Capoeira

Jakub Gontarski jest absolwentem Wrocławskiej Szkoły Kaskaderów Filmowych „13”. Instruktor rekreacji ruchowej ze specjalizacją samoobrona (AZS-AWF Wrocław). Certyfikowany trener indywidualny i trener ruchu pod kierunkiem Steve’a Maxwella (USA). Certyfikowany instruktor programów oddychania Oxygen Advantage i Buteyko Clinic International we współpracy z mistrzami Patrickiem McKeownem (Irlandia) i Peterem Lakatosem (Węgry). Od dziewięciu lat uprawia japońskie judo w Klubach Sportowych Gwardia Wrocław i AZS-AWF Wrocław, a od dziesięciu lat trenuje brazylijską sztukę walki capoeira (w Brazylii i wielu krajach europejskich). Trenuje też boks, brazylijskie jiu-jitsu, pływa, biega i wspina się. Kształcił się u wybitnych nauczycieli z Polski i zagranicy z zakresu tańca współczesnego, improwizacji kontaktowej i partnerstwa. Współpracuje z Instytutem Grotowskiego w ramach projektów badawczych BodyConstitution i Actor’s Atelier. Twórca warsztatów ruchowych „Bojowy partnering” i „Struna ciała”. Prowadzi warsztaty w Polsce i wielu krajach Europy oraz w Brazylii. Prezes Stowarzyszenia Inicjatyw Twórczych MOMENTUM. Współorganizuje Wrocławski Festiwal Ruchu „Cyrkulacje”. Współpracuje z Fundacją Krzyżową i wieloma organizacjami społecznymi.
jakubgontarski.com

Studio Dwóch Ścieżek, w oparciu o doświadczenia liderów Studia w zakresie sztuk walki, Przemysława Błaszczaka (aikido) i Jakuba Gontarskiego (capoeira), podjęło poszukiwania treningu, w którym najważniejsze są idee konfrontacji i pogłębionego rozumienia funkcji treningu w pracy studyjnej. Pierwszy etap pracy skoncentrowany był na „dwóch ścieżkach” – dwóch odmiennych tradycjach ruchowych, japońskiej i brazylijskiej, oraz stanowił próbę znalezienia obszaru wspólnego, z którego czerpać mógłby performer czy ogólniej „człowiek praktykujący”. Sięgnięcie do źródłowych technik miało stać się impulsem do budowania szerokiej kompetencji ruchowej i poszerzania spektrum zdolności psychofizycznych. Zarówno pogłębione badanie zależności pomiędzy aikido a capoeirą, w tym proponowanych przez liderów modeli treningu, jak i inspiracje z poszukiwań pozostałych członków Studia (Karolina Brzęk, Agnieszka Rybak, Tomáš Wortner) otworzyło nowy etap pracy. Istotne stało się skupienie na jednej wybranej ścieżce, by umożliwić lepszą komunikację z daną tradycją oraz jej bardziej klarowną transmisję do działań performatywnych. Obecnie wokół dwóch głównych, realizowanych niezależnie ścieżek koncentrują się mniejsze formy poszukiwań podejmowanych przez członków Studia.