Aktualnie jesteś: Otwarty Uniwersytet Poszukiwań / Kursy wiodące / Teatr dla filozofii – filozofia dla teatru

Nietzscheańska koncepcja źródeł twórczości artystycznej

Wykład prof. Marii Kostyszak w ramach OUP

pt. 22/11/2019, 17.00
Instytut Grotowskiego, Czytelnia im. Ludwika Flaszena

Wstęp wolny

W oparciu o „Narodziny tragedii z ducha muzyki” wykład przybliży Nietzscheańską wykładnię żywiołów apollińskiego i dionizyjskiego oraz rolę muzyki w procesie powstania tragedii greckiej. Według Friedricha Nietzschego nihilizm i dekadencja kultury współczesnej wywodzą się ze zwycięstwa żywiołu apollińskiego (racjonalnego, plastycznego, dążącego do ładu, struktur i symetrii, symbolizowanego przez sen) nad żywiołem dionizyjskim (ekstatyczno-muzycznym, lirycznym). Wówczas gdy w kulturze greckiej wydarzyło się ich zmaganie się – ciągła walka z momentami pojednania – rozkwitała osiągając wyżyny wzniosłości i kunsztu, sztuka grecka o wielkim znaczeniu wyzwalającym dla człowieka i całokształtu kultury. Klęska żywiołu dionizyjskiego, zdaniem Nietzschego, wyjałowiła urodzajne źródła artystycznego tworzenia do tego stopnia, że powtarza on złowieszcze: „pustynia rośnie, biada, w kim się kryje”*. Jednak idea „przewartościowania wartości” nadal oczekuje realizacji, dlatego będziemy wyłuskiwać momenty, które w takiej wizji kultury ukazują komplementarność filozofii i teatru w oddawaniu sprawiedliwości prawdzie. Jej wydarzeniowości i kontekstualności.

*Friedrich Nietzsche: „Tako rzecze Zaratustra”, przełożył Wacław Berent, Antyk, Kęty 2004, s. 216.

23 listopada odbędzie się seminarium dla grupy roboczej.

Fot. ze zbiorów prywatnychDr hab. Maria Kostyszak, prof. UWr, jest absolwentką anglistyki (praca magisterska: „Funkcja ironii w prozie E.M. Forstera”) i filozofii (praca magisterska: „Relacja między filozofią i nauką w systemie B. Spinozy”) na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1978–2019 pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Filozofii UWr w Zakładzie Etyki. Autorka książek: „Spinoza a Pascal – porównanie postaw filozoficznych” (Wrocław 1993), „Martin Heidegger – rękodzieło myślenia” (Wrocław 1997), „Istota techniki – głos Martina Heideggera” (Wrocław 1998), „Spór z językiem. Krytyka ontoteologii w pismach Nietzschego, Heideggera i Derridy” (Wrocław 2010), „Etyka osobista. O przemieniającym potencjale sztuki i techniki” (Warszawa 2019). Członkini PTF-u i honorowo amerykańskiego towarzystwa Society for Philosophy and Technology – uczestniczyła w konferencjach SPT w Utah, Delfcie i Lizbonie. Prowadziła kursy „Philosophical Film Theories” w oparciu o „Filmosophy” Daniela Framptona (2006), „Kino” Gilles’a Deleuze’a (wyd. fr. 1983 pol. 2008) oraz „Z-Boczona historia kina” Slavoja Żiżka (2006).

Lektury na seminarium grupy roboczej

Friedrich Nietzsche: „Narodziny tragedii z ducha muzyki” (fragmenty), [w:] tegoż: „Narodziny tragedii albo Grecy i pesymizm”, przełożył i przedmową opatrzył Bogdan Baran, Inter Esse, Kraków 1994, s. 33–68, 84–101, 143–175.