słów usłyszanych, bo owe słowa stają się słowami języków puszczy amazońskiej – do niczego nie podobne…. Kiedy próbujesz wypowiedzieć to dziwactwo zamieniasz się w stwora z innej galaktyki”„ I jak w tym świecie żyć „„?”„

A trzeba żyć. Przestawiłam wam tylko jeden z rodzajów afazji poudarowej lub rozwojowej (ten drugi objawia się głównie w artykulacji oraz nazywaniu zjawisk i ich rozumieniu). Ja niestety doświadczyłam afazji poudarowej [w] wyniku pęknięcia tętniaka i dwóch udarów. Jednak nie chcę się koncertować na doświadczeniu choroby jako takiej, tylko możliwości wyjścia z tak opresyjnej sytuacji jaką jest afazja. Proszę pamiętać, że udar to choroba cywilizacyjna, więc dotyka nie tylko starych ludzi ale też młodych, a ja jestem tego 100% tego przykładem. Zrozumienie afazji jest trudne, bo każdy ją w nieco inny sposób przeżywa i odczuwa. Co jest pewne to to, że ludzie z afazją bardziej czują niż wiedzą – więc kiedy spotkasz Afazjanina nastaw się na cierpliwość słuchania, bo my Afazjanie jesteśmy jak Drzewcy/Entowie z „Władcy Pierścieni” Tolkiena – wypowiedzenie słowa jest dla nas szczególnie trudnie i wydłużone niemiłosiernie w czasie.

Między innymi z tego powodu – zrozumienia własnej cierpliwości, stworzyłam warsztaty o tworzeniu trudnych słów w Czcionce Brakującej. Skonstruowałam ją na podstawie doświadczenia braku w kodzie komunikacji. Prosta, prawie nie widoczna lina, kierunkuje odbiorców w świat konstrukcji liter i słów – również w świat awangardy i Władysława Strzemińskiego, który stworzył alfabet brakujący tylko formalnie – estetyka w tym przypadku była nadrzędna. Dla mnie możliwość komunikacji jest kluczowa.

Spróbujcie zatem na podstawie elementów Czcionki Brakującej stworzyć słowa, których wielu z was nie zna. Dopiero przy stworzeniu słowa – dostajecie definicje – to nagroda)))) Można również stworzyć zawody – podzielić się ma grupy i w przedziale 10 min spróbować skonstruować słowa. Grupa, która w czasie przewidzianym skonstruuje słowa wygrywa – a nagrodą są definicje))))

Drugim, niezwykle prostym ćwiczeniem jest gra, która w bardzo zwykły sposób ujawnia nasze braki w koncentracji, pamięci i uwagi. Jednoczenie uwrażliwia nas wszystkich na problemy poznawcze ludzi z chorobami neurologicznymi. Spróbujcie zrobić w grupie 5/6 osób proste ćwiczenie a zrozumiecie na czy polega problem:

grupa zbiera się w koło, wybrana osoba wchodzi do środka koła. WŁĄCZANA JEST GŁOŚNA, ENERGERYCZNA MUZYKA – osoby tworzące koło, muszą zastanowić się nad istotnym, szczegółowym komunikatem, który mają opowiedzieć osobie stojącej w kole. Muzyka się kończy – w tym momencie każdy mówi do osoby w środku; osoba z koła musi zapamiętać i wypowiedzieć jak najwięcej szczegółów z haseł, które zostały wypowiedziane. Im bardziej abstrakcyjne tematy, tym trudniej zapamiętać istotę.

Życzę wam cierpliwości i uwagi na szczegóły rzeczywistości, bo to one kryją najwięcej piękna))))*
Karolina Wiktor

*Pisownia oryginalna