Aktualnie jesteś: Teatr na Faktach / Atypowo

„Porozmawiajmy o domu”

Dyskusja | W ramach IV Festiwalu Teatru na Faktach „Atypowo”

niedz. 29.06.2025, 16:30
Centrum Sztuk Performatywnych Instytutu Grotowskiego
Transmisja online na profilu Instytutu Grotowskiego na Facebooku

Wstęp wolny

Czas trwania: ok. 30 minut
 Z tłumaczeniem na PJM, z pętlą indukcyjną, z audiowstępem

Dyskusja dostępna w obszarze poruszania się. W czasie Festiwalu zapewniamy udogodnienia w obszarze czucia – na miejscu będzie można skorzystać z pokoju wyciszenia oraz słuchawek wyciszających. Na widowni będą sektory miejsc z większym dystansem między krzesłami.

Prowadzenie Konrad Stanowicz
Goście i gościnie  Yana Alekseenko, Tomasz Borczyk, Dorota Brauntsch, Vasylyna Martseniuk, Sandra Staletowicz

Tematem dyskusji będzie dom. Co się dzieje za zamkniętymi drzwiami domów? Co oznacza utrata domu lub brak własnego miejsca? Czy współcześni ludzie mogą stać się nomadami, czy też nie mają po prostu wyboru? Spróbujemy odpowiedzieć na powyższe pytania, a także będziemy rozmawiać o idealnej koncepcji domu, o pragnieniu stworzenia przestrzeni dla każdego. W dyskusji będą uczestniczyć twórcy i twórczynie dokumentalnych czytań performatywnych prezentowanych w finale konkursu. 

Fot. Adrian SitkoKonrad Stanowicz jest założycielem i koordynatorem Klubu „Tygodnika Powszechnego” we Wrocławiu. Współtwórca inicjatywy Zupa na Wolności wspierającej osoby w kryzysie bezdomności. Wiceprezes Fundacji MiserArt. Z wykształcenia politolog. Na co dzień pracuje w organizacji działającej na rzecz tworzenia nowych możliwości z zakresu kształcenia i aktywizacji społeczno-zawodowej studentów z niepełnosprawnościami.

fot. ze zbiorów prywatnychYana Alekseenko jest reżyserką teatralną i filmową, wykładowczynią i organizatorką działalności teatralnej. Ukończyła Białoruski Państwowy Uniwersytet Kultury i Sztuki w Mińsku na kierunku reżyserii. W Białorusi reżyserowała przedstawienia dla dzieci i dorosłych, m.in. „Pippi – Pończoszanka” według książki Astrid Lindgren (Mińsk, 2018), „Courage” według dramatu Bertolta Brechta (Mińsk 2021). Współtwórczyni spektakli prezentowanych w Polsce, takich jak:  „Podróż po dżungli” (2023, Strefa WolnoSłowa/Teatr Powszechny, Warszawa), „Oda do sprawiedliwości” (2023, WCK, Warszawa), „Krokodyl” (2024, Instytut im. Jerzego Grotowskiego, Wrocław), „Gorgone Syndrome” (2025, Toruń, Warszawa). Reżyserka filmów: „MY” (2020), „Dwór” (2021), „Prezent” (2021), „Cud”(2023).

Dorota Brauntsch jest autorką książki „Domy bezdomne” (2019), za którą otrzymała nominację do Nagrody Conrada oraz Kryształową Kartę Polskiego Reportażu (Nagroda Publiczności). Mieszka na Górnym Śląsku, o którym najczęściej pisze i który fotografuje. Jej teksty oraz zdjęcia ukazały się w takich magazynach jak m.in. „Pismo”, „Znak”, „DesignAlive”, a wystawa o znikającej architekturze śląskiej wsi była prezentowana na wielu festiwalach literackich i fotograficznych. Stypendystka Ministra Kultury (2020) oraz Marszałka Województwa Śląskiego (2017, 2022).

Tomasz Borczyk jest aktorem i reżyserem teatralnym, do niedawna mieszkającym i pracującym w Madrycie. Ukończył Królewską Szkołę Sztuk Dramatycznych (RESAD) w Madrycie oraz European Theatre Arts w Rose Bruford College w Londynie. Zadebiutował na scenie, grając Tadzia w operze „Śmierć w Wenecji” w Teatro Real (2014, Madryt). W latach 2016–2018 był członkiem międzynarodowego zespołu Bred in the Bone Theatre Laboratory, z którym pracował w Anglii, Francji i Walii. Wielokrotnie uczestniczył w warsztatach aktorskich prowadzonych przez Johna Strasberga. W 2018 roku założył kolektyw teatralny Noche de Camaleones. W swoich spektaklach poszukuje nowych form wejścia w relację z widzami, podważenia oczekiwań względem tego, czym jest doświadczenie teatralne, oraz zacierania granicy między fikcją a rzeczywistością. W psychodelicznym dramacie rodzinnym „Sny Ruperta” (2021, Madryt) zaprasza widzów do samodzielnej eksploracji przedstawionego świata za pomocą immersji, instalacji i bezpośredniego spotkania z aktorami. Będący refleksją nad wolną wolą i zdrowiem psychicznym „Random man” (2023, Madryt) ma rozgałęziającą się dramaturgię, bazującą na przypadku. Wydarzenie „Wolelibyśmy nie grać Bartlebiego” (2024, Theatre El Umbral de Primavera, Madryt) odtwarza rzeczywisty proces adaptacji teatralnej słynnego opowiadania Hermana Melville’a, podczas którego wszyscy aktorzy opuścili projekt.

Fot. SalomonVasylyna Martseniuk jest aktorką, tancerką i performerką. Współzałożycielka niezależnego teatru GAS i jedna z kuratorek Sceny Ukraińskiej, działającej przy Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Urodziła się w Ukrainie, w Bachmucie (obwód doniecki). W 2021 roku rozpoczęła studia na Narodowym Uniwersytecie Artystycznym im. Iwana Kotlarewskiego na Wydziale Teatralnym, w Katedrze Mistrzostwa Aktorskiego i Reżyserii Teatru Animacji.  Po pełnoskalowej inwazji Rosji na Ukrainę przeniosła się do Wrocławia, gdzie kontynuuje studia we wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie na kierunku aktorskim (specjalność aktorstwo teatru lalek). Interesują ją nowe formy animacji, nowoczesne sposoby jej realizacji oraz sztuki teatralnej typu performatywnego. Zajmuje się również rysunkiem, śpiewem, tworzeniem lalek teatralnych i animacją poklatkową. W 2024 roku wraz z Sofią Onishchenko i Darią Bogdan otrzymała nominację do Nagrody Arlekin w kategorii debiut za spektakl „Historia Ukrainy”, realizowany w ramach Sceny Ukraińskiej w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego.


Василина Марценюк – актриса, танцівниця та перформерка. Співзасновниця незалежного театру GAS та одна із кураторок Української Сцени, що діє в Інституті імені Єжи Гротовського у Вроцлаві. Народилася в Україні, в Бахмуті (Донецька область). У 2021 році розпочала навчання в Харківському національному університеті мистецтв імені Івана Котляревського на театральному факультеті, на кафедрі акторської майстерності та режисури анімаційного театру. Після повномасштабного російського вторгнення в Україну вона переїхала до Вроцлава, де продовжила навчання у Вроцлавській філії Академії театрального мистецтва імені Станіслава Виспянського у Кракові за спеціальністю «акторська майстерність» (спеціалізація акторська майстерність у ляльковому театрі). Цікавиться новими формами анімації, сучасними методами її реалізації та перформативним театральним мистецтвом. Вона також малює, співає, створює ляльок і знімає анімаціїю У 2024 році разом із Софією Онищенко та Дарією Богдан була номінована на премію «Арлекін» у номінації «Дебют» за виставу «Історія України», поставлену в рамках Української Сцени в Інституті імені Єжи Гротовського.

Sandra Staletowicz jest absolwentką katowickiej Szkoły Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zawodowo związana z Teatrem Śląskim w Katowicach. Autorka m.in. nagrodzonych „Listów do niezaproszonych”, zrealizowanych na Scenie Teatralnej Trójki przez Annę Wieczur-Bluszcz w ramach konkursu „Nasłuchiwanie – Gościnność” (2020), dramatu „Praktykowanie matematyki w biednym kraju” (1/2023) opublikowanego w „Dialogu” oraz sztuki „Baby”, która została wyreżyserowana przez Iwonę Woźniak. Uczestniczka Sceny Nowej Dramaturgii Teatru im. Siemaszkowej w Rzeszowie („POKA POKA”), Katowickiej Rundy Teatralnej („Janów Segway Tour”) oraz Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych SWPS. Laureatka stypendiów ZAiKS i Marszałka Województwa Śląskiego.