Rewolucyjne ciało w radzieckiej Białorusi. Na marginesie awangard

Seminarium poświęcone będzie polityce ciała w sztukach performatywnych w Rosji Radzieckiej i w radzieckiej Białorusi. Autorka dokona analizy wybranych spektakli wystawionych w Białoruskim Teatrze Dramatycznym nr 1 w Mińsku, reprezentujących kierunki teatru rewolucyjnego realizowane w ramach radzieckiej polityki kulturalnej lat dwudziestych ubiegłego wieku (głównie w oparciu o programy dyrektora teatru, Wsiewołoda Meyerholda). Czy w spektaklach tych dokonano jedynie formalnej adaptacji kodu wizualnego rewolucji październikowej 1917 roku? A może po przeniesieniu na grunt radzieckiej Białorusi idee teatru rewolucyjnego utraciły swój pierwotny sens?

Nawet jeżeli relacje między białoruskim i rosyjskim (radzieckim) kontekstem kulturowym będziemy rozpatrywać w obrębie relacji centrum ‒ peryferie, to, jak przypuszcza badaczka, projektów awangardowych nie można było przenieść bezpośrednio z jednego kontekstu do drugiego bez uwzględnienia specyfiki kulturowej. W nowym kontekście idee awangardowe ulegały przesunięciu lub refrakcji.