Spektakl dokumentalny w reż. Ady Tabisz
W ramach Teatru na Faktach
pt.–sob. 4–5.04.2025, 19.00
Sala Teatru Laboratorium Instytutu Grotowskiego
Czas trwania: 70 minut
Bilety: 30/40 PLN
„Polskę zalała fala pastelowych zarodków. Są na wielkoformatowych bilbordach, citylightach i niemal na każdym przystanku komunikacji miejskiej. Niektóre przedstawiają się jako dzieciątko Jezus, inne zapewniają mnie, że «mam wybór» lub że «mi ufają» i są «ode mnie zależne». Tych milczących, w obliczu ideologicznej wojny polsko-polskiej, pozostało niewiele. Jadąc gdziekolwiek każdego dnia nie ma możliwości, abym nie zobaczyła tych plakatów mniej niż 5 lub nawet 10 razy. I za każdym razem chce mi się płakać. Bo moje 3 zarodki: 1 mm, 0,5 mm, 3 mm zostały poronione. I nic nie zależało ode mnie”.
Spektakl dokumentalny na podstawie wywiadów przeprowadzonych z kobietami, które doświadczyły poronienia, które chciały dokonać pochówku swojego dwumilimetrowego dziecka, ale bez księdza i „pokropku” się nie dało. O tych, które nie chciały, aby ich „wyskrobiny” wbrew ich woli trafiły do grobowca dzieci utraconych. O tych, które po stracie dziecka płakały za długo lub za krótko. O tych, które modliły się, aby ich ciężko uszkodzone zarodki obumarły same, albo żeby, mimo wszystko, nie umierały nigdy. O nich i innych matkach wyklętych. Wyklętych, czyli tych, o których się nie mówi, bo ważniejsze są ich zarodki.
Ada Tabisz jest reżyserką, animatorką, działaczką społeczną, producentką. Studentka V roku reżyserii teatru lalek na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu, (w tym jeden rok na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze). Jej spektakl „nie-walentynki” został nagrodzony honorowym wyróżnieniem na 10. Forum Młodej Reżyserii. Spektakl „Hercia” zdobył II nagrodę na Sopockich Konsekwencjach Teatralnych w 2019, natomiast „RYSZ///ARD” prezentowany był na 23. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w nurcie OFF. Asystentka reżysera Marcina Libera przy spektaklu dla dzieci „Motyl” we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz „Planeta małp” w Teatrze Polskim w Podziemiu. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie „Teatru na faktach” (jednego z głównych programów Instytutu Grotowskiego). W ramach jego działalności tworzyła oraz współtworzyła cztery spektakle dokumentalne: „Hercia”, „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” (nagroda na XX Festiwalu Teatralnym „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, nagroda WARTO przyznawana przez wrocławską „Gazetę Wyborczą”), „Matki wyklęte” (prezentowane na 11. Forum Młodej Reżyserii), „Oczy matki” (w ramach projektu „Bohater.dok” realizowanego z okazji obchodów Roku Różewicza). Od lat zaangażowana w działalność kulturalną Wrocławia, pracowniczka działu programowego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w obszarze sztuk performatywnych oraz literatury. Instruktorka licznych warsztatów teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Pasjonatka fotografii teatralnej. Obecnie koordynatorka pracy artystycznej w Teatrze Polskim w Podziemiu.
Magdalena Gładysiewicz to absolwentka aktorstwa na Wydziale Lalkarskim w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu oraz grafiki na Uniwersytecie SWPS, Akademii Praktyk Teatralnych Gardzienice, Studium Animatorów Kultury Skiba we Wrocławiu oraz Liceum Plastycznego w Szczecinie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia na rok akademicki 2020/2021. Od trzech sezonów związana z projektem „Teatr na faktach” w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, gdzie zrealizowała trzy spektakle: „Tutaj kobiety palą się lepiej”, „Matki wyklęte” oraz „Hercia”, za który wraz z resztą twórców otrzymała Średnią Konsekwencję Teatralną na festiwalu Sopockie Konsekwencje Teatralne. W roku 2019 wraz z nieformalną grupą studencką Teatr R3 wyprodukowała spektakl ,,RYSZ///ARD”, zaproszony na trójmiejski Szekspir Off oraz Międzynarodowy Festiwal Teatrów Niezależnych Pro Contra w Szczecinie.
Naukę w Akademii zwieńczyła spektaklem ,,Golem” w reż. Konrada Dworakowskiego, za rolę w którym otrzymała wyróżnienie na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Na dużej scenie zadebiutowała w spektaklu „Lalka” w reż. Piotra Ratajczaka w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Obecnie współpracuje z Teatrem Miniatura w Gdańsku. Zrealizowała projekty scenograficzne do takich sztuk jak „Nie-walentynki”, „Matki wyklęte” oraz oprowadzaniu performatywnym po willi Karpowiczów w reż. Ady Tabisz. W sierpniu 2021 roku za swój pierwszy performance „To nie miejsce i czas na samotność”, wraz z Moniką Reks otrzymała Grand PRIX na Imagination Festiwal. Pasjonatka sztuk wizualnych i designu.
Katarzyna Górska jest absolwentką aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu. Wieloletnia instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego, liderka programu „Profilaktyka a Ty” przy Komendzie Głównej Policji w Warszawie, w ramach którego współorganizowała i wystawiała spektakle grupy teatralnej „Tadaam”, prezes Stowarzyszenia Teatralny Świat. Ukończyła I stopień Państwowej Szkoły Muzycznej w Łomży w klasie fletu poprzecznego. Posiada ukończony kurs pedagogiczny. Regularnie organizuje i prowadzi warsztaty teatralne w przedszkolach, dla dzieci i młodzieży szkolnej. Wielokrotna laureatka konkursów muzycznych, wokalnych oraz recytatorskich. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego za osiągnięcia artystyczne.
Marcelina Kieres to absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim. Ukończyła również Lart StudiO w Krakowie oraz Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu, dyplom zawodowy obroniła w roku 2014. Przed szkołą teatralną debiutowała na deskach Kaliskiego Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w spektaklu „Rewizor” w reż. Norberta Rakowskiego. Podczas studiów była zaangażowana w liczne projekty artystyczne. W 2019 roku powstała nieformalna grupa teatralna R3, której jest częścią. Ze spektaklem „RYSZ///ARD” grupa wzięła udział w festiwalach: Pro Contra w Szczecinie i SzekspirOFF w Gdańsku. Jest dumna z podjęcia pracy na scenie w języku migowym w spektaklu „Laboratorium powietrza” w reż. Moniki Reks. Spektakl przeznaczony jest dla dzieci niesłyszących oraz słyszących. Ze spektaklem „Kiedy Króla boli ząb” w reż. Moniki Reks uczestniczyła w Forum Młodej Reżyserii w Krakowie oraz na festiwalu Metaformy we Wrocławiu. W 2020 roku po obronie dyplomu aktorskiego: indywidualnego oraz grupowego, podjęła współpracę z Fundacją Olgi Tokarczuk w projekcie performatywnym „W moim domu mieszkał…” oraz pracę ze stowarzyszeniem „Spiżarnia FAN” gdzie współtworzyła bajki dla dzieci. Poza sceną teatralną próbuje swoich sił również przed kamerą, ostatnio zagrała w filmie „Blockchain” w reż. Łukasza Konopki. Często powtarza: „Zbyt długą drogę przeszłam, żeby teraz zrezygnować”.
Piotr Starczak jest absolwentem Wydziału Lalkarskiego wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jest aktorem Wrocławskiego Teatru Lalek. Od kilku lat bierze udział w projektach teatralnych powstających w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach Teatru na faktach.
W spektaklu wykorzystano wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny „Wszystko, co będę miała”.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na Faktach”.
pt. 4.04.2025, 19.00
sob. 5.04.2025, 19.00