Aktualnie jesteś: Otwarty Uniwersytet Poszukiwań / Kursy wiodące / GEST WYJŚCIA
Pod presją wizualności. O instytucjonalnych potrzebach i artystycznych oczekiwaniach wobec fotografii teatralnej
Panel dyskusyjny z udziałem Marcina Libera, Martyny Majewskiej, Seba Majewskiego i Joanny Zdrady, prowadzenie: Joanna Biernacka-Płoska i Jarosław Fret | W ramach kursu wiodącego OUP
pon. 24.02.2025, 18.00
Czytelnia im. Ludwika Flaszena Instytutu Grotowskiego
Czas trwania: ok. 90 minut
Wstęp wolny, wymagana rezerwacja bezpłatnej wejściówki
Dyskusja będzie próbą przybliżenia mechanizmów komunikacji wizualnej w instytucjach kultury z punktu widzenia osób dyrektorskich i reżyserskich. Jakie oczekiwania – tak od strony dokumentacyjnej, jak i kreacyjnej – stawia się dziś fotografii teatralnej? Jakie znaczenie ma fotografia dla twórczyń i twórców przedstawienia teatralnego, a jaką rolę pełni w zadaniach dyrekcji teatru, kreującej repertuar, dbającej o frekwencję i zewnętrzny wizerunek prowadzonej przez siebie placówki?
Na powyższe pytania postarają się odpowiedzieć: Marcin Liber, reżyser i fotograf, dwukrotny finalista Konkursu Fotografii Teatralnej, Martyna Majewska, reżyserka teatralna i filmowa, Seb Majewski, reżyser i dramaturg, dyrektor Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu oraz Joanna Zdrada, reżyserka i dyrektorka Teatru Lalka w Warszawie.
Marcin Liber jest reżyserem. Urodzony w 1970 roku. Przez wiele lat związany z alternatywną sceną teatralną w Poznaniu. W teatrze publicznym zadebiutował w 2008 roku spektaklem „ID” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. Od tego czasu zrealizował ponad 30 spektakli. Współpracuje z najciekawszymi polskimi współczesnymi dramaturżkami i dramaturgami. Do swoich teatralnych przedsięwzięć angażuje twórców i twórczynie najróżniejszych dziedzin sztuki: artystki i artystów wizualnych, twórczynie i twórców muzyki współczesnej, choreografki i choreografów oraz tancerki i tancerzy. Jest także laureatem wielu ważnych w środowisku teatralnym nagród. Pracował między innymi w Teatrze Dramatycznym, Teatrze Studio i Teatrze Powszechnym w Warszawie, w Narodowym Starym Teatrze, Teatrze Ludowym i Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatrze Współczesnym i Teatrze Polskim w Podziemiu we Wrocławiu, w teatrach w Legnicy, Wałbrzychu, Łodzi, Lublinie, Gdańsku, Gnieźnie, Poznaniu, Kielcach.
Martyna Majewska jest reżyserką filmową i teatralną, scenarzystką, artystką wizualną. Urodzona w Wałbrzychu. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim oraz reżyserii teatralnej na AST we Wrocławiu. Studiowała reżyserię filmową na Wydziale Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego w Katowicach. Jej debiut filmowy to krótki metraż „Maria nie żyje”, wyprodukowany przez Studio Munka. Tworzy na pograniczu filmu, teatru i performansu. Chętnie reżyseruje koncerty i teledyski oraz tworzy video-art.
Seb {Sebastian} Majewski urodził się w 1971 roku we Wrocławiu. Jest reżyserem, dramaturgiem, aktorem, scenografem i wykładowcą w Zakładzie Tańca Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Absolwent Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku (filii Akademii Teatralnej w Warszawie). Przez kilka lat związany z Towarzystwem Wierszalin – Teatr, w którym zadebiutował w 1997 roku jako reżyser sztuką „Prawiek i inne czasy” Olgi Tokarczuk. Założyciel wrocławskiej [:]sceny witkacego.wro, uznawanej za jedną z najciekawszych niezależnych grup teatralnych. W roku 2006 zadebiutował w roli dramaturga, pracując przy spektaklu „Transfer!” Jana Klaty, z którym tworzył artystyczny tandem. Jako dramaturg Majewski współpracuje między innymi z Krzysztofem Garbaczewskim, Marcinem Liberem, Pawłem Łysakiem, Pawłem Świątkiem, Maciejem Podstawnym oraz Natalią Korczakowską i Agnieszką Olsten. W latach 2008–2012 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, umacniając jego pozycję jako jednej z najlepszych polskich scen. Od stycznia 2013 roku był zastępcą dyrektora ds. artystycznych Narodowego Starego Teatru w Krakowie, broniąc wolności artystycznej i wprowadzając NST na drogę nowoczesnego teatru. W latach 2015–2017 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Od 2018 ponownie dyrektor artystyczny Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, a od 2024 jest dyrektorem tego teatru. W latach 2015–2019 zasiadał w Radzie Muzeum Sztuki w Łodzi, a obecnie w Społecznej Radzie Kultury przy Marszałku Województwa Dolnośląskiego. Seb Majewski jest autorem tekstów oryginalnych oraz adaptacji, które wystawiane były między innymi w Teatrze Polskim we Wrocławiu, Narodowym Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Polskim w Podziemiu, Polskim Radiu Kraków, oraz w teatrach w Tbilisi (Marjanishvili Theatre), Dublinie, Londynie, Wilnie (Lithuanian National Drama Theatre) i w Santa Monica CA (City Garage Theatre). Dramaty Majewskiego sygnowane pilgrim / majewski przetłumaczone zostały na język angielski, francuski, niemiecki i rumuński. Majewski był również felietonistą „Gazety Wyborczej” (cykle: „Poczet ulic wałbrzyskich” i „Poczet ulic wałbrzyskich. Sezon drugi”).
Joanna Zdrada jest reżyserką teatralną, dramaturżką, scenografką, producentką i kuratorką teatralną. Absolwentka Wydziału Reżyserii Wyższej Szkoły Sztuk Scenicznych w Bratysławie (2010), stypendystka Goldsmiths, University of London. Debiutowała w teatrze A-ha w Bratysławie sztuką „Desdemona” P. Vogel (2007). Wyreżyserowała blisko 30 spektakli w kraju i za granicą. Jest autorką wielu adaptacji scenicznych prozy oraz scenariuszy teatralnych. W swoich działaniach łączy doświadczenia uczestnictwa w polskim życiu teatralnym z funkcjonowaniem w kontekście międzynarodowym. W latach 2021–2023 pracowała jako etatowa reżyserka Teatru Radost w Brnie, gdzie była również dyrektorką programową międzynarodowego festiwalu teatrów formy (Festival Radosti). Kuratorka wielu międzynarodowych festiwali teatralnych. W latach 2021–2024 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Od września 2024 jest dyrektorką naczelną i artystyczną Teatru Lalka w Warszawie. Jej prace, wielokrotnie nagradzane, prezentowane były na wielu polskich i międzynarodowych festiwalach.
Joanna Biernacka-Płoska jest absolwentką teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Krytyczka teatralna, dramaturżka i kuratorka. Współpracowała z krakowskim „Dziennikiem Polskim” (2000–2001), była członkinią redakcji „Didaskaliów” (2000–2001) oraz miesięcznika „Dialog” (2013–2014). Wykładała w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego (2008–2011), na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (2009–2011), na Wydziale Nauk Humanistycznych UKSW w Warszawie (2011). W latach 2005–2011 pracowała jako dramaturżka we Wrocławskim Teatrze Współczesnym oraz była współorganizatorką i kuratorką Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Dialog – Wrocław” (2005–2009). W latach 2012–2013 kierowniczka impresariatu Teatru na Woli, a od 2014 do 2024 koordynatorka projektów w Instytucie Teatralnym, w tym m. in. ogólnopolskiego Konkursu Fotografii Teatralnej, w ramach którego produkowała wystawy i wydawała albumy fotografii teatralnej. Od 2024 jest redaktorką programową w Teatrze TV.
Jarosław Fret to założyciel i lider Teatru ZAR, reżyser, aktor, dyrektor Instytutu Grotowskiego. Pełnił funkcję przewodniczącego Rady Kuratorów i kuratora ds. teatru Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. W latach 1999–2002 zrealizował szereg wypraw do Gruzji, Armenii i Iranu, prowadząc poszukiwania w obrębie najstarszych form muzyki chrześcijańskich kościołów wschodnich. W kolejnych latach wspólnie z członkami Teatru ZAR organizował wyprawy badawcze na grecką górę Atos, Sardynię i Korsykę, do Armenii, Turcji i Izraela. Reżyser pięciu spektakli zespołu. Tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” był pokazywany m.in. w Chicago, Los Angeles, San Francisco, Atenach, Belgradzie, Edynburgu, Florencji, Madrycie, Paryżu, Sybinie oraz Kairze, Nowym Delhi i Seulu. W 2013 roku ukończył pracę nad spektaklem „Armine, Sister”, dedykowanym historii, kulturze i ludobójstwu Ormian, do którego oprócz reżyserii opracował oryginalną dramaturgię muzyczną i specjalną architekturę. W 2016 roku zrealizował spektakl „Medee. O przekraczaniu” z udziałem śpiewaczek z Kairu, Teheranu i Stambułu. Wykłada i prowadzi warsztaty w Polsce i za granicą, był wykładowcą m.in. w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie Filii we Wrocławiu. Uhonorowany przyznawanym przez magazyn „Los Angeles Times” tytułem Best New Music Theater (2009) i Wrocławską Nagrodą Teatralną za tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” (2010). Spektakl „Cesarskie cięcie. Próby o samobójstwie” w jego reżyserii zdobył Total Theatre Award w kategorii Physical/Visual Theatre oraz Herald Angel Award podczas Festiwalu Fringe w Edynburgu w 2012 roku. Pomysłodawca i koordynator licznych projektów realizowanych w Polsce i za granicą w ramach działalności Instytutu Grotowskiego, m.in. Roku Grotowskiego UNESCO 2009, programu „Masters in Residence”, Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Świat miejscem prawdy”, a także Olimpiady Teatralnej Wrocław 2016. Dzięki jego staraniom w 2010 roku została otwarta nowa siedziba Instytutu Grotowskiego, Studio Na Grobli, a w 2019 roku Centrum Sztuk Performatywnych.
pon. 24.02.2025, 18.00
