Nie chcę tu być

Bohaterką czytania performatywnego „Nie chcę tu być” jest matka, której nastoletnia córka popełniła samobójstwo. To historia ukazująca dramat rodzica po śmierci dziecka. Niewiedza, wyrzuty sumienia, żal do siebie i innych, brak poczucia sensu, poszukiwanie kontaktu z dzieckiem po śmierci i próba zdefiniowania na nowo własnej tożsamości — to niektóre z problemów, z jakimi konfrontuje się bohaterka.

Zmiana, która zaszła w jej życiu, sprawiła, że nie wie, jak siebie określać i przez pryzmat czego. Opowiada więc o swojej córce, wspomina ją, ale wie, że jej już nie ma w żadnej formie na tym świecie, bo ona nie chciała tu być. Pozostaje obecna jedynie w opowieści.

Czytanie jest również o tym, jak bardzo nie potrafimy tematu samobójstwa oswoić i znormalizować. Nie umiemy traktować z uważnością i czułością tych, których dotyka problem samobójczej śmierci bliskich. Tymczasem normalizacja oznaczałaby zrozumienie i oferowanie wsparcia.

Jeśli przeżywasz trudności i myślisz o odebraniu sobie życia lub chcesz pomóc osobie zagrożonej samobójstwem, skorzystaj z bezpłatnych numerów pomocowych:
Centrum Wsparcia dla osób dorosłych w kryzysie psychicznym – 800 70 22 22
Ogólnopolskiej Poradni Telefonicznej dla osób przeżywających kryzys emocjonalny – 116 123