Spotkanie z udziałem Claudia Santany Bórqueza i członków Performer Persona Project
28/05/2017 {niedziela} 20:45
Instytut Grotowskiego, Studio Na Grobli
Wstęp wolny
W języku angielskim z tłumaczeniem na język polski
Żyjemy w postczasach. W erze postdyktatury w Chile, postkapitalizmu, postideologii, postprawdy, postpamięci. Post-XX wieku. Wydaje się, że wszystko jest dozwolone i legalne. Nie ma żadnych zasad, ludzie osiągnęli wszystko, czego można sobie życzyć. Wszystko może zyskać miano sztuki i wiedzy. Chcemy się czegoś nauczyć? Czegoś się dowiedzieć? To obejrzyjmy trzydziestosekundowy film na YouTube. Mistrzowie odeszli, a kontury ścieżek są niewyraźne. Co w tej sytuacji robić?
Performer Persona Project (Projekt Performatywny Persona) powstał we Włoszech w 2010 roku podczas dwuletniej rezydencji jego lidera, Claudia Santany Bórqueza, w Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore de Doménico Castaldo. Projekt tworzą obecnie: Francesca Bono (producent, filmowiec, współpraca twórcza) oraz Juan Pablo Vasquez, Braulio Verdejo i Vicente Cabrera (aktorzy).
Performer Persona Project to praktyka skupiona na żywym doświadczeniu człowieka w działaniu. Cisza, słuchanie i obserwacja są wrotami do tęsknoty, która napędza działanie. Twórcza wizja nabrała kształtu w procesie, który obejmował realizację spektakli, badania i proces formacyjny.
Performer Persona Project prezentował swoje prace w różnych formatach i kontekstach w Chile, Polsce, Anglii i we Włoszech – przy wsparciu Wydziału Sztuk Widowiskowych Uniwersytetu Playa Ancha w Valparaíso (Chile), Instytutu im. Jerzego Grotowskiego, PRACOWNI || ROSA (Polska) oraz Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore (Włochy).
Więcej informacji: performerpersonaproject.cl
Claudio Santana Bórquez jest aktorem i reżyserem, magistrem reżyserii teatralnej, pracuje jako profesor teatrologii na Uniwersytecie Playa Ancha w Valparaiso (Chile). Od 2010 roku dyrektor artystyczny Performer Persona Project. Wybrane realizacje: „Vigilia” (2012), „Julia” (2013), „Like a Dog in the Sun” (2013), „Losing the Battle of (the Ebro) Drunk” (2014), „Persona: Świetlistość na ścieżce aktora” (2016) i „Fałszerze duszy” (2016), „Anima” (2017), „The Gentle Disarming of the Self” (2017). W 2015 roku opublikował artykuł „O praktyce i świadomości aktora”, a w 2017 roku „Dramaturgię praktyki” (Uniwersytet Playa Ancha). W 2013 roku prowadził specjalistyczny program studiów „Performer”. W latach 2008–2010 pracował jako aktor w Laboratorio Permanente di Ricerca sull’Arte dell’Attore (Turyn, Włochy). W 2008 roku uczestniczył w cyklu warsztatów „Atelier” realizowanych w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego oraz projekcie „Horyzonty” Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards.