Aktualnie jesteś: Otwarty Uniwersytet Poszukiwań / Kursy wiodące / Stulecie aktorów. Sztuka aktorska w teatrze Zachodu między XIX a XXI wiekiem
Wykład prof. Siergieja Czerkasskiego w ramach OUP
22/03/2014 {sobota} 18:00
Sala Kinowa
Wykład otwarty w języku angielskim z tłumaczeniem na język polski
Wstęp wolny
Wykład o Ryszardzie Bolesławskim (1889–1937) – aktorze Moskiewskiego Teatru Sztuki, aktorze i reżyserze Pierwszego Studia. W latach dziesiątych XX wieku Bolesławski był bezpośrednim uczestnikiem wszystkich kluczowych momentów ewolucji systemu Stanisławskiego. Jego działalność teatralna w Polsce (Teatr Polski, Teatr Mały) i w USA, gdzie był dyrektorem artystycznym American Laboratory Theatre (1923–1930), miała zasadnicze znaczenie dla historii propagowania systemu Stanisławskiego w XX wieku na całym świecie. W swojej pracy inscenizacyjnej i pedagogicznej prowadzonej w latach dwudziestych i trzydziestych, bez możliwości bezpośredniego dialogu ze Stanisławskim, Bolesławski nie tylko dostosował system Stanisławskiego do potrzeb swoich nowych studentów, ale również twórczo go rozwinął. Wykład zawiera wątki z barwnej biografii Ryszarda Bolesławskiego, jak również omawia rozwój wczesnej wersji systemu Stanisławskiego w pracy pedagogicznej prowadzonej niezależnie przez Stanisławskiego i Bolesławskiego w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku.
Siergiej Czerkasski – reżyser teatralny i nauczyciel akademicki, profesor Państwowej Akademii Sztuk Teatralnych w Sankt Petersburgu (powstałej w 1779 roku), w której jest kierownikiem Studia Aktorskiego. Jego praca kandydacka dotyczyła kształcenia reżyserów w rosyjskich szkołach teatralnych. Doktorat poświęcił liniom sukcesji koncepcji Stanisławskiego w teatrze międzynarodowym XX wieku (Stanisławski – Bolesławski – metoda Stanisławskiego).
Studenci prof. Czerkasskiego są laureatami wielu nagród aktorskich i reżyserskich, m.in. Złotej Maski (najbardziej prestiżowej państwowej nagrody teatralnej w Rosji). Wielu z nich pracuje w czołowych rosyjskich zespołach teatralnych, m.in. Moskiewskim Akademickim Teatrze Artystycznym, Teatrze na Tagance i Lenkomie w Moskwie oraz Teatrze Małym, Teatrze Aleksandryjskim, Teatrze Komedii im. Nikołaja Akimowa i Domu Bałtyckim w Sankt Petersburgu.
Jego praktyczna praca ze studentami zyskała szerokie uznanie nie tylko w Rosji, ale także w ponad trzydziestu szkołach teatralnych na świecie. Wyreżyserował za granicą m.in. Wielką Katarzynę George’a B. Shawa iPolowanie na kaczki Aleksandra Wampiłowa (RADA), Rewizora Nikołaja Gogola (Teatr Państwowy w Rumunii) oraz Bieg Michaiła Bułhakowa (NIDA, Australia).
Jest autorem książek: Stanisławski i joga, Walentyn Smyszlajew – aktor, reżyser i pedagog oraz Szkoła Reżyserii Sulimowa, które składają się na swoistą trylogię przedstawiającą jego zawodowe „drzewo genealogiczne”, sięgające od Konstantego Stanisławskiego, przez Aleksandra Smyszlajewa (członka Pierwszego Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego, reżysera Hamleta wraz z Michaiłem Czechowem), do Vladimira Sulimowa (jednego z czołowych profesorów reżyserii Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej w Sankt Petersburgu w drugiej połowie XX wieku).