Spektakl dokumentalny w reż. Ady Tabisz w ramach „Teatru na faktach”
„Polskę zalała fala pastelowych zarodków. Są na wielkoformatowych bilbordach, citylightach i niemal na każdym przystanku komunikacji miejskiej. Niektóre przedstawiają się jako dzieciątko Jezus, inne zapewniają mnie, że «mam wybór» lub że «mi ufają» i są «ode mnie zależne». Tych milczących, w obliczu ideologicznej wojny polsko-polskiej, pozostało niewiele. Jadąc gdziekolwiek każdego dnia nie ma możliwości, abym nie zobaczyła tych plakatów mniej niż 5 lub nawet 10 razy. I za każdym razem chce mi się płakać. Bo moje 3 zarodki: 1 mm, 0,5 mm, 3 mm zostały poronione. I nic nie zależało ode mnie”.
Spektakl dokumentalny na podstawie wywiadów przeprowadzonych z kobietami, które doświadczyły poronienia, które chciały dokonać pochówku swojego dwumilimetrowego dziecka, ale bez księdza i „pokropku” się nie dało. O tych, które nie chciały, aby ich „wyskrobiny” wbrew ich woli trafiły do grobowca dzieci utraconych. O tych, które po stracie dziecka płakały za długo lub za krótko. O tych, które modliły się, aby ich ciężko uszkodzone zarodki obumarły same, albo żeby, mimo wszystko, nie umierały nigdy. O nich i innych matkach wyklętych. Wyklętych, czyli tych, o których się nie mówi, bo ważniejsze są ich zarodki.
Wydarzenia towarzyszące spektaklowi
wt. 8.11.2022, 17:00–20:00
Czytelnia im. Ludwika Flaszena
Wsparcie kobiet i ich rodzin po doświadczeniu poronienia
Warsztaty dla studentów psychologii prowadzone przez Agnieszkę Burcon
Warsztaty dla studentów psychologii i kierunków medycznych, podczas których uczestnicy dowiedzą się, jak rozmawiać i udzielać wsparcia kobietom, które doświadczyły poronienia oraz ich bliskim. Omówiony zostanie również proces żałoby, specyfika poszczególnych jej etapów oraz rola psychologa podczas każdego z nich. Uczestnicy będą mieli szansę pracować metodą dramy i pogłębiać swoje umiejętności w praktyce.
Wstęp na warsztaty jest bezpłatny, obowiązują zapisy: https://forms.gle/evWFZeNDaL5XppPa9
Agnieszka Burcon – członkini zespołu psychologów konsultujących pacjentów klinik Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu, absolwentka wrocławskiego oddziału Uniwersytetu SWPS, ze specjalnościami z psychologii klinicznej oraz psychologii zarządzania i marketingu. Od 2013 roku w toku certyfikacji na terapeutę poznawczo-behawioralnego w centrum CBT w Warszawie. Posiada doświadczenie w pracy z pacjentami z całego spektrum zaburzeń: od terapii uzależnień, poprzez zaburzenia osobowości, a skończywszy na PTSD. Współprowadząca grupy dla rodzin po stracie dziecka (w okresie okołoporodowym, a także poronień na każdym etapie ciąży). Członkini Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej, należącego do European Association for Behavioural and Cognitive Therapies (EABCT).
śr. 9.11.2022, 17:00–20:00
Instytut Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium
Dla mam z córkami
Warsztaty prowadzone przez Aleksandrę Pulcer
Warsztaty dla mam z córkami, podczas którego uczestniczki będą miały szansę pogłębić swoją relację, przyglądając się wspólnie swoim emocjom i potrzebom. Porozmawiamy na tematy związane z kobiecością i jej międzypokoleniowym przekazem. Warsztaty będą zawierały elementy pracy z ciałem oraz ćwiczeń psychologicznych. Prosimy o zabranie wygodnego stroju i butelki wody.
Wstęp na warsztaty jest bezpłatny, obowiązują zapisy: https://forms.gle/qPH8Qozw8K5qEMSC7
Aleksandra Pulcer – psycholożka, aktualnie zawodowo związana z jednym z wrocławskich liceów, gdzie prowadzi wsparcie indywidualne dla młodzieży i dorosłych. W ramach kolektywu Spółdzielnia OdRzeczy, współtworzy spektakl „Matki wyklęte” oraz towarzyszące im wydarzenia w Instytucie Grotowskiego, którego celem jest wsparcie kobiet i poszerzanie wiedzy na temat poronienia. Prowadzi warsztaty rozwojowe dla kobiet na podstawie książki „Podróż Bohaterki” Maureen Murdock. W latach 2018–2019 pracowała jako psycholożka w Szkole Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie, z którą zawodowo związana jest do dziś. Współtworzyła projekty psychoedukacyjne, m.in. „Uwolnij Emocje!” w Fundacji Impossible czy „Uporządkuj swoje myśli na wiosnę” Stowarzyszenia Gwiazda Polarna. Od 2015 uczęszcza na warsztaty wrocławskiego Teatru Ej.Aj., z zespołem którego tworzyła spektakle teatralne i performanse.
pt. 11.11.2022, 20:00–21:00
Instytutu Grotowskiego, Sala Teatru Laboratorium
Dlaczego poronienie jest nadal tematem tabu? Jak wspierać kobiety po stracie dziecka?
Wykład dr Doroty Chmielewskiej-Łuczak
Dorota Chmielewska-Łuczak – psycholog, doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Zakładzie Psychologii Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Zajmuje się rozwojem dzieci i młodzieży, problemami rodziny, nowymi mediami (Internet). Od 15 lat uczestniczy w przygotowywaniu rodziców do przyjścia na świat dziecka, współpracując ze Szkołami Rodzenia. Ukończyła Studium Socjoterapii, odbywała przez pięć lat szkolenie i staż we wrocławskim Ośrodku Edukacji Psychologicznej i Treningu Grupowego (terapia Gestalt, m.in. warsztaty prowadzenia zajęć grupowych), brała udział w dwuletnich seminariach poświęconych psychologii głębi C.G. Junga (prowadzone przez terapeutów z International Association for Jungian Studies). Prywatnie matka dwóch dorastających synów, zainteresowana poszukiwaniem dobrej drogi w wychowywaniu chłopców.
Ada Tabisz jest reżyserką, animatorką, działaczką społeczną, producentką. Studentka V roku reżyserii teatru lalek na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu, (w tym jeden rok na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze). Jej spektakl „nie-walentynki” został nagrodzony honorowym wyróżnieniem na 10. Forum Młodej Reżyserii. Spektakl „Hercia” zdobył II nagrodę na Sopockich Konsekwencjach Teatralnych w 2019, natomiast „RYSZ///ARD” prezentowany był na 23. Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku w nurcie OFF. Asystentka reżysera Marcina Libera przy spektaklu dla dzieci „Motyl” we Wrocławskim Teatrze Lalek oraz „Planeta małp” w Teatrze Polskim w Podziemiu. Od 2018 zaangażowana we współtworzenie „Teatru na faktach” (jednego z głównych programów Instytutu Grotowskiego). W ramach jego działalności tworzyła oraz współtworzyła cztery spektakle dokumentalne: „Hercia”, „Zjemy wasze dzieci. Z cebulą” (nagroda na XX Festiwalu Teatralnym „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, nagroda WARTO przyznawana przez wrocławską „Gazetę Wyborczą”), „Matki wyklęte” (prezentowane na 11. Forum Młodej Reżyserii), „Oczy matki” (w ramach projektu „Bohater.dok” realizowanego z okazji obchodów Roku Różewicza). Od lat zaangażowana w działalność kulturalną Wrocławia, pracowniczka działu programowego Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016 w obszarze sztuk performatywnych oraz literatury. Instruktorka licznych warsztatów teatralnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Pasjonatka fotografii teatralnej. Obecnie koordynatorka pracy artystycznej w Teatrze Polskim w Podziemiu.
Agnieszka Klotzer jest tancerką i choreografką. Pierwsze taneczne kroki stawiała wieku 6 lat w studiu baletowym Aishy Hadyny. Następnie rozpoczęła naukę w krakowskiej szkole baletowej Akademia Tańca – L’art De La Danse, gdzie pracowała pod okiem takich pedagogów jak Monika Myśliwiec, Karolina Kuliga czy Michaił Zubkow.
Specjalizując się w tańcu klasycznym rozwijała się również w technikach takich jak jazz i modern oraz w tańcu ludowym. W trakcie nauki nabywała doświadczenie sceniczne tańcząc przez 6 lat na deskach Teatru Ludowego w Krakowie w spektaklach muzycznych m.in. „Arka Noego” czy „Pyza za Wielką Wodą”. Z sukcesami brała udział w międzynarodowych konkursach (m.in. we Francji, Niemczech i Anglii) oraz odbyła tournée ze spektaklem muzycznym po Stanach Zjednoczonych.
Brała udział w 4 edycjach International Dance Summer School organizowanych przez zespół Pieśni i Tańca Śląsk gdzie miała okazję współpracować z takimi artystami jak Minka-Marie Heiss (wykładowca i choreograf w Iwanson International School of Contemporary Dance), Irad Mazliah (dyrektor artystyczny Festiwalu Intimadance organizowanego w Tmuna Theatre w Tel-Awiwie) czy William Lu (absolwent Chapman University w Californii).
Magdalena Gładysiewicz to absolwentka aktorstwa na Wydziale Lalkarskim w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu oraz grafiki na Uniwersytecie SWPS, Akademii Praktyk Teatralnych Gardzienice, Studium Animatorów Kultury Skiba we Wrocławiu oraz Liceum Plastycznego w Szczecinie. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia na rok akademicki 2020/2021. Od trzech sezonów związana z projektem „Teatr na faktach” w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, gdzie zrealizowała trzy spektakle: „Tutaj kobiety palą się lepiej”, „Matki wyklęte” oraz „Hercia”, za który wraz z resztą twórców otrzymała Średnią Konsekwencję Teatralną na festiwalu Sopockie Konsekwencje Teatralne. W roku 2019 wraz z nieformalną grupą studencką Teatr R3 wyprodukowała spektakl ,,RYSZ///ARD”, zaproszony na trójmiejski Szekspir Off oraz Międzynarodowy Festiwal Teatrów Niezależnych Pro Contra w Szczecinie.
Naukę w Akademii zwieńczyła spektaklem ,,Golem” w reż. Konrada Dworakowskiego, za rolę w którym otrzymała wyróżnienie na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. Na dużej scenie zadebiutowała w spektaklu „Lalka” w reż. Piotra Ratajczaka w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Obecnie współpracuje z Teatrem Miniatura w Gdańsku. Zrealizowała projekty scenograficzne do takich sztuk jak „Nie-walentynki”, „Matki wyklęte” oraz oprowadzaniu performatywnym po willi Karpowiczów w reż. Ady Tabisz. W sierpniu 2021 roku za swój pierwszy performance „To nie miejsce i czas na samotność”, wraz z Moniką Reks otrzymała Grand PRIX na Imagination Festiwal. Pasjonatka sztuk wizualnych i designu.
Marcelina Kieres to absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim. Ukończyła również Lart StudiO w Krakowie oraz Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu, dyplom zawodowy obroniła w roku 2014. Przed szkołą teatralną debiutowała na deskach Kaliskiego Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w spektaklu „Rewizor” w reż. Norberta Rakowskiego. Podczas studiów była zaangażowana w liczne projekty artystyczne. W 2019 roku powstała nieformalna grupa teatralna R3, której jest częścią. Ze spektaklem „RYSZ///ARD” grupa wzięła udział w festiwalach: Pro Contra w Szczecinie i SzekspirOFF w Gdańsku. Jest dumna z podjęcia pracy na scenie w języku migowym w spektaklu „Laboratorium powietrza” w reż. Moniki Reks. Spektakl przeznaczony jest dla dzieci niesłyszących oraz słyszących. Ze spektaklem „Kiedy Króla boli ząb” w reż. Moniki Reks uczestniczyła w Forum Młodej Reżyserii w Krakowie oraz na festiwalu Metaformy we Wrocławiu. W 2020 roku po obronie dyplomu aktorskiego: indywidualnego oraz grupowego, podjęła współpracę z Fundacją Olgi Tokarczuk w projekcie performatywnym „W moim domu mieszkał…” oraz pracę ze stowarzyszeniem „Spiżarnia FAN” gdzie współtworzyła bajki dla dzieci. Poza sceną teatralną próbuje swoich sił również przed kamerą, ostatnio zagrała w filmie „Blockchain” w reż. Łukasza Konopki. Często powtarza: „Zbyt długą drogę przeszłam, żeby teraz zrezygnować”.
Katarzyna Górska jest absolwentką aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu. Wieloletnia instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego, liderka programu „Profilaktyka a Ty” przy Komendzie Głównej Policji w Warszawie, w ramach którego współorganizowała i wystawiała spektakle grupy teatralnej „Tadaam”, prezes Stowarzyszenia Teatralny Świat. Ukończyła I stopień Państwowej Szkoły Muzycznej w Łomży w klasie fletu poprzecznego. Posiada ukończony kurs pedagogiczny. Regularnie organizuje i prowadzi warsztaty teatralne w przedszkolach, dla dzieci i młodzieży szkolnej. Wielokrotna laureatka konkursów muzycznych, wokalnych oraz recytatorskich. Stypendystka Marszałka Województwa Podlaskiego za osiągnięcia artystyczne.
Dominik Skwarek jest absolwentem Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu na Wydziale Lalkarskim, a także klasy z edukacją teatralną II LO im. Stefana Żeromskiego w Bytomiu. Aktor amatorskiego teatru MaStuMo, z którym zdobywał nagrody na festiwalach ogólnopolskich. Członek nieformalnej grupy teatralnej R3, z którą wziął udział w festiwalach Pro Contra w Szczecinie oraz SzekspirOFF w Gdańsku. Jako aktor razem ze stowarzyszeniem Spiżarnia FAN współtworzył bajki dla dzieci w ramach Wrocławskiego Festiwalu Krasnoludków, był również odpowiedzialny za muzykę. Twórca muzyki do spektakli teatralnych („Zyg Zyg Marchewka”, „Walentynki”, „Zabawa na W”, AST Wrocław) oraz projektu perfomatywnego „W moim domu mieszkał…” we współpracy z Fundacją Olgi Tokarczuk.
Piotr Starczak jest absolwentem Wydziału Lalkarskiego wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Jest aktorem Wrocławskiego Teatru Lalek. Od kilku lat bierze udział w projektach teatralnych powstających w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach Teatru na faktach.
Aleksandra Pulcer – absolwentka psychologii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Szkoły Aktorskiej SPOT w Krakowie. Prowadzi zajęcia psychoedukacyjne z zakresu inteligencji emocjonalnej, ciałopozytywności, Komunikacji Bez Przemocy czy mediacji. Od 2015 roku uczestniczy w warsztatach i gra we wrocławskim Teatrze Ej Aj. Dzięki doświadczeniu teatralnemu, w swoją pracę terapeutyczną włącza techniki pracy z ciałem i elementy dramy. W latach 2018/2019 pracowała jako psycholożka w Szkole Polskiej przy Ambasadzie RP w Rzymie, co sprawiło, że szczególnie bliski stał się dla niej temat tworzenia przestrzeni do międzykulturowego dialogu. Współpracuje z wrocławską fundacją Impossible przy projekcie „Uwolnij Emocje!”, fundacją Gwiazda Polarna w projekcie „Uporządkuj swoje myśli na wiosnę” oraz stowarzyszeniem Garaże Kultury. Pisze bajki terapeutyczne oraz autorskie scenariusze warsztatów, podczas których łączy wiedzę psychologiczną z ćwiczeniami teatralnymi. Aktualnie pracuje w jednym z wrocławskich liceów.
Piotr Regdos – student III roku aktorstwa na Wydziale Lalkarskim Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie filii we Wrocławiu. Działał w krakowskim Teatrze Bakałarz od 2017 roku jako aktor („Sankhara. Lęki nasze”, „Zemsta Aleksandra Fredry”) oraz osoba odpowiedzialna za zaprojektowanie i realizację oświetlenia („Sarenki”, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Ecce homo”, „8 kobiet”). W trakcie studiów w AST we Wrocławiu wystąpił w spektaklach „Staruszek” w reż. Eweliny Ciszewskiej, „Oczy matki” oraz „Matki wyklęte” w reż. Ady Tabisz. Poza teatrem interesuje go wszystko, przede wszystkim języki obce, filozofowanie i twórczość Terry’ego Pratchetta.
Agnieszka Borkowska – absolwentka Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu. Debiutowała w OCH-TEATRZE, gdzie wystąpiła w „Balu manekinów” w reżyserii Jerzego Stuhra. Obecnie gra w Warszawskiej Operze Kameralnej w spektaklu „Czarodziejski flet” (reż. Giovanny Castellanos) oraz w Teatrze Nowszym we „Frankensteinie” (reż. Tomasz Ciesielski). Założycielka Kolektywu Eufeminy, w którym udziela się jako reżyserka i choreografka. W ramach działalności grupy powstały filmy „Linieję”, „MANIFEST KOBIETY ŻYWEJ”, „Jeszcze Polka”, a także etiuda „MANIFEST KOBIETY ŻYWEJ”, którą nagrodzono w kategorii Videoperfrmance podczas Imagenations Festival, zakwalifikowano w oficjalnej selekcji na festiwalu Muestra Movimiento Audiovisual oraz wyróżniono podczas festiwalu Short to the Point w kategorii „Social Change”.
Pomysłodawczyni warsztatów charytatywnych „No Dance is Illegal” i ich współprowadząca (dochód przeznaczony na wsparcie działalności Grupy Granica). Laureatka konkursu na premierę w ramach konferencji tańca organizowanej przez Centrum Sztuki Tańca w Warszawie, gdzie zrealizowała spektakl „Absolwenci”. Stypendystka Kibbutzim College of Education Technology and Arts w Tel Awiwie, gdzie współtworzyła spektakl „No Borders”. Autorka choreografii „On Ice This Thin”, która zakwalifikowała się do finału Międzynarodowego Konkursu „3,2,1…Taniec” w Krakowie oraz wygrała polskie eliminacje do konkursu „SoloDuo” w Budapeszcie.
W spektaklu wykorzystano wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny „Wszystko, co będę miała”.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu „Teatr na faktach”.